Αγανακτισμένοι εναντίον νέο-αποκλεισμένων

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Μεγάλο λάθος κάνετε όσοι παρουσιάζετε τους «νεο-αποκλεισμένους» που γεμίζουν τις πλατείες φασκελώνοντας το πολιτικό σύστημα, ως αγανακτισμένους. Εάν μελετούσατε δομικά τον σημερινό πολιτικό λόγο στην Ελλάδα θα διαπιστώνατε ότι αγανακτισμένοι είναι οι άνθρωποι του καθεστώτος. Είναι οι τελευταίοι εκείνοι που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους  διότι έβγαλε γλώσσα το πόπολο και δεν αντιλαμβάνεται ότι το συμφέρον του ταυτίζεται με τους Έλληνες νταβάδες της ελληνικής κοινωνίας που μέχρι χθες μεσολαβούσαν, δίχως πρόβλημα, μεταξύ των διεθνών πατρώνων της Ελλάδας και της πολιτικοεπιχειρηματικής τάξης, ενώ σήμερα βρίσκονται στην δύσκολη θέση να παρατηρούν ότι ο ρόλος τους αμφισβητείται.

Αγανάκτησαν οι άνθρωποι διότι όλος αυτός ο εσμός των ανέργων, εργατών, προλεταριοποιημένων επιστημόνων, υπαλληλίσκων και μικρομεσαίων συνταξιούχων, των «τεμπέληδων» δηλαδή και...........
«διεφθαρμένων» της ελληνικής κοινωνίας, έχει το θράσος να απαιτεί να επωμιστούν το κόστος της χρεοκοπίας οι άπληστοι της κατ’ ευφημισμό επιχειρηματικής τάξης, κάτι μυστήριοι μεγαλοπαράγοντες της οικονομικής ζωής που σύχναζαν σε κομματικά γραφεία και κομματικές συνάξεις, οι υπάλληλοι, οι αχυράνθρωποι και τα φερέφωνα κρατικοδίαιτων μεγαλοεπιχειρηματιών και συγκροτηματούχων και … άκουσον- άκουσον, οι ίδιοι οι νταβατζήδες όπως τους είχε ορίσει κάποτε ο Έβερτ και αργότερα, εν μέσω ευθυμίας, ο Καραμανλής.

Αναρωτιέμαι, τις εφημερίδες της κυβέρνησης, που μετατράπηκαν σε εφημερίδες του ΔΝΤ και τώρα σε φυλλάδες της αγανακτισμένης πολιτικοεπιχειρηματικής τάξης, δεν διαβάζετε; Εκεί συγκεντρώνονται όλοι όσοι τα τρώγανε επί τόσο χρόνια μαζί και περιγράφουν τον πόνο τους: Ότι όπως πάει ο Γιώργος Παπανδρέου, θα τους στερήσει το προοδευτικό προνόμιο να συνεχίσουν την κραιπάλη. Είναι πρόοδος, βλέπετε, η εσωτερική υποτίμηση και η φτωχοποίηση της χώρας. Τεράστια πρόοδος η δομική ύφεση και η απορρύθμιση κοινωνίας και αγοράς. Ήταν σωστή η συνταγή των ιατρών του ΔΝΤ, αλλά βλέπετε δεν την εφάρμοσε ορθά η κυβέρνηση, ώστε τα μέτρα να πιάσουν τόπο, γονατίζοντας τα δύο τρίτα της κοινωνίας που παραδοσιακά αποτελούσαν τα υποζύγια του κρατικού προϋπολογισμού! Είναι σαν οι αγανακτισμένοι αυτοί άνθρωποι να θεωρούν ότι η οικονομική ανάπτυξη προϋποθέτει την οικονομική καταστροφή.

Το φαιδρό είναι ότι πολλοί από αυτούς τους αγανακτισμένους εμφανίζονταν αγανακτισμένοι και κατά το παρελθόν εναντίον οποιασδήποτε σκέψης συνέκλινε προς την ανάπτυξη κοινωνικών πολιτικών που θα ενδυνάμωναν την κοινωνική συνοχή, ώστε να υπάρξει καλοδομημένη κοινωνική βάση για να πιάσουν τόπο οι όποιες επενδύσεις. Βλέπετε, μόνιμος στόχος των αγανακτισμένων ήταν και είναι τα λαϊκά στρώματα, τα οποία επιθυμούσαν να διατηρήσουν στο περιθώριο. Σήμερα που η κρίση δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα πολιτικής νομιμοποίησης στην χώρα, άρα και κρίση νομιμοποίησης των φορέων της προπαγάνδας της κρατικοδίαιτης πολιτικοεπιχειρηματικής τάξης της χώρας, οι αγανακτισμένοι έχασαν κάθε αίσθηση