Kαρφώματα και παζάρια

Από την πλούσια ιστορική εμπειρία της χώρας είναι γνωστό ότι οι κατακτητές -επιτηρητές - επόπτες, όπως και να τους ονομάσει κανείς, πάντοτε αναζήτησαν (και βρήκαν) εγχώριους πρόθυμους συνεργάτες (δωσίλογους - γερμανοτσολιάδες - κουκουλοφόρους), με των οποίων τη βοήθεια εμπέδωσαν την εξουσία τους. Η σύγχρονη δημοσιονομική (και όχι μόνο) κατοχή που βιώνουμε δεν αποτελεί εξαίρεση ως προς την αξιοποίηση... πρόθυμων «κουκουλοφόρων».

Έτσι δεν είναι... παράξενο να διαπιστώνουμε σήμερα ότι δεκάδες διακεκριμένοι συμπολίτες μας - μεγαλοεπιχειρηματίες, εκπρόσωποι παραγωγικών τάξεων, στελέχη της κρατικής μηχανής, πρώην τραπεζίτες, πρώην υπουργοί νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων, επικεφαλής think tank παραγωγικών τάξεων, μεγαλομικρομέγαλοι δημοσιογράφοι, πολιτικοί διαφόρων διαμετρημάτων και κομμάτων, ακόμη και υπουργοί ή υπουργήσιμοι, από ξοφλημένους έως και επικεφαλής μικρού κόμματος - διαγκωνίζονται ενώπιον του κύριου Μπόμπι Τράα (επικεφαλής του ΔΝΤ στην Αθήνα) και των υπολοίπων τοποτηρητών της τρόικας.
Άλλοι ως προσκεκλημένοι, άλλοι αυτόκλητοι, αποτελούν τακτικούς συνδαιτυμόνες - στο Ψυχικό και στα βόρεια προάστια - του επικεφαλής του ΔΝΤ στην Αθήνα, πάντα πρόθυμοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες και τις συμβουλές τους (με το πολιτικό ή άλλο... αζημίωτο, ενδεχομένως)!

♦ Άλλοι υπερθεματίζουν στις δημοσίως εκφρασμένες αντιλήψεις του Ταμείου περί ταχύτερης εκποίησης του δημόσιου πλούτου ελπίζοντας ως επιχειρηματίες να πάρουν κάποια ψίχουλα από το πάρτι της διάλυσης.

♦ Άλλοι προσφέρουν τη μιντιακή τους δυναμική για την εκλαΐκευση των θέσεων του ΔΝΤ και της τρόικας κατακεραυνώνοντας τους «τεμπέληδες», «άχρηστους» και «κομματόσκυλους» δημοσίους υπαλλήλους.

♦ Άλλοι υποβάλλουν τα πολιτικά τους διαπιστευτήρια δηλώνοντας – εμμέσως και σεμνά, αλλά σαφέστατα – τη διαθεσιμότητά τους για «οικουμενικές» ή «τεχνοκρατικές» λύσεις εθνικής σωτηρίας.

♦ Άλλοι, οι λιγότεροι, απλώς είναι... αγνοί ιδεολόγοι και πολιτικά σύμφωνοι με τις αντιλήψεις των τροϊκανών και σπεύδουν να επιβεβαιώσουν ότι βλέπουν τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο ως μόνο δρόμο εθνικής σωτηρίας. Τα όποια μελλοντικά... ωφελήματα γι’ αυτούς θα είναι μάλλον «συμπτωματικά»!

Νέο σύστημα εξουσίας

Στην πραγματικότητα, έχοντας αποδεχθεί ότι η τρόικα είναι η πραγματική εξουσία στη χώρα, βάσει των διεθνών δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η κυβέρνηση, επί της ουσίας οι πρόθυμοι «συνεργάτες» της τρόικας αναζητούν μια θέση στο σκηνικό «μετά την καταστροφή».

Τόσο στο επιχειρηματικό στάτους, το οποίο θα είναι εξ ολοκλήρου ρυθμιζόμενο από ξένους μεγάλους επιχειρηματικούς κολοσσούς, όσο και στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό, στο οποίο θα εγκαθιδρυθεί ένα νέο σύστημα εξουσίας, το οποίο οικοδομείται αυτήν την περίοδο και για τις επόμενες δεκαετίες στα αποκαΐδια της ελληνικής οικονομίας.

Τα προσδοκώμενα οφέλη από τη συμμετοχή στο νέο σύστημα εξουσίας καταβάλλονται «τοις μετρητοίς»:

♦ Οι μεγαλοεπιχειρηματίες τρίβουν τα χέρια τους συμβάλλοντας με συμβουλέ