Μάρκο Σιμοντσέλι: 1978-2011

Ο Μάρκο Σιμοντσέλι ήταν μια επιβλητική φιγούρα στο paddock του MotoGP, λόγω του ασυνήθιστα μεγάλου για αναβάτη αγώνων ύψους του, αλλά και της χαρακτηριστικής "αφάνας" του. Κυρίως όμως, ήταν ένα μεγάλο οδηγικό ταλέντο που δυστυχώς δεν θα δούμε ποτέ να μεγαλουργεί μέσα στις πίστες σύμφωνα με τις προδιαγραφές του.

Εξω από την πίστα, όλοι έκαναν λόγο για ένα χαμογελαστό παιδί με εξαιρετικό χαρακτήρα. Αλλά μέσα σε αυτήν μεταμορφωνόταν σε έναν επιθετικό

οδηγό, που συχνά δεχόταν κριτική από τους αντιπάλους του για το υπερβολικό ρίσκο που έπαιρνε σε αγωνιστικές μονομαχίες.

Τα πρώτα βήματα
Ο Σιμοντσέλι γεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου του 1978 στην πόλη Κατόλικα, στο Ρίμινι της Ιταλίας, και ξεκίνησε την αγωνιστική καριέρα του στην ιταλική Minimoto, όπου πήρε δύο φορές το πρωτάθλημα, για να ακολουθήσει ο ευρωπαϊκός τίτλος στα 125cc.

Το 2002 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην αντίστοιχη κατηγορία του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, τρέχοντας σε ορισμένους από τον αγώνες του δεύτερου μισού της σεζόν.

Ακολούθησαν τρεις πλήρεις χρονιές στα 125cc, με τελική συγκομιδή δύο νίκες, οι οποίες αποτέλεσαν εισιτήριο για την άνοδό του στα 250cc το 2005.

Πρωτάθλημα στα 250cc
Εκεί πέρασε τέσσερις σεζόν με την Gilera. Η πιο επιτυχημένη του ήταν το 2008, όταν κατέκτησε τον τίτλο με έξι νίκες, έχοντας ως κύριο αντίπαλο τον Αλβαρο Μπαουτίστα της Aprilia.

Ο Σιμοντσέλι παρέμεινε στην ίδια κατηγορία την επόμενη σεζόν για να υπερασπιστεί το στέμμα του. Παρά το άσχημο ξεκίνημά του κατάφερε να πάρει πέντε νίκες σε επτά αγώνες για να πλησιάσει σε απόσταση βολής τον πρωτοπόρο της κατάταξης, Χιρόσι Αογιάμα.

Ομως στις δύο τελευταίες κούρσες τα αποτελέσματά του δεν ήταν ανάλογα καλά, γεγονός που τον ανάγκασε να παραδώσει τον τίτλο στον ιάπωνα αναβάτη, τερματίζοντας τρίτος στο πρωτάθλημα, πίσω και από τον Εκτορ Μπαρμπερά.

Αργότερα την ίδια σεζόν, ο Σιμοντσέλι έκανε μια γκεστ εμφάνιση με την Aprillia στον γύρο WSBK της πατρίδας του, ωστόσο η πορεία του ήταν πλέον προδιαγεγραμμένη για το MotoGP, καθώς είχε ήδη συμφωνήσει με την ομάδα του Φαούστο Γκρεσίνι.

Η προαγωγή στο MotoGP
Οδηγώντας την δορυφορική Honda, ο ιταλός έκανε θετικό ντεμπούτο στη μεγάλη κατηγορία, τερματίζοντας συχνά μέσα στην πρώτη 10άδα, για να πάρει την 8η θέση του πρωταθλήματος, πάνω από πολύ πιο έμπειρους αναβάτες.

Μάλιστα, είχε με διαφορά την υψηλότερη θέση απ' όλους τους απόφοιτους των 250cc (Μπαρμπερά, Μπαουτίστα, Αογιάμα, Εσπαργκαρό), και αν δεν υπήρχε ο πρωταθλητής WSBK της προηγούμενης σεζόν, Μπεν Σπιζ, ο οποίος τερμάτισε έκτος, θα έπαιρνε εκείνος το βραβείο του ρούκι της χρονιάς.

Παράλληλα, ο Σιμοντσέλι είχε αρχίσει να κερδίζει όλο και περισσότερους φίλους στην κερκίδα με το ασυμβίβαστο οδηγικό του στιλ και την ταχύτητά του, οι οποίοι του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι "Super Sic", εμπνευσμένο από τα τρία γράμματα που χρησιμοποιούσε η τηλεοπτική παραγωγή του MotoGP για να τον εμφανίζει στην κατάταξη.

Η ένδειξη ήταν "Sic" και όχι το πιο π