Απόστολος και Νίκος Γκουντούλας: Ζήτημα…DNA

Αν και τους χωρίζουν είκοσι λεπτά στην ηλικία, ενάμισης πόντος στο ύψος και μισό κιλό στο βάρος (ο Απόστολος πάντως επιμένει ότι είναι πιο όμορφος), τους ενώνουν η πίστη και η δύναμη που αντλούν από την κωπηλασία.Ο λόγος που τα αδέλφια Γκουντούλα συνθέτουν το "ιδανικό πλήρωμα" είναι πολύ βαθύτερος από την εξόφθαλμη ομοιότητά τους.Η επαφή με το…κουπί πηγαίνει πίσω στο 1997. Σε μια βόλτα με τους γονείς τους στη γραφική λίμνη Πολυφύτου, οι δωδεκάχρονοι από τα Στέβια Κοζάνης αντίκρισαν για πρώτη φορά κωπηλατικά σκάφη. "Το υγρό στοιχείο σε συνδυασμό με τον εξοπλισμό μας ενθουσίασε. Απλά δε θα μπορούσαμε να μείνουμε μακριά από αυτό". Ένα σύντομο πέρασμα από το καγιάκ ήταν αρκετό για να καταλάβουν ότι η κωπηλασία είναι "καταλληλότερη για δίδυμους". Αγνοώντας τις φωνές γνωστών και φίλων που τους έστρεφαν στο ποδόσφαιρο για προβολή και χρήματα, είχαν πάρει σοβαρά την επιλογή τους να διασχίζουν τα νερά για πολλά χρόνια.Τόσο σοβαρά, ώστε, όταν ο όμιλος τους στην Κοζάνη έκλεισε λόγω οικονομικών προβλημάτων, δε δίστασαν να μετακομίσουν στη Θεσσαλονίκη ύστερα από προτροπή της φοιτήτριας στην πόλη αδερφής τους. Από τότε τα κοινόβια του Ομίλου Φίλων Θαλάσσης Θεσσαλονίκης και της εθνικής ομάδας έχουν γίνει δεύτερο σπίτι τους.Αυτή την παρατεταμένη παραμονή μακριά από τους δικούς τους τη θεωρούν το σκληρότερο τίμημα του πρωταθλητισμού. Μεγαλωμένοι σε μια εξαμελή οικογένεια, την οποία συμπληρώνουν οι εκπαιδευτικοί γονείς και οι δύο αδελφές τους, αντί για γούρια, στους αγώνες παίρνουν πάντα μαζί φωτογραφίες των αγαπημένων τους προσώπων.Μεταπηδώντας από πρωινή και απογευματινή προπόνηση στη φοιτητική ζωή (έχουν σπουδάσει γυμναστές και πλέον ο Νίκος παρακολουθεί μαθήματα ψυχολογίας, ενώ ο Απόστολος φοιτά σε ΤΕΙ Διατροφής και Διαιτολογίας), ακολουθούν ένα αρκετά βεβαρημένο πρόγραμμα. Το ότι στην καθημερινή τους ρουτίνα παραμένουν αχώριστοι δε σημαίνει ότι απουσιάζουν οι εντάσεις από τη σχέση τους.Τους μεταξύ τους καυγάδες τους χαρακτηρίζουν "ομηρικούς", αλλά τους αποδίδουν πάντα στην αδερφική οικειότητα. "Μερικές φορές στην προπόνηση θέλω να σκοτώσω τον αδερφό μου…αλλά το μόνο που μπορώ να χρησιμοποιήσω είναι ένα μπουκάλι νερό", ομολογεί ο Απόστολος.Η κατά τα άλλα αρμονική συνεργασία δε χαλάει για πολύ, χάρη στην αλληλοεκτίμηση των 27χρονων κωπηλατών. Αναγνωρίζοντας τον προστατευτικό ρόλο του επίκωπου Απόστολου, ο Νίκος παραδέχεται ότι "όταν έχουμε δυσκολίες, πεισμώνουμε και γινόμαστε μια γροθιά".Σε εξωαγωνιστικό επίπεδο προσπαθούν να διατηρούν την ανεξαρτησία τους. Τα mountainbikes, οι βόλτες με μοτοσικλέτες σε ωραίες παραλίες ("αν και είναι λίγο επικίνδυνο!") και το διάβασμα αποτελούν δραστηριότητες που κάνουν τόσο μαζί όσο και μεμονωμένα.Όνειρο, όμως, και των δύο είναι μια κοινή προπονητική καριέρα. Αδιάφοροι για τις υψηλές επιδόσεις, φιλοδοξούν να φέρουν τα νέα παιδιά κοντά στην κωπηλασία με έναν διασκεδαστικό τρόπο. Μέχρι τότε, σε απόλυτη προτεραιότητα μπαίνει η προσθήκη του πολυπόθητου ολυμπιακού μεταλλίου στην ήδη πλούσια συλλογή τους.Η φύση, παρά τις αμυδρές δια