Υπάρχεις ακόμη...

Κάθισα απέναντι από όλους αυτούς που "βρίζουν" όταν πανηγυρίζουμε κάποια νίκη ή κάποιον τίτλο σε άθλημα άλλο από το ποδόσφαιρο. "Η μπάλα μας νοιάζει..." το κλασικό σύνθημα... και "αν δεν έχεις τον Τάκη Νικολούδη να βαράει τις φαουλάρες και να σκίζει δίκτυα, τι κάθεσαι και ασχολείσαι;"Αυτά τα λόγια θυμάμαι  - μικρός εγώ τότε - από μεγαλύτερους και πιο σοφούς όπως νόμιζα... Εμένα παράλληλα με τον αγαπημένο μου Τάκαρο και τον Σιδηρόπουλο με ένοιαζε και για  τον Γκέκο, τρωγόμουνα αν θα παίξει ποτέ μπάσκετ ο Βαφόπουλος και αγωνιούσα αν θα κέρδιζε η ΑΕΚ σε κάτι σινεμά που αγωνιζόταν τότε στο βόλεϊ, στην Ε' κατηγορία κέντρου...Βέβαια οι έξυπνοι... που βλέπουν μόνο μπάλα και δεν ενδιαφέρονται για τη μπάλα με τα σπυριά, ή την μπάλα του βόλεϊ, ή την μπάλα με το ρετσίνι ή τα μπαλάκια του πινγκ πονγκ δεν έχουν επιχειρήματα να αντιπαραθέσουν πέρα από το "με τι ασχολείστε ρε;"Με την ΑΕΚ θα απαντήσω... Μια ΑΕΚ - ΑΕΚ των φτωχών και αυτή - η οποία χθες κατακρεούργησε τον Ολυμπιακό δίνοντας μια μοναδική χαρά στον χιλιοβασανισμένο κόσμο της ΑΕΚ που βλέπει την ίδια του την ζωή να καταστρέφετε γύρω του... Τα κορίτσια του βόλεϊ δεν είναι το αποκούμπι  μας για την μπάλα που δεν πάει καλά... Παρακολουθούσαμε κάποιοι (άλλοι πιο έντονα, άλλοι πιο συγκρατημένα) την ΑΕΚ και στο Βόλεϊ Γυναικών από τότε που ξεκίνησε την πορεία της στο Γιώργος Μόσχος...Δύσκολα χρόνια τότε με άλλες ομάδες να έχουν δυνάμεις διαφορετικού επιπέδου και την ΑΕΚ σε ρόλο κομπάρσου απλά να προσπαθεί για κάτι... Απλά κάτι...Τα πράγματα άλλαξαν με την έλευση στην Ερασιτεχνική της ORIGINAL διοίκησης. Εκεί άλλαξε η ιστορία...Ο Κώστας Παπαδημητρίου άρχισε να τρέχει το πράγμα και με οικονομικές θυσίες στην αρχή αλλά και με τον "αθόρυβο" τότε Θανάση Μιχαήλ να ακολουθεί. Έτσι χτίστηκε η ομάδα βόλεϊ Γυναικών. Από το τίποτα. Με ORIGINAL μαγιά... Τη μία χρονιά φτάσαμε κοντά στην πηγή αλλά χάσαμε την άνοδο στην Α1 από κάτι άσχετες πάνω στο νήμα... Εκεί ήταν που όλοι είπαν ότι θα λήξει το παραμύθι.Επειδή όμως υπάρχει ORIGINAL πνεύμα σε αυτή την ιστορία κανείς δεν το έβαλε κάτω. Το παραμύθι συνεχίστηκε... Η ομάδα ανέβηκε στην Α1 και πρόπερσι έκανε ένα εντυπωσιακό ξεκίνημα που προμήνυε μεγάλα πράγματα στην συνέχεια. Φτάσαμε στον τελικό του κυπέλλου και χάσαμε από μια κατώτερη μας ομάδα, τον Ολυμπιακό στην Σάμο. Απλά δεν ήθελε όποια δύναμη και αν υπάρχει να σηκώσουμε την κούπα. Δεν ήθελε... Μείναμε με το δάκρυ να έχει παγώσει το μάγουλο μας και συνεχίσαμε...Και ήρθε το πέρυσι... Ο τίτλος, οι φιέστες κάθε Σάββατο στον Ιωνικό, οι κοριτσάρες μας να τραγουδούν μαζί με τον Άγη και την εξέδρα... Άλλη Εντελώς Κατάσταση... ΑΕΚ δηλαδή...Και πάμε στο φέτος. ΟΧΙ δεν θα αντικαταστήσουμε τον Γροντή με τον Ζώρζου (αλήθεια τι όμορφη παρουσία...). Δεν γίνεται να αντικαταστήσεις τον Δικέφαλο με τον Δικέφαλο. Η ΑΕΚ είναι μια... Ενιαία. Και την αγαπάμε με πάθος σε κάθε της μορφή. Έτσι απλά...Νίκος Αγγελίδης