O μπασκετικός χάρτης αλλάζει και η Ελλάδα απουσιάζει!

Εχει ο καιρός γυρίσματα συνηθίζει να λέει ο θυμόσοφος λαός και με συχνότητα που αγγίζει τα όρια του δικαιολογημένου εκνευρισμού, επιβεβαιώνεται. Δυστυχώς στην προκειμένη περίπτωση ο τροχός γύρισε την πλάτη σε εμάς και η Ελλάδα από πρωταγωνίστρια στο χώρο του μπάσκετ μετατρέπεται σε φτωχή συγγενή, τη στιγμή που άλλες χώρες όπως η Ιταλία, η Τουρκία και η Ρωσία γνωρίζουν την άνθηση. Και να σκεφτεί κανείς πως μόλις τον Μάιο ο Παναθηναϊκός στέφθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης για 6η φορά στην ιστορία του... Αντεξε μέχρι πέρυσιΗ χώρα μας παρά τα όποια προβλήματα που αντιμετώπιζε κατόρθωνε να φτάνει σε σπουδαίες διακρίσεις μέχρι και πέρυσι, χάρη στις παράλογες για την εποχή δαπάνες των αδερφών Αγελλόπουλων και Γιαννακόπουλων.Πλέον όμως ούτε ο Ολυμπιακός, ούτε ο Παναθηναϊκός μπορούν να σηκώσουν το βάρος τόσο μεγάλων επενδύσεων. Η ελληνική αγορά αποδεικνύεται καταστροφική για οποιονδήποτε εμπλέκεται ή ενδιαφέρεται να εμπλακεί σε αυτή.Μοιραία  καινούριοι επενδυτές δεν εισέρχονται στο χώρο και όσοι βρίσκονται σε αυτόν αναζητούν τρόπους να απεγκλωβιστούν. Τα έσοδα είναι μηδαμινά, οι χορηγίες περιορισμένες, το προϊόν απαξιωμένο και πολλοί από τους εργοδότες αναξιόπιστοι. Ως εκ τούτου η ποιότητα του ελληνικού πρωταθλήματος γίνεται όλο και χειρότερη, με αποτέλεσμα και οι τελευταίες πηγές λάμψης για την Α1 να περιορίζονται δραματικά, με το ψαλίδι να αποτελεί το απαραίτητο συνοδευτικό του προϋπολογισμού της κάθε ομάδας.Η γη της Επαγγελίας πλέον είναι… δίπλαΤη στιγμή που η Ελλάδα κάνει σταθερά βήματα προς τα πίσω, άλλες χώρες αντεπιτίθενται και φαίνεται πως θα πρωταγωνιστούν τα επόμενα χρόνια. Χώρες που δεν συγκαταλέγονταν τα τελευταία χρόνια στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά με υπομονή, μεθοδικά και με ενέργειες που χαρακτηρίζονταν από διορατικότητα επανήλθαν στο προσκήνιο. Ο λόγος για τις Ιταλία και Τουρκία.Επιστρέφουν δριμύτεροιΠΡΙΝ: Η Ιταλία είναι μία από τις χώρες που έχουν μεγάλη παράδοση στο άθλημα παράγοντας ομάδας, παίκτες και προπονητές θρύλους. Αποδεικνύεται άλλωστε και από τους μαζεμένους διεθνείς τίτλους που μάζευαν οι ομάδες της μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Στη συνέχεια ακολούθησε κατάρρευση σε όλα τα επίπεδα. Καινούριοι παίκτες δεν έβγαιναν και όσα ταλέντα αναδύονταν στην επιφάνεια ταξίδευαν στην άλλη όχθη του Ατλαντικού.Παράλληλα ιστορικές ομάδες έφτασαν είτε στο σημείο να αποτελούν κομπάρσο του πρωταθλήματος (Βαρέζε, Κλιμάμιο Μπολόνια, Καντού κτλ) είτε οδηγούνταν σε συνεχόμενους υποβιβασμούς (Σκαβολίνι) είτε ακόμα και στη διάλυση (Κίντερ Μπολόνια).  Μοναδική όαση ήταν η Μοντεπάσκι Σιένα, μία ομάδα που εκπροσωπεί την ομώνυμη μικρή επαρχιακή πόλη, αλλά κατόρθωσε να μείνει σε υψηλότατο επίπεδο και ως εκ τούτου έπαιρνε με άνεση το ένα μετά το άλλο τα πρωταθλήματα.ΜΕΤΑ: Από την περυσινή σεζόν έχει καταστεί εμφανές πως η προσπάθεια ανοικοδόμησης του ιταλικού μπάσκετ παίρνει σάρκα και οστά. Το πρώτο και πιο σημαντικό στοιχείο η επιστροφή του κόσμου στα γήπεδα. Τα εισιτήρια που πουλήθηκαν γνώρισαν άνοδο κοντά στο 4% και είναι ηλίου φαεινότερο π