Το αιώνιο δίλημμα των 'διαφημιστικών' σχέσεων...

«Μα δεν είναι οι σχέσεις αυτές διαφημιστικό κόλπο;» είναι ίσως το πιο light σχόλιο που έχω ακούσει δεκάδες φορές από γνωστούς- ακόμα και από άγνωστους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Τα υπόλοιπα που κυκλοφορούν τα έχεις ακούσεις λίγο πολύ κι εσύ, ίσως να τα έχεις αναπαράγει χωρίς ενοχή- και γιατί όχι άλλωστε, σάμπως είναι φίλοι σου;
Η αλήθεια είναι πως αυτό δεν είναι κάτι καινούριο- και στη δεκαετία του 90 «μαθαίναμε» πως η Άννα Βίσση ήταν μια "σεξουαλικά ακόλαστη σατανίστρια", ο Σάκης Ρουβάς είχε παντρευτεί τον Ηλία Ψινάκη και πολλές άλλες ιστορίες καθημερινής τρέλας- ειδικά τη Βίσση την είχαν πεθάνει κιόλας δυο τρεις φορές, και από Aids και από τροχαίο.
Το πιο αστείο είναι πως, όταν πας να το διαψεύσεις, σπεύδουν όλοι να σε κατακεραυνώσουν λέγοντάς σου πως «δεν ξέρεις τι σου γίνεται» , ή «είναι γνωστοί σου και τους προστατεύεις».
Οπότε, φίλε, αφού είσαι τόσο σίγουρος γιατί με ρωτάς; Προσωπικά έχοντας πετύχει έξω πολλές φορές και τον Μιχάλη με τη Ζέτα και τον Αντώνη με την Υβόννη, βλέπω κανονικούς ανθρώπους, που κοιτάζουν ο ένας τον άλλον με αγάπη.
Όταν δω τη Ζέτα να πετάει με τη σκούπα του Χάρι Πότερ και την Υβόννη να γίνεται βαμπίρ του Λυκόφωτος, υπόσχομαι να σε ενημερώσω.
Όπως συμβαίνει και στο Χόλιγουντ, έτσι και στη δική μας showbiz, όσο πιο ψηλά εκτοξεύεσαι στο σύμπαν της διασημότητας, το κοινό θα υφαίνει πάντα μύθους γύρω από το όνομά σου.
Και όσο πιο απλησίαστος γίνεσαι τόσο η φαντασία των άλλων θα μεγαλουργεί. Κι αυτό είναι μια διαδικασία που λειτουργεί ανακουφιστικά στο υποσυνείδητο, αφού έτσι «ικανοποιεί» πολλές φορές τις δικές του κρυφές επιθυμίες και φαντασιώσεις, προβάλλοντάς τες στους ανθρώπους που έχουν τα χρήματα, την ομορφιά και κυρίως, την αναγνωρισιμότητα ώστε να κάνουν ό,τι θέλουν.
Ειδικά στο εξωτερικό, η ελευθερία του Τύπου είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με την Ελλάδα και το κουτσομπολίστικο περιοδικό δεν έχει πρόβλημα να γράψει, πχ., στο εξώφυλλό του, ότι ο Tom Cruise και ο John Travolta είναι gay, ούτε κάποιος star μπορεί να απαιτήσει να μπαίνουν - ακαλαίσθητα- pixels στα πρόσωπα τα παιδιών του.
Εκεί, δε, οι παπαράτσι είναι τόσο αδίστακτοι που ο δικός μας «τρόμος των Ελλήνων celebrities», Μανώλης Μαυρομουστακάκης, φαντάζει άκακο αρνάκι μπροστά τους.
Η διαφορά όμως είναι η εξής: Οι stars του εξωτερικού δεν είναι τόσο προσβάσιμοι όσο οι δικοί μας, αφού κυκλοφορούν με σωματοφύλακες, μένουν σε σπίτια- φρούρια, ταξιδεύουν με lear jet και γενικά κερδίζουν τόσα πολλά εκατομμύρια δολάρια που απλά δεν δίνουν δεκάρα για το τι λέει ο καθένας μας.
Στην Ελλάδα μας όμως το πιο εύκολο πράγμα είναι να παρακολουθήσεις τη Ζέτα από τις πρώτες σειρές του Παλλάς ή να πας με το κινητό και να βγάλεις φωτογραφία κάνοντας κεφαλοκλείδωμα στον Αντώνη Ρέμο, την ώρα που τραγουδάει στα μπουζούκια.
Όσο και αν η ζωή αυτών των ανθρώπων φαίνεται (και το πιθανότερο, είναι) πιο ωραία από τη δική μας, θα μεταφέρω μόνο τα λόγια μιας διάσημης Ελληνίδας: «Κανείς δεν ξέρει τι πραγματικά μπορεί να ζω εγώ μέσα στο σπίτι μου και αν χρειάζομαι τα βράδια ηρεμιστικά για να κοιμηθώ. Όπως κανείς δεν έχει σκεφτεί ποτέ πόσο μπορεί να πληγώνουν την οικογένειά μου όσα διαδίδουν για μένα τόσα χρόνια. Γιατί οι άνθρωποι πρέπει να γίνονται τόσο κακοί;»