Δικαιολογημένα απαισιόδοξος

O Κώστας Πηλαδάκης δήλωσε «απαισιόδοξος» σχετικά με το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου και τη διαδικασία αυτοκάθαρσής του. Και δεν έχει άδικο. Εχει δίκιο που είναι απαισιόδοξος ο Πηλαδάκης - και κάθε άλλος που είναι απαισιόδοξος – καθώς ενώ έχουν περάσει δύο ολόκληροι μήνες από το ξέσπασμα του σκανδάλου και ενώ απομένουν λίγα 24ωρα για την προγραμματισμένη έναρξη του νέου πρωταθλήματος, ελάχιστα έχουν γίνει. Δηλαδή ουσιαστικά το εξής ένα: ο Μπέος έχει προφυλακιστεί, αλλά και πάλι όλο και κάποιος Τσολακάκης θα βγει να τον «αθωώσει» λέγοντας ότι «δεν τρέχει και τίποτα, από τους μπουκμέικερ τα παίρνανε». Δύο μήνες από το ξέσπασμα του σκανδάλου και η ΕΠΟ κοροϊδεύει το σύμπαν με τις ποινές χάδι στην Καβάλα και στον Ολυμπιακό Βόλου. Δύο μήνες και οι κατηγορούμενοι κάνουν μεταγραφές, δίνουν φιλικά και προετοιμάζονται για το πρωτάθλημα σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Και βεβαίως δύο μήνες και η ελληνική αστυνομία «αδυνατεί» να συλλάβει τον καταζητούμενο Μάκη Ψωμιάδη…Πώς να είσαι αισιόδοξος ότι το ποδόσφαιρο θα καθαρίσει; Με τον Πιλάβιο που ακόμη σφυρίζει αδιάφορα και ακόμη δεν έχει παραιτηθεί, μολονότι στις αμαρτωλές συνομιλίες εμφανιζόταν να συζητάει με παράγοντες ποιοι διαιτητές θα σφυρίξουν και ποιοι όχι και στην επίμαχη απόφαση-χάδι της ΕΠΟ προς Βόλο και Καβάλα απλά ψέλισε ότι «η προσπάθεια αυτοκάθαρσης του ποδοσφαίρου έχει τα πάνω της και τα κάτω της»; Με τον Σταύρο Ψωμιάδη να ξαναεμφανίζεται ως «καθαρός» ιδιοκτήτης της Καβάλας, αφού πρώτα έχει κατονομάσει ως απόλυτο αφεντικό τον μπαμπά του; Με τους ίδιους διαιτητές που πέρυσι ήταν ως και πιόνια των ήδη προφυλακισμένων παραγόντων; Όσο και αν φωνάζει ο Πηλαδάκης, όσο και αν απειλεί ο Γερουλάνος με το «χαρτί» των χορηγιών του ΟΠΑΠ και των ΔΕΚΟ, το ελληνικό ποδόσφαιρο δύσκολα θα καθαρίσει. Διότι πολύ απλά δεν θέλει να καθαρίσει…ΥΓ. Η επιστροφή μου από θερινή άδεια ενός μήνα αποδεικνύει του λόγου του αληθές. Τίποτα ουσιαστικά δεν άλλαξε προς τη θετική κατεύθυνση μολονότι μεσολάβησε ένα κρίσιμο διάστημα.