Η κουβέντα του Νίνη που προκάλεσε αλγεινή εντύπωση μετά το τέλος του ντέρμπι

Οσο καλές προδιαγραφές κι αν έχει, όσο τεχνικές αρετές κι αν διαθέτει, αν δεν δουλέψει σκληρά και αν δεν αλλάξει μυαλά, κινδυνεύει να μείνει άλλο ένα αιώνιο ταλέντο που έλαμψε για λίγο και μετά χάθηκε. Ο λόγος για τον Σωτήρη Νίνη, ο οποίος με την συμπεριφορά του και το υψηλό... τουπέ του, μετά το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, προκάλεσε αλγεινή εντύπωση. Το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ έχει τελειώσει και οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού αποχωρούν ένας-ένας από τα αποδυτήρια των πρασίνων, περνώντας μπροστά από τον χώρο, όπου βρίσκονταν οι εκπρόσωποι του Τύπου, προκειμένου να κάνουν τη δουλειά τους και να τους αποσπάσουν κάποια δήλωση.Ορισμένοι κοντοστάθηκαν και έκαναν δηλώσεις στους δημοσιογράφους, άλλοι έφυγαν βιαστικά, καθώς η σεζόν τελείωσε και άρχιζαν οι διακοπές τους, αρνούμενοι να μιλήσουν, ωστόσο με ευγενικό τρόπο και είχαμε και το φαινόμενο "Νίνης"."Σωτήρη θα μας πεις δύο λόγια για το παιχνίδι;", ρωτήσαμε τον 20χρονο παίκτη των πρασίνων, ο οποίος με... τουπέ και ύφος... χιλίων καρδιναλίων απάντησε δίχως να γυρίσει πίσω το κεφάλι του: "Ο,τι ήταν να πω, το είπα στο γήπεδο! Εδωσα απαντήσεις γι' αυτά που γράφετε..."!Να την είχε κάνει αυτή την δήλωση ο Τζιμπρίλ Σισέ ή ο Ζιλμπέρτο Σίλβα που με τα γκολ τους και την απόδοσή τους στα δύο τελευταία παιχνίδια με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στα προκριματικά του Champions League, να πεις "Ok". Είναι αυτοί που είναι με την τεράστια διαδρομή τους στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.Αλλά οι δύο σούπερ σταρ του Τριφυλλιού όχι μόνο δεν το έπραξαν, αλλά μίλαγαν για ώρα και απαντούσαν σε όσα ερωτήματα τους τέθηκαν από τους εκπροσώπους του Τύπου, επιδεικνύοντας ήθος, επίπεδο και σεβόμενοι τη δουλειά μας.Καλό θα ήταν λοιπόν, ο Νίνης να αλλάξει μυαλά, να κατέβει από το καλάμι που έχει καβαλήσει, νομίζοντας ότι είναι κάποιος και ότι έχει πετύχει πράγματα στην καριέρα του, να δουλέψει σκληρά για να καθιερωθεί στον Παναθηναϊκό και στην Εθνική ομάδα, ώστε να μην μείνει ένα αιώνιο ταλέντο, που θα τον θυμόμαστε επειδή κάποτε έλαμψε για λίγο και μετά πήγε από εκεί που πήγαν κι άλλοι...