Τίποτα δεν είναι ντροπή

Θεωρώντας ότι στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι ντροπή, όταν αυτό έχει να κάνει με έναν σχολιασμό ή μια κριτική, επιτρέψτε μου να κάνω μια κολοτούμπα ή -σύμφωνα με μια ψυχή- ένα τριπλό τόλουπ...Προ ημερών, είχα γράψει για τον "Ιβάν τον Κύκλωπα", αναφερόμενος στον Μαρκάνο. Εξακολουθώ να έχω την ίδια άποψη για τον Ισπανό. Θα ήμουν, όμως, άδικος αν μετά από τα δύο παιχνίδια με τους Ρώσους συνέχιζα να τον κράζω για το ποδοσφαιρικό του "ταλέντο" και ταπεραμέντο.Ηταν εξαιρετικός στη Μόσχα, παίζοντας στο κέντρο της άμυνας με παρτενέρ τον Παπάζογλου στη μεγαλύτερη διάρκεια (αμφιβάλω αν αυτό το δίδυμο το έχει χρησιμοποιήσει ο Βαλβέρδε στην προπόνηση, αφού φαντάζομαι ότι και εκεί τον Μαρκάνο τον βάζει με τους βασικούς), ενώ στη ρεβάνς ήταν από τους πιο σταθερούς παίκτες του Ολυμπιακού.Συνεπώς, από εμένα ένα μεγάλο respect στον Ιβάν για αυτά τα 180 λεπτά παρουσίας του.Υ.Γ. 1: Συγχαρητήρια στο δημιούργημα του Βαλβέρδε για τις 4 συνεχόμενες νίκες στην Ευρώπη.Υ.Γ.2: Μην ξανακούσω για πορείες. Αυτές δεν είναι για εμάς. Οταν θα έχουμε ανάλογες επιτυχίες σαν αυτές των ομάδων από τη Δανία, τότε να (ξανα)μιλήσουμε.Υ.Γ.3: Εκτός από το να αυτοσαρκάζομαι πολλές φορές, πόσο κόμπλεξ μπορεί να έχω, όταν μετά από μια επιτυχία της ομάδας μου, επιλέγω μια φωτογραφία από νίκη ξένης ομάδας; Πόσο;Υ.Γ.4: Ε, ναι ο Θανασάκης είναι τυφώνας όταν διδάσκει ήθος. Ο άλλος σας πείραξε χρυσόψαρα.Tony Montana 7