Οι λόγοι του ναυαγίου του Ολυμπιακού στα ματς με τη Σιένα

Όταν ξεκινούσε η χρονιά παρά το γεγονός ότι το ρόστερ είχε αποδυναμωθεί αισθητά με τις αποχωρήσεις των Σχορτσανίτη, Τσίλντρες και Κλέιζα, οι στόχοι παρέμεναν υψηλοί για τον Ολυμπιακό… Και γιατί όχι άλλωστε; Οι ερυθρόλευκοι απέκτησαν έναν από τους κορυφαίους προπονητές στην Ευρώπη (Ντούσαν Ιβκοβιτς), πήραν κάποιους πολύ καλούς παίκτες (Σπανούλης και Νεστέροβιτς) και ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι οι υπόλοιπες μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις έχουν κάτι τρομερά καλύτερο να επιδείξουν. Δεν έχουν, όμως και κάτι τρομερά χειρότερο… Μικρή στο μάτι…Η Σιένα εκ πρώτης όψεως έμοιαζε με έναν δύσκολο αντίπαλο, αλλά από τη στιγμή που υπήρχε το πλεονέκτημα της έδρας, κανείς δεν φοβόταν. Ηρθε και το +48 και έδεσε το γλυκό… Αυτή η συντριβή, η ταπείνωση η ντροπή ή όπως αλλιώς θέλετε να την πείτε, ξύπνησε τους ιταλούς. Τους πείσμωσε και τους ανάγκασε να αποδείξουν ότι είναι άξιοι της φανέλας που φοράνε. Αλλωστε όσο μικρή πόλη είναι η Σιένα, άλλο τόσο μεγάλη είναι η μπασκετική ομάδα της και αυτό φαίνεται από τις μαζεμένες επιτυχίες της από το 2000 και έπειτα.Οι λόγοι του ναυαγίουΤι συνέβη όμως και ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να πετύχει τον στόχο του. Ηταν απλή υποτίμηση της αντιπάλου του, η μήπως πολύ απλά δεν μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο από αυτό που είδαμε στο παρκέ. Σίγουρα στο δεύτερο ματς στο ΣΕΦ μπορούμε να πούμε ότι είδαμε έναν Ολυμπιακό, βαριεστημένο. Χωρίς όρεξη για πολλά-πολλά και χωρίς την ίδια αποφασιστικότητα στις διεκδικήσεις. Η κάθε μπάλα δεν έμοιαζε σημαντική και το τελικό 65-82 αντικατοπτρίζει λίγο πολύ το τι έγινε εκείνο το βράδυ της Πέμπτης (24/3).Το προβληματικό για τους ερυθρόλευκους είναι πως παρά το γεγονός ότι άφησαν τα νυσταγμένα πρόσωπα στην άκρη, δεν μπόρεσαν να πετύχουν κάτι παραπάνω από αυτό που είδαμε στο ΣΕΦ. Οκ ναι… η διαφορά ήταν μικρότερη σε σχέση με τότε, αλλά έμοιαζαν κουρασμένοι, χωρίς φρέσκιες επιλογές, φρέσκιες λύσεις, απόλυτα προβλέψιμοι, μονοδιάστατοι, άστοχοι, πολύ κακοί στην άμυνα, επιρρεπείς στο λάθος και το χειρότερο είναι πως δεν έβγαλαν το πάθος που τους διέκρινε σε ανάλογες δύσκολες στιγμές. Ακόμα και όταν παιζόταν η επιβίωση τους στη διοργάνωση, δεν μπόρεσαν να δείξουν ότι είναι καλύτερη ομάδα από τη Σιένα και στην πράξη.Ο Λούκας κράτησε ψηλά τη σημαίαΟ μόνος που ξέφυγε από τη γενική μετριότητα ήταν ο Τζαμόν Λούκας, ο οποίος πέτυχε ρεκόρ πόντων με τη φανέλα του Ολυμπιακού (16) και προσπάθησε να κρατήσει την ομάδα ζωντανή μέχρι τέλους, έχοντας που και που κάποιες βοήθειες από τον Χαλπερίν.Οι υπόλοιποι όμως δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων… Ο Βασίλης Σπανούλης ήταν ντεφορμέ τη χειρότερη δυνατή περίοδο, ο Τεόντοσιτς ταλαιπωρούταν από την μέση και γενικώς φέτος είναι άλλος παίκτης, ο Παπαλουκάς στο πιο κρίσιμο ματς της διοργάνωσης δεν μοίρασε ούτε 1 ασίστ, ενώ αγωνίστηκε λιγότερο από κάθε άλλη φορά φέτος στην Ευρωλίγκα! Οι Κέσελ, Κατσίβελης και Γλυνιαδάκης τζάμπα ταξίδεψαν στην Ιταλία και οι ψηλοί της ομάδας δεν μπορούσαν να κυριαρχήσουν ή έστω να έχουν μία αξιοπρεπή παρουσία εκτός από κάποιες περιπτώσεις. Σε όλα αυ