Luxleaks: Και εσύ Ευρωπαίε ανθρωπάκο πλήρωνε…

Η εβδομάδα που πέρασε είχε δύο εξελίξεις∙ μια αναμενόμενη και μια αποκαλυπτική σε πολλά επίπεδα.
Η αναμενόμενη εξέλιξη ήταν ότι στο eurogroup ξεκαθαρίστηκε πως αφού ολοκληρωθεί το τρέχον Ελληνικό πρόγραμμα...
, αφού δηλαδή εφαρμοστούν οι εκκρεμμότητες, αυτό θα συνεχιστεί με ένα εργαλείο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας που ονομάζεται Πιστωτική Γραμμή Ενισχυμένων Όρων (Enhanced Conditions Credit Line, ECCL). Και αυτό θα γίνει λόγω «του εύθραυστου κλίματος στις αγορές και των δύσκολων μεταρρυθμίσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη» και με στόχο την πλήρη επάνοδο της χώρας στις αγορές.
Οι λεπτομέρειες, δηλαδή οι όροι, η διάρκεια κλπ, αφέθηκε να αποφασιστούν μετά την τρέχουσα και τελευταία αξιολόγηση της τρόικα, η οποία τελικά θα παραμείνει και στην συνέχεια ως «τρόικα» αφού το ΔΝΤ θα συνεχίσει να συμμετέχει.
Η λιτή ανακοίνωση του eurogroup δείχνει ότι οι δανειστές και οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να συμβιβάσουν τα συμφέροντα τους με την σταθερότητα στις αγορές και τον έλεγχο της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα.
Για το πρώτο φαίνεται ότι το κλίμα στις αγορές δεν πρόκειται να αλλάξει με απλές δηλώσεις και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι όλη την εβδομάδα το επιτόκιο του 10ετούς έμεινε στα απαγορευτικά επίπεδα του 8%, που σκαρφάλωσε μετά την ανακοίνωση των τραπεζικών stress-test.
Ενδεχομένως κάτι πιο πρακτικό και δραστικό να αλλάξει το κλίμα, όπως η αξίωση της κ. Λαγκάρντ για αναθεώρηση των δημοσιονομικών στόχων, πάντα όμως στο πλαίσιο της απόφασης του eurogroup. Για παράδειγμα, μια αναβολή ή αναθεώρηση προς τα κάτω των εξαρχής εξωπραγματικών πλεονασμάτων.
Για το δεύτερο φαίνεται ότι Βρυξέλλες και Βερολίνο έχουν αποφασίσει να αποτελειώσουν την τρέχουσα συγκυβέρνηση κτυπώντας την με τις ίδιές της τις υπογραφές και τις δεσμεύσεις, που όλες τους και μία-μία θα φέρουν επώδυνες εκλογικές συνέπειες και την χαριστική βολή για αυτήν.
Από την άλλη θα προσπαθήσουν να δεσμεύσουν την επερχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο των όρων που θα αποφασιστούν για την πιστωτική γραμμή – όχι υποχρεωτικά με υπογραφή, αλλά με την δημιουργία ενός ασφυκτικού θεσμικού πλασίου, που η τήρησή του θα είναι και η προϋπόθεση για την όποια ρευστότητα.
Η αποκαλυπτική, όμως, εξέλιξη της εβδομάδας, που άρρηκτα επηρεάζει και την τύχη της πρώτης στην οποία αναφερθήκαμε, ήταν η δημοσιοποίηση της λίστας φοροαποφυγής μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, που κάνοντας χρήση προνομιακών φορολογικών παραθύρων στη νομολογία του Λουξεμβούργου, γλύτωναν από φόρους πολλών εκατομμυρίων, που θα τους πλήρωναν στην χώρα όπου δραστηριοποιούνταν.
Έτσι τα κράτη έχαναν πολύτιμα έσοδα και μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Φυσικά, ακολουθούσε και ακολουθεί το ανελέητο κυνήγι των μικρομεσαίων για να καλυφθούν οι τρύπες. Είναι το γνωστό πρόβλημα των φορολογικών παραδείσων, που τροφοδοτεί την παγκόσμια οικονομική και κοινωνική ανισότητα σε τέτοια πρωτοφανή ύψη, που Οργανισμοί όπως ο ΟΗΕ, ο ΟΟΣΑ και η Διεθνής Διαφάνεια να κινητοποιούνται για την επίλυσή του.
Η εξέλιξη ήταν ότι το Λουξεμβούργο τεκμηριώθηκε ως ένας από αυτούς τους παραδείσους για περισσότερες από 340 πολυεθνικές εταιρείες μέσα από την έρευνα εμπιστευτικών εγγράφων σχεδόν 28,000 σελίδων, που έκαναν 80 δημοσιογράφοι από 26 χώρες(ICIJ).
Η εξέλιξη ήταν ότι ανάμεσα σε αυτές τις εταιρείες υπήρχαν και αρκετές που δραστηριοποιούνταν στην χώρα μας, όπως η Eurobank (συμφερόντων οικογένειας Λάτση), οι γνωστές μας Wind και Coca Cola, το γνωστό μας mcarthurglen outlet(εκπτωτικό χωριό) της Bluehouse, ακόμα και η DAMMA Holdings (εταιρεία συμφερόντων Δημήτρη Δασκαλόπουλου), όπως αναφέρονται στον Πίνακα του Βελγικού tijb.be (Εικόνα).

Εικόνα. Οι Εταιρείες οι οποίες σύμφωνα με τα έγγραφα που διέρρευσαν δραστηριοποιούνταν στην Ελλάδα και φορο-απέφευγαν στο ΛουξεμβούργοΗ εξέλιξη ήταν η θλιβερή κατάσταση της Ελληνικής δημοσιογραφίας. Η διαφήμιση της eurobank λειτούργησε σαν κατασταλτικό κάθε διάθεσης να αναζητηθεί η αλήθεια. Υπήρξαν πολύ λίγες εξαιρέσεις, όπως το thepressproject.net και ο Κώστας Βαξεβάνης, που ανέδειξαν αυτό το νέο κρούσμα «αντεθνικής συμπεριφοράς και συνένοχης σιωπής με ονοματεπώνυμο».
Δεν είναι τυχαίο, που όταν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες το #Luxleaks βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των trend στο twitter, στην χώρα μας, αντίστοιχα, είναι το #TaKardasians και το #tv_tsontes… Το γεγονός ότι δεν υπάρχει ανεξάρτητη δημοσιογραφία στην χώρα μας βοηθά στην φαυλότητα της εξουσίας και στον εκμαυλισμό του πλήθους.
Τέλος το ειρωνικό είναι ότι ο Ζαν Κλοντ Γιούγκερ, που ως πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου «περιέθαλπε» όλες αυτές τις.......
«νόμιμες» και ανήθικες ενέργειες σε βάρος Ευρωπαίων φορολογουμένων πολιτών, εκλέχτηκε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όταν ένα από τα πιο σοβαρά καθήκοντα για μια πραγματικά νέα Ευρώπη είναι ακριβώς η καταπολέμηση μιας κατάστασης που τεκμηριωμένα συγκάλυπτε ο ίδιος.
Αλήθεια πόσα χρήματα συνολικά – και μάλιστα εν μέσω κρίσης – έχασε το Ελληνικό κράτος λόγω φοροααποφυγής αυτών των πολυεθνικών στο Λουξεμβούργο; Πόσα από την eurobank του κ. Λάτση, που οι φορολογούμενοι πλήρωσαν, ακόμα πληρώνουν και θα πληρώνουν από το υστέρημά τους για την ανακεφαλαιοποίησή της; Πόσα από την Damma Holdings του κ. Δασκαλόπουλου;
Εντέλει όλοι οι Ευρωπαϊκοί δρόμοι οδηγούν στο «Και εσύ ανθρωπάκο πλήρωνε»; Μήπως εκεί δεν βρίσκεται και η δυσκολία της πραγματικής εναλλακτικής; Πάντως σίγουρα η Ευρώπη αυτών των πολυεθνικών και αυτού του Ζαν-Κλοντ δεν είναι η δική μας Ευρώπη.
Δ. Τρικεριώτης