"Παναθηναϊκός είσαι..."

Παναθηναϊκός είσαι, γιατί όσες φορές και να δεις την "άλωση του Ντε Μέερ" από τον Βαζέχα, δεν χορταίνεις και ξαναγυρίζεις το βίντεο πίσω στο 86ο λεπτό για να ζήσεις ξανά τις στιγμές λίγο πριν τις 11:30 το βράδυ στις 3 Απριλίου του 1996. Παναθηναϊκός είσαι, γιατί ανέκαθεν Ευρώπη και Παναθηναικός τα ήθελες αλληλένδετα. Τι είναι 10 εγχώριοι τίτλοι, μπροστά σε μία Ευρωπαική στιγμή που θα την θυμούνται όλοι για πάντα;Παναθηναϊκός είσαι, γιατί μιλάς στα δύσκολα κι όχι στα εύκολα. Όταν τα πάντα στραβώνουν κι "ο Θεός κλείνει τα μάτια του", εσύ είσαι δίπλα στην ομάδα και με την φωνή σου της δίνεις κουράγιο για καλύτερη συνέχεια. Κι έτσι, η δικαίωση αργότερα είναι ακόμα πιο γλυκιά.Παναθηναϊκός είσαι, γιατί από μικρός έβαζες την στολή με το τριφύλλι στο στήθος και σαν άλλος ήρωας της Marvel, αισθανόσουν δυνατότερος μέσα σ’ αυτή κι ήθελες να αφήσεις μέχρι και την τελευταία σταγόνα του ιδρώτα σου για να τη τιμήσεις.Παναθηναϊκός είσαι, γιατί έχεις τις ίδιες απαιτήσεις από κάθε επαγγελματία που θέλει να ονομάζεται παίχτης του Παναθηναικού, με αυτές που περιγράψαμε παραπάνω. Θες κι εκείνος να νιώσει το ίδιο πάθος και αγάπη για την ομάδα, να την τιμήσει, να τα δώσει όλα για αυτήν κι εσύ είσαι έτοιμος να τον αποθεώσεις για την προσπάθεια του.Παναθηναϊκός είσαι, γιατί για σένα ο αθλητισμός δεν είναι μουσείο, να στοιβάζεις τίτλους και κύπελλα, χωρίς συναισθηματική ή αθλητική αξία. Για σένα η πρωτιά αποτελεί δικαίωση μιας συλλογικής προσπάθειας εντός αγωνιστικού χώρου και αυτή η πρωτιά έχει αξία μόνο αν έρθει δίκαια. Δεν αγοράζεται, δεν ανταλλάσσεται και δεν αντικαθίσταται με τίποτα!Παναθηναϊκός είσαι, γιατί πιστεύεις στην ομάδα σου περισσότερο από κάθε διοίκηση, υπάλληλο, παίκτη ή προπονητή. Όλοι είναι "περαστικοί", αλλά ο Παναθηναικός μένει!Παναθηναϊκός είσαι, γιατί αντέχεις τα πικρόχολα σχόλια που θα διαβάσεις κάτω από το άρθρο αυτό, από όλους εκείνους που δεν ένιωσαν ποτέ τους όλα τα παραπάνω...