Ayrton Senna: 21 χρόνια χωρίς τον “θεό” της Formula 1

2.17 μ.μ – 1 Μαΐου 1994. Ίμολα, Ιταλία. Παγωμάρα. Σιωπή. O Senna είχε ένα σοβαρό ατύχημα όταν με 250 χλμ/ώρα καρφώθηκε πάνω στον εξωτερικό τοίχο της στροφής Tamburello. Ένα μεταλλικό κομμάτι από την μπροστινή ανάρτηση είχε διαπεράσει το κράνος του, προκαλώντας σοβαρότατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και ο Ayrton ήταν κλινικά νεκρός. Μεταφέρθηκε με ελικόπτερο στο νοσοκομείο της Μπολόνια, με την καρδιά του να σταματά στις 18.40 μ.μ το ίδιο απόγευμα.

Πρωτομαγιά σήμερα,

μια ημερομηνία που η Formula 1 έχασε τον “θεό” της. 21 χρόνια μετά, ο μύθος του Ayrton Senna παραμένει ζωντανός. 21 χρόνια μετά, ο καθένας μας θυμάται εκείνο τον αγώνα στην πίστα της Ίμολα, που εκτός από τον Senna, έχασε τη ζωή του και ο Αυστριακός Roland Ratzenberger. Ο Senna εκείνο το Σαββατοκύριακο ήταν ανήσυχος.

Φόβος είναι ο κίνδυνος που βιώνει ένας οδηγός να μην τραυματιστεί ή σκοτωθεί,

έλεγε ο Ayrton και εκείνη την Κυριακή διαισθανόταν πως τα ατυχήματα δεν είχαν τελειώσει. Όμως, ο ίδιος δεν ήταν απλά ένας πιλότος. Όταν έτρεχε, εκπροσωπούσε ένα ολόκληρο έθνος. Παρότι γόνος πλούσιας οικογένειας, είχε καταφέρει να αγγίξει και τον πιο φτωχό Βραζιλιάνο. Εξάλλου, ο ίδιος είχε βοηθήσει ουκ ολίγες φορές τα φτωχά παιδιά της ταλαιπωρημένης πατρίδας του, κυρίως με ανώνυμες δωρεές, κάτι που συνεχίζει εν τη απουσία του και η οικογένειά του μέσω του Instituto Ayrton Senna. Λίγους μήνες προτού το μοιραίο ατύχημα o Senna είχε πει:

Εάν κάποτε έχω ένα σοβαρό ατύχημα, ελπίζω να πεθάνω μια και έξω. Δεν θέλω να καταλήξω σε αναπηρική καρέκλα. Δεν θέλω να υποφέρω στο νοσοκομείο από οποιονδήποτε τραυματισμό έχω υποστεί. Εάν πρέπει να ζήσω, θέλω να ζήσω κανονικά και έντονα χωρίς κανένα πρόβλημα. Γιατί τέτοιος άνθρωπος είμαι, με έντονο χαρακτήρα. Θα ήταν καταστροφικό εάν έπρεπε να ζήσω με πάσης φύσεως προβλήματα.

Ο Alain Prost έχει δηλώσει για το περιστατικό:

20 λεπτά πριν την εκκίνηση πήγα στα paddocks της Williams, βρισκόταν πίσω από τους υπολογιστές, ολομόναχος, κοιτώντας τα δεδομένα.Πήγα να του ευχηθώ καλή τύχη για τον αγώνα. Σε αυτό το σημείο, οι λέξεις λιγόστεψαν, φαινόταν πολύ αναστατωμένος. Δεν ήταν καλά. Είναι η τελευταία εικόνα που έχω από τον Ayrton, όχι στην εκκίνηση, αλλά στα paddocks, μόνο του με τις σκέψεις του…

Θα μπορούσα να γράφω αρκετές εκατοντάδες λέξεις, εστιάζοντας στη ζωή του, αλλά και στο τι πήγε στραβά και η κολόνα του τιμονιού έσπασε, αλλά τι σημασία θα είχε; Το δικαστήριο τέσσερα χρόνια μετά το ατύχημα έκλεισε την υπόθεση, με όλους τους κατηγορούμενος να απαλλάσσονται. Ωστόσο, όποιος κι αν ήταν ο υπεύθυνος, η ουσία είναι ότι εδώ και 21 χρόνια ο Ayrton δεν βρίσκεται κοντά μας.