TΟ … ΚΑΚΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ Ο … ΚΑΚΟΣ ΤΟΥ ‘’ΓΑΜΟΣ’’

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΥΣΙΑΣ
Αίσιο τέλος, είχε το συνοικέσιο .
Προς ευτυχία όλων μας, τα “παιδιά”, τα… βρήκαν !
Και τώρα επίκειται το μεγάλο γεγονός . Ο γάμος .
Ή αλλιώς, ο διορισμός του ενός, στην ζωή της ‘’άλλης’’.
Είχε καλή στόχευση, ο …’’ προξενητής’’. Και δίνει στην πολύφερνη, αν και πια σιτεμένη νύφη, έναν Ταγματάρχη .
Στρατιωτικό ; Θα πείτε … Γιατί ; Κι αυτή η άμοιρη, από την γέννηση της ‘’στρατοκρατούμενη’’ δεν ήταν ; Στην απόλυτη εξουσία, του εκαστοτε … ‘’στρατάρχη’’ δεν ήταν ; Ε… τέτοιος της άξιζε . Αφού όλοι οι …’’γαμπροί’’ που την νυμφευτήκαν εκτός από τους Χόρν, Λάμψα, και Ρωμαίο, οι οποίοι αποτέλεσαν τιμή γι’ αυτήν,  όλοι οι άλλοι σε διατεταγμένη  υπηρεσία εξόντωσής της ήταν . Με κύριά τους όπλα, την ασχετοσύνη, την επιπολαιότητα, προφανώς και την λαιμαργία τους ….
Πάντως τώρα, δεν μοιρολατρούμε πια . Έχουμε χαρές .
Έχουμε το ‘’κακό’’ παιδί, που το παντρεύουν με την ‘’κακή’’ μεγαλοκοπέλα . Την αταχτούλα και απροσάρμοστη, στις απαιτήσεις των κ