Ωραίοι ως Έλληνες...

Για πρώτη φορά το όνειρο μοιάζει τόσο κοντινό. Το να ξαναγυρίσει η ΑΕΚ στο σπίτι της και να μην περιφέρεται φιλοξενούμενη, φαίνεται ότι παίρνει σάρκα και οστά. Και ασφαλώς είναι μεγαλύτερο project – και πιο σημαντικό – από την ίδια την αγωνιστική της ανάταση και την επάνοδο στη Superleague.Πέρασαν 10 χρόνια από τότε που κάποιος κύριος Γρανίτσας είχε τη φαεινή ιδέα. Ήταν, βλέπετε, τόσο διορατικός που ήθελε να βγει βουλευτής τότε με το ΠΑΣΟΚ, το οποίο όλη η Ελλάδα έβλεπε ότι κατέρρεε. Τέτοια εγκλήματα δεν παραγράφονται. Αλλά ας όψεται η μνήμη χρυσόψαρου που έχουμε σ’ αυτή τη χώρα…Δεν ξέρω, λοιπόν, εάν ο Μελισσανίδης είναι ο αναμορφωτής αυτής της ομάδας που θα πρέπει οι ΑΕΚτζήδες να πίνουν νερό στ’ όνομά του. Για μένα, άλλωστε, και εκείνος έχει μερίδιο ευθυνών για το «αμαρτωλό» παρελθόν. Αλλά όπως και στην επιστροφή Μπάγεβιτς, έχει και εκείνος την ευκαιρία με την «ολική επαναφορά» του να το σβήσει. Και αυτή λέγεται «Αγιά Σοφιά».Βεβαίως και η ονομασία δεν παραπέμπει σε γήπεδο. Όπως και πολλές από τις ιδιομορφίες του, όπως το μουσείο για τις χαμένες πατρίδες ή τα παρεκκλήσια και οι τρούλοι, ξενίζουν και γίνονται αντικείμενο χλεύης. Από κομπλεξικούς, οι οποίοι δεν μπορούν να κατανοήσουν τι σημαίνει ΑΕΚ και τι σημαίνει προσφυγιά, Πόλη και τα σχετικά. Τους κατανοώ. Και τους συμπονώ, κατά βάθος. Διότι έμαθαν να τα έχουν όλα δικά τους. Και έτσι απέκτησαν την ψευδαίσθηση του ισχυροτέρου…Κι επειδή η κουβέντα σίγουρα θα στραφεί σ’ αυτό, εξηγούμαι. Γιατί κόπτονται οι κύριοι αυτοί για τα 20 εκατ. ευρώ από το ΕΣΠΑ; Δεν είναι αναπτυξιακό έργο το νέο γήπεδο; Δεν θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας; Γιατί κοροϊδεύουν τον κόσμο όταν λένε ότι αρνήθηκαν γενναία, τάχα, τη χορηγία του Δημοσίου; Γιατί δεν λένε την αλήθεια, ότι ο ΟΠΑΠ είναι ιδιωτική εταιρεία πλέον και ότι τις χορηγίες του Δημοσίου εξακολουθούν να τις απολαμβάνουν όλα αυτά τα χρόνια; Με μεγαλύτερη όλων, το δικό τους γήπεδο. Αλλά ξέχασα: εντάχθηκε στο μεγάλο όραμα των Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτών που τώρα οι ίδιοι χλευάζουν και υποστηρίζουν ότι ευθύνεται για την οικονομική κατάσταση της χώρας. Υποκριτές…Μπορούν, άραγε, οι ίδιοι να μαζέψουν 45 εκατ. ευρώ με χορηγίες – όσο είναι ο υπόλοιπος προϋπολογισμός για το γήπεδο, χωρίς τα κονδύλια του ΕΣΠΑ; Ας βγουν να κάνουν μια γύρα. Και σε τελική ανάλυση, αν θέλουν να έχουν το καλύτερο γήπεδο, ας μαζέψουν λεφτά και ας κάνουν νέο γήπεδο. Θα υπάρχει και επιδότηση από το ΕΣΠΑ, ας μην ανησυχούν…Ας επιστρέψουμε, όμως, στα του οίκου μας. Ο Μελισσανίδης θα κριθεί από το γήπεδο. Δεν θα κριθεί από το αν φτιάξει ομάδα. Θα κριθεί από το γήπεδο. Το λέω και το επαναλαμβάνω. Δεν είναι μόνον ο καημός κάθε ΑΕΚτζή, αλλά είναι ένα λιθαράκι για να γίνουν τα πράγματα καλύτερα για το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα. Για να ξεφύγουμε από τη μιζέρια που έχουμε ως χώρα. Και μακάρι να κάνουν το αντίστοιχο και ο Παναθηναϊκός – που επίσης έχει ταλαιπωρηθεί στο γηπεδικό – και ο ΠΑΟΚ του φιλόδοξου Σαββίδη. Η υπεροχή του Ολυμπιακού όλα αυτά τα χρόνια αυτή είναι: το γήπεδο. Και όποιος δεν το βλέπει, ζει σε άλλο κόσμο.Δεν με ενδιαφέρει αν το γήπεδο θα έχει τρούλους και παρεκκλήσια ή θα λέγεται Αγιά Σοφιά ή Αγιά Τριάδα (που είναι απέναντι). Δεν με ενδιαφέρει εάν η θύρα που θα μπω με το διαρκείας μου θα λέγεται «Τραπεζούντα» ή «Καισάρεια». Με ενδιαφέρει να μπω σε δύο χρόνια σ’ αυτό το γήπεδο. Και θα ξέρω ότι έχω συμβάλλει με τον οβολό μου. Έχοντας μια αντίληψη συνιδιοκτησίας που θα μου εμπνεύσει σεβασμό γι’ αυτό το χώρο. Και για το ποδόσφαιρο γενικότερα. Κι εύχομαι όλοι, του Μελισσανίδη συμπεριλαμβανομένου, να το έχουν λογαριάσει αυτό. Αν ναι, αποτελεί το πρώτο βήμα για να γίνουμε όλοι καλύτεροι και να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας. Όχι ως ΑΕΚτζήδες. Όχι ως φίλαθλοι. Όχι ως ποδοσφαιρόφιλοι. Ως Έλληνες.