Ferrari F2004. Η διαστημική

Το να βαφτίσουμε ένα μονοθέσιο σαν το ταχύτερο στην ιστορία της Formula 1, είναι μια δύσκολη και γεμάτη ρίσκο κίνηση. Η εξέλιξη στην τεχνολογία ίσως να μας επιτρέπει να κάνουμε κάτι τέτοιο μόνο για συγκεκριμένες περιόδους, χωρισμένες με τέτοιο τρόπο, ώστε κάθε μία να ξεκινά με την εύρεση ενός “game changer”, ας μου επιτραπεί η έκφραση, όπως η μεταφορά του κινητήρα από μπρος πίσω, το monocoque σασί, το ground effect, ο turbo

κινητήρας ή η ενεργητική ανάρτηση. Εμείς θα απλοποιήσουμε κάπως τα πράγματα και με βάση τους ταχύτερους γύρους, θα αποδεχτούμε σαν ταχύτερη σεζόν στην ιστορία της F1 το 2004 και σαν ταχύτερο μονοθέσιο την Ferrari F2004, που κατέκτησε με άνεση τους δυο τίτλους εκείνη τη χρονιά.

Πριν όμως μιλήσουμε για την F2004, καλό θα ήταν να ξεκινήσουμε αφιερώνοντας μερικές γραμμές στο γιατί τα μονοθέσια του 2004 ήταν ό,τι ταχύτερο έχουμε δει στη Formula 1. Βασικό ρόλο σε αυτό, έπαιξε η σταθερότητα των κανονισμών. Μετά από τις μεγάλες αλλαγές του 1998, οι κανονισμοί δεν άλλαξαν πολύ για την επόμενη επταετία, έως το 2005, όταν αποφασίστηκε πως τα ελαστικά θα έπρεπε να διαρκούν για ολόκληρο τον αγώνα. Το τελευταίο, φανερώνει και το σημαντικότερο συστατικό στο οποίο οφείλονταν η ταχύτητα των μονοθέσιων του 2004, που δεν ήταν άλλο από τα ελαστικά. Αυτά, μπορεί να μην ήταν σλικ όπως σήμερα, αφού είχαν αυλακώσεις, αλλά με τη μάχη μεταξύ Bridgestone και Michelin να έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της, είχαν απίστευτα υψηλά επίπεδα απόδοσης. Συνυπολογίζοντας το γεγονός πως οι δυο εταιρείες δεν είχαν λάβει εντολές από τη FIA, για κατασκευή συγκεκριμένου τύπου ελαστικών ή χρήση διαφορετικών γομών στον ίδιο αγώνα, αλλά και την ευελιξία σε επιλογές και ανεφοδιασμούς, οι ομάδες χρησιμοποιούσαν όποιο ελαστικό εκείνες ήθελαν, για οποιαδήποτε στρατηγική είχαν επιλέξει. Τέλος, δεν είχε ακόμη επιβληθεί η αλλαγή στους μικρότερης χωρητικότητας 2.4L V8 κινητήρες (2006) και το “πάγωμα” στην εξέλιξη (2007), πράγμα που σημαίνει πως οι 3λιτροι V10 είχαν φτάσει στο απόγειό τους.

ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ

Με τους κανονισμούς να μένουν σχετικά σταθεροί, οι Ross Brawn και Rory Byrne είχαν την ευκαιρία να βελτιστοποιήσουν την απόδοση του πρώτου τους κοινού “τέκνου”, της F2002, με τις F2003-GA και F2004 να αποτελούν, ουσιαστικά, εξέλιξη του επιτυχημένου μονοθέσιου που πήρε 14 νίκες το 2002. Έτσι, το σχέδιο με κωδικό 655, αντιπροσώπευε μια περαιτέρω εξέλιξη των καινοτόμων ιδεών που εφαρμόστηκαν τα δυο προηγούμενα χρόνια και όλα τα κύρια μέρη του αυτοκινήτου, εξετάστηκαν με σκοπό να πάρει τα μέγιστα επίπεδα απόδοσης από τον κινητήρα 053 και τα ελαστικά της Bridgestone.

Αυτό που η Ferrari κυνήγησε και τελικά πέτυχε με την F2004, ήταν η μείωση του κέντρου βάρους του μονοθέσιου και η ιδανική κατανομή βάρους. Η F2002 αποτέλεσε ένα επαναστατικό μοντέλο, που περιελάμβανε πολλές νέες τεχνολογίες, με σημαντικότερη το νέο περίβλημα κιβωτίου ταχυτήτων, που ήταν κατασκευασμένο από εξαιρετικά ελαφρύ και υψηλότερης αντοχής τιτάνιο. Η F2004 λοιπόν, ώθησε αυτή την καινοτομία στα άκρα, με ένα κιβώτιο τόσο μικρό και ελαφρύ, που άφηνε ελευθερίες στους σχεδιαστές, κατευθύνοντας την Ferrari στην κατασκευή ενός ιδιαίτερα “μαζεμένου” πίσω μέρους, με τα πλεονεκτήματα που αυτό επιφέρει. Οι αναρτήσεις συνέχισαν να είναι push-rod με διπλά ψαλίδια, τόσο μπροστά όσο και πίσω, ενώ ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στο σχεδιασμό της πίσω ανάρτησης, ώστε το μονοθέσιο να είναι πιο “ευγενικό” με τα λάστιχα, ένα πρόβλημα που αντιμετώπιζε συχνά η “μαμά” F2003-GA. Νέας κατασκευής, αλλά ίδιας φιλοσοφίας με τα προηγούμενα μοντέλα, ήταν και το σασί. Ίδιος σκοπός κι εδώ, με τη μείωση του βάρους να επιτυγχάνεται, όπως και η αύξηση της ακαμψίας.

Ο νέος κινητήρας έπρεπε πλέον να αντέχει για ολόκληρο το αγωνιστικό τριήμερο, κάτι που σήμαινε πως ο 053 θα έπρεπε για χάρη της αξιοπιστίας να θυσιάσει μέρος της απόδοσής του. Αυτό που κατάφεραν τελικά στο Maranello, υπό την καθοδήγηση του Paolo Martinelli, ήταν ο 053 να “γυρίζει” στις ίδιες περίπου στροφές με τον περσινό 052, αλλά να έχει αυξημένη απόδοση (865hp έναντι 845hp το 2003) και καλύτερη οικονομία καυσίμου. Στην επίτευξη αυτού του στόχου, σημαντικό ρόλο έπαιξε η κατασκευή του μπλοκ και των κεφαλών του κινητήρα, από χυτό αλουμίνιο. Όσο για τις εξατμίσεις της F2004, η τάση της εποχής συνεχίστηκε, με τις απολήξεις να βγαίνουν στο πάνω μέρος του μονοθέσιου και να κατευθύνουν τα καυτά καυσαέρια μακρυά από την πίσω πτέρυγα και την πίσω ανάρτηση. Αυτό που άλλαξε σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκδόσεις ήταν η τοποθέτησή τους, αφού ήρθαν πιο κοντά στην κεντρική γραμμή του αυτοκινήτου.

Από τα πρώτα κιόλας τεστ στην πίστα του Fiorano, η F2004 έδειξε την δυναμική της, σπάζοντας το ρεκόρ ταχύτερου γύρου με ευκολία, με έναν χρόνο που κρατάει μέχρι και σήμερα.

ΈτοςΜονοθέσιοΧρόνοςΠιλότος2004Ferrari F20040’55.999Michael Schumacher2008Ferrari F20080’59.111Mirko Bortolotti2007Ferrari F20070’58.366Felipe Massa2006Ferrari 248 F10’57.099Felipe Massa2005Ferrari F20050’57.146Michael Schumacher2003Ferrari F2003-GA0’56.33Michael Schumacher2002Ferrari F20020’57.476Michael Schumacher1999Ferrari F3991’00.226Luca Badoer1997Ferrari F310B0’59.00Michael Schumacher1994Ferrari 412T1’00.31Jean AlesiΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ

Σχεδιαστές: Ross Brawn (Technical Director), Rory Byrne (Chief Designer)

Μήκος / Πλάτος / Ύψος: 4,545 mm / 1,796 mm / 959 mm

Μεταξόνιο: 3,050 mm

Βάρος: 605 kg (μαζί με τον οδηγό)

Κιβώτιο: ηλεκτρο-υδραυλικό 7τάχυτο ημι-αυτόματο

Κινητήρας: Ferrari Type 053 V10

Κυβισμός: 2,997 λίτρα

Ελαστικά: Bridgestone

Ζάντες: BBS 13″

Φρένα: ανθρακονημάτινα Brembo

Λιπαντικά: Shell

ΧΡΟΝΟΙ – ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ

Ξεκινώντας αυτό το κεφάλαιο, πρέπει να ξεκαθαρίσω πως δεν γίνεται καμία προσπάθεια και δεν είναι σκοπός, η σύγκριση μεταξύ θεάματος και “καλύτερης ή χειρότερης” Formula 1 με την πάροδο των χρόνων. Η άποψή μου είναι πως η σεζόν του 2004 ήταν ακόμη πιο βαρετή από τη φετινή, ακριβώς επειδή η F2004 ήταν ένα τόσο καλό μονοθέσιο. Καταλαβαίνω πως η νοσταλγία μας κάνει να αποζητούμε τα “περασμένα μεγαλεία”, αλλά οι αγώνες της Formula 1 των ‘00s, πιστεύω πως ήταν αρκετά βαρετοί. Από την άλλη, η τεχνολογία και το κυνήγι της απόλυτης ταχύτητας, έφτασαν στο ανώτερο επίπεδο. Εξάλλου, κάθε εποχή έχει τα θετικά και τα αρνητικά της. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε 3 ή και 4 ομάδες να παλεύουν για νίκες, αλλά η τεχνολογία έχει μείνει πίσω. Τι θέλω να πω με αυτή την (άσχετη) παράγραφο; Για να μην χαθεί μέσα από τη σύγκριση των χρόνων το νόημα του άρθρου, που δεν είναι άλλο από την παρουσία της F2004, καλό θα ήταν να διαβάσουμε τους χρόνους με αποκλειστικό σκοπό τη σύγκριση των μονοθέσιων και τίποτε άλλο.

Η σύγκριση γίνεται μόνο σε πίστες που έτρεξαν τα μονοθέσια του 2004 και του 2013, χωρίς αυτές στις οποίες άλλαξε η χάραξη ή οι καιρικές συνθήκες δεν το επιτρέπουν.

ΠίσταFL F2004Ρεκόρ FLFL 2013ΔιαφοράMelbourne1:24.1251:24.1251:29.2745.149Sepang1:34.8191:34.223 (2004)1:39.1994.380Monaco1:14.4391:14.4391:16.5772.138Montreal1:13.6221:13.6221:16.1822.560Hockenheim1:13.7831:13.780 (2004)1:18.725 (2012)4.942Nurburgring1:29.4681:29.4681:33.4684.000Hungaroring1:19:0711:19:0711:24.0694.998Monza1:21.0461:21.0461:25.8494.803Interlagos1:11.6721:11.473 (2004)1:15.4363.764Bahrain1:30.2521:30.2521:36.9616.709

Στις υπόλοιπες, με εξαίρεση τους αγώνες σε Spa και Suzuka όπου οι καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν απευθείας αντιπαράθεση των χρόνων, η F2004 κρατάει το ρεκόρ ταχύτερου γύρου στις:

Imola – 1:20.411

Catalunya - 1:17.450

Indianapolis – 1:10.399

Magny-Cours – 1:15.377

Silverstone – 1:18.739 (Bridge circuit)

Αν μη τι άλλο, το σύνολο των 12 ρεκόρ στις 18 πίστες που έτρεξε, αποτελεί πειστήριο για την ταχύτητα του συγκεκριμένου μονοθέσιου. Ακόμα και η συνολική διάρκεια των grand prix είχε μειωθεί αισθητά, με τη FIA να παρακολουθεί τα νούμερα. Το 2013 ο μέσος όρος ήταν περίπου 1 ώρα και 38 λεπτά, ενώ το 2004, 1 ώρα και 29 λεπτά. Μια διόλου ευκαταφρόνητη διαφορά των 9 λεπτών, σε σχέση με το σήμερα.

ΠΑΛΜΑΡΕ

Η F2004 έκανε περίπατο εκείνη τη χρονιά, χαρίζοντας στη Scuderia το έκτο σερί πρωτάθλημα στους κατασκευαστές και το έβδομο συνολικά στον Michael Schumacher. Και οι δυο τίτλοι κρίθηκαν πολύ νωρίς, με το κατασκευαστών να “κλειδώνει” στον 13ο αγώνα, στην Ουγγαρία και το οδηγών ένα grand prix μετά, στο Spa. Πέρα από τις 15 νίκες και τα 8 ένα-δυο, σε σύνολο 18 αγώνων, το μονοθέσιο είχε εκπληκτική αξιοπιστία, αφού οι μόνες εγκαταλείψεις ήρθαν από ατυχήματα και όχι από μηχανικές βλάβες. Συγκεκριμένα, στο grand prix του Monte-Carlo, ο Montoya έπεσε πάνω στο Schumacher που οδηγούσε τον αγώνα (υπό καθεστώς αυτοκινήτου ασφαλείας), ενώ στη Suzuka, οι Barrichello και Coulthard είχαν επαφή που έθεσε και τους δυο εκτός.

13 νίκες της F2004 ήρθαν από τα χέρια του Michael Schumacher, που έσπασε εκείνη τη χρονιά το ρεκόρ περισσότερων νικών μέσα σε ένα πρωτάθλημα. Ένα ρεκόρ που μόλις φέτος ισοφάρισε ο Sebastian Vettel, τρέχοντας όμως σε 19 grand prix. Άλλες 2 νίκες πήρε ο Rubens Barrichello, σε Monza και Κίνα, δίπλα σε αυτές του Schumacher σε Μελβούρνη, Sepang, Bahrain, Imola, Catalunya, Nurburgring, Montreal, Indianapolis, Magny-Cours, Silverstone, Hockenheim, Hungaroring και Suzuka.

Άλλο ένα χαρακτηριστικό της κυριαρχίας της F2004 έναντι των άλλων μονοθεσίων, ήταν η διαφορά από τη δεύτερη BAR-Honda, που έφτασε τους 143 βαθμούς, δηλαδή περισσότερους από όσους μάζεψη η BAR (119). Αν οι διαφορές σας φαίνονται μικρές σε σχέση με την απόδοση της φετινής Red Bull, έχω να θυμίσω πως το σύστημα βαθμολόγισης ήταν διαφορετικό. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως οι 236 βαθμοί διαφοράς της RB9 από τη Mercedes W04, αντιστοιχούν σε 9,44 νίκες. Ενώ η διαφορά της F2004 από την BAR 006, αντιστοιχεί σε 14,3 νίκες, αφού ο πρώτος έπαιρνε 10 βαθμούς και όχι 25.

2004 Πρωτάθλημα Κατασκευαστών

2004 Πρωτάθλημα Οδηγών

18 Αγώνες

262 Βαθμοί

15 Νίκες

8 Ένα-Δυο σε αγώνα

12 Pole Positions

4 Κλειδώματα πρώτης σειράς

14 Ταχύτεροι γύροι

29 Βάθρα

Η F2004 δεν ήταν από τα πιο καινοτόμα μονοθέσια στην ιστορία της Formula 1, όπως για παράδειγμα η Lotus 78, ούτε το πιο επιτυχημένο, έναν τίτλο που θα κρατούσε η McLaren MΡ4/4, με ποσοστό νικών 93,75%. Αποτέλεσε όμως την επιτομή της προσήλωσης στην λεπτομέρεια και την τελειοποίηση ενός συγκεκριμένου σετ κανονισμών, με αρκετές ελευθερίες στη διάθεση των δημιουργών και σε μια εποχή που ήταν τεχνολογικά εξελιγμένη. Αυτό το μονοθέσιο ευθύνεται, εν μέρη, για τις τεράστιες αλλαγές που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια στη Formula 1, με σκοπό την αύξηση της ανταγωνιστικότητας μεταξύ των ομάδων, τη μείωση των εξόδων και της συγκράτησης του ρυθμού των μονοθέσιων.

Μπορεί σε μερικά χρόνια, νέα μονοθέσια να σπάσουν τα ρεκόρ της Ferrari F2004 και να θέσουν υψηλότερα στάνταρ. Μέχρι τότε όμως, το δημιούργημα των Ross Brawn και Rory Byrne, παραμένει ό,τι ταχύτερο έχει πατήσει στις πίστες. Ανοίγοντας παράλληλα την όρεξη των εκατομμυρίων Tifosi ανά τον κόσμο, οι οποίοι βλέπουν τον Νοτιοαφρικανό, τον άνθρωπο που κέρδισε τον Adrian Newey παραπάνω από μια φορές, να υπογράφει το δημιούργημα του 2014.

[Photo Copyrights: Ferrari spa]