Tο επόμενο ευρωπαϊκό θρίλερ θα παιχτεί στην Ελλάδα;

[9Ζητάτε και θα σας δοθεί, ερευνάτε και θα βρείτε, κρούετε και θα σαςανοιχτεί. 10 Γιατί καθένας που ζητά λαβαίνει και όποιος ερευνά βρίσκει και σ’ όποιον κρούει θα του ανοιχτεί.]Γράφει ο Γιάννης Παπαϊωάννου
Ζητάτε και θα σας δοθεί, ερευνάτε και θα βρείτε, κρούετε και θα σαςανοιχτεί. [Γιατί καθένας που ζητά λαβαίνει και όποιος ερευνά βρίσκει και σ’ όποιον κρούει θα του ανοιχτεί.]Πασίγνωστο εδάφιο από το Κατα Λουκαν (ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 11) Πρόκειται περί απλής μεθοδολογίας που οδηγεί στο απλό συμπέρασμα ότι ακόμη και ένα ποτήρι νερό να θες από κάποιον πρέπει να ζητήσεις. Η Ελλάδα στην σύνοδο κορφής δεν ζήτησε και δεν έλαβε τίποτα! Δεν έθεσε ούτε.........
ένα αίτημα. Θεώρησε ξανά ότι και αυτό το παιχνίδι είναι για μεγάλους παίκτες και αρκέστηκε -όπως συνήθως- στο “ότι προκύψει”. Η παραδοσιακή (πια) εθνική στρατηγική του “ότι προκύψει” είναι η αιτία που δεν έχουμε συγκροτήσει ακόμη ούτε ένα ανθυποσχεδιαγραμμα εθνικού σχεδίου για την κρίση. Το “ότι προκύψει” είναι η πολιτική που χαρακτήρισε την Ελλάδα στο ευρώ επί μια δεκαετία. Τελικά προέκυψε χρεοκοπία. Όταν το “ότι προκύψει” χρεοκόπησε αντικαταστάθηκε με το “ότι μας πουν”. Με αυτή την πολιτική είμαστε σήμερα.
Είναι φοβερό άλλα διαχρονικά σαν χώρα βρισκόμαστε συνεχώς στο σημείο που αφού λαμβάνουμε υπόψη του συσχετισμούς δυνάμενων τους αναλύουμε και περιμένουμε να δούμε πως θα κινηθούν. Αν δεν κινηθούν κατηγορούμε τους “αρνητικούς συσχετισμούς δυνάμεων” και όταν κινηθούν ευνοϊκά απλώς παρακολουθούμε να κινούνται.Ξανά λοιπόν οι συσχετισμοί κινήθηκαν ευνοϊκά, πήρε ο καθένας ότι ζήτησε και μείναμε εμείς με το ερώτημα αν κερδίσαμε τίποτα! Μια αλόκληρη χώρα ψάχνεται για το αν κέρδισε τίποτα.Ε λοιπόν δεν κερδίσαμε άμεσα τίποτα γιατί δεν ζητήσαμε τίποτα χειροπιαστό. Οπότε μένουμε με το μνημόνιο μας, προσπαθώντας να το κάνουμε δικαιότερο και ελπίζοντας σε κάτι απροσδιόριστο. Περιμένουμε να δούμε που θα κινηθεί το πράγμα μήπως μπορέσουμε να τσιμπήσουμε κάτι. Αλλά ακόμη δεν ξέρουμε τι γιατί δεν έχουμε αιτήματα.Σε λίγες μέρες έρχεται η τρόικα στην Αθήνα να συζητήσει την αναδιαπραγμάτευση που ζήτησαν οι Έλληνες πολίτες. Θα την τρατάρουμε ένα δίσκο με προσφορές και θυμιάματα, ενώ στο κέντρο θα βάλουμε κάποιες πωλήσεις και καποια λουκέτα σε δημοσίους οργανισμούς. Ως ανταλλάγματα θα ζητήσουμε:ΧρόνοΝα μας κρατήσουν στο ευρώ καιΛιγότερη πίεση γενικά και αόριστα.Πράγματα που ντε φάκτο τα έχουμε κερδίσει ήδη.Θα πάρουν ότι τους προσφέρουμε και ως αντάλλαγμα θα πάρουμε και χρόνο και ηπιότητα, ενώ για το αν θα μας βγάλουν από το ευρώ εκείνοι δεν παίζει ως πιθανότητα πλέον. Όμως τα νούμερα δεν βγαίνουν. Έτσι σε έξι εφτά μήνες το πολύ, θα έχουμε αποτύχει και πάλι οικτρά ίσως για τελευταια φορά. Και τότε θα ζητάμε πάλι:ΧρόνοΝα μας κρατήσουν στο ευρώ καιΛιγότερη πίεση γενικά και αόριστα.Η Ελλάδα θυμίζει όλο και πιο έντονα όχι εταίρο αλλά ένα σκύλο που είναι δεμένος στο πόδι του τραπεζίου της συνόδου και ήσυχα περιμένει να πέσει ή να ρίξουν τίποτα κάτω.. Σηκώνονται όλοι από το τ