Οι άνθρωποι ξεχνούν...

Οι άνθρωποι ξεχνούν. Και μάλιστα γρήγορα. Και αν είναι απλοί φίλαθλοι, πάλι καλά. Αν όμως είναι παράγοντες του αθλητισμού με παρουσία και προσφορά ετών στον διεθνή αθλητισμό, δεν αποτελεί δικαιολογία η ασθενής μνήμη. Πριν λίγες ημέρες βραβεύτηκε στη Λοζάννη της Ελβετίας, ο Αμερικανός Έντουιν Μόουζες, ίσως ο μεγαλύτερος χαμηλοεμποδιστής στην ιστορία του κλασικού αθλητισμού.
Αήττητος για χρόνια, νικητής σε μία κούρσα 400μ με εμπόδια ακόμα και με λυμένα κορδόνια, κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ.Το βραβείο που έλαβε έφερε τον τίτλο «μια ζωή προσφοράς στο fair play». Απονέμεται ετησίως σε εκείνο το πρόσωπο που σεβάστηκε σε υψηλό επίπεδο και για όλη τη καριέρα του την έννοια της ευγενούς άμιλλας, σύμφωνα με τους κανονισμούς των σπορ.Ο Μόουζες υπήρξε αναμφίβολα μεγάλη μορφή του αθλητισμού. Αλλά αυτό το βραβείο δεν το άξιζε. Δεν έπρεπε να του δοθεί. Κάτι συνέβη στο παρασκήνια ή κάποιοι ξεχνούν πολύ εύκολα και γρήγορα. Ο Eντουιν Μόουζες επελέγη το 1984 από την Ολυμπιακή Επιτροπή των Ηνωμένω