Ο Ρωμανός κατάφερε αυτό που μια ολόκληρη κοινωνία δεν μπορεί

Ανεξάρτητα από το τι πιστεύει ο καθένας μας για το Νίκο Ρωμανό και αν είχε δίκιο στα αιτήματά του, κανείς μας δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ένα παιδί, με τη στάση του, με την απεργία πείνας και την έκταση που πήρε το θέμα, με τις επιθέσεις αλληλεγγύης που πραγματοποιήθηκαν για αυτόν, τελικά κατάφερε μέσα σε μια νύχτα -κυριολεκτικά- να φέρει νομοσχέδια και νομοθετικές τροπολογίες που άλλοτε απαιτούσαν μελέτη μηνών, να κάνει υπουργούς και κυβέρνηση να τρέχουν και να μη φτάνουν και τελικά, να του κάνουν το "χατίρι". Ο Νίκος Ρωμανός αποτελεί παράδειγμα αντίστασης (δεν εξετάζω τους λόγους) και είναι ίσως μια μοναδική περίπτωση που το σύστημα δεν αγνόησε, ίσα ίσα έπεσε με τα μούτρα ώστε να βρει λύση. Φυσικά δεν το έκανε για να δείξει το ανθρωπιστικό του πρόσωπο. Το σύστημα και η κυβέρνηση ήξεραν ότι αν πέθαινε εν τέλει ένας εγκληματίας και υπόδικος, που στα μάτια πολλών ήταν απλά ένα παιδί που αρνείται να φάει, οι αντιδράσεις που θα προκαλούνταν μετά, από μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης που σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα θα επηρέαζαν και την αντίδραση του πλήθους, θα ήταν καθοριστικές για το τέλος της παρούσας κυβέρνησης. Την δεδομένη χρονική στιγμή, θα ήταν το κερασάκι στην τούρτα.

Σκεφτείτε. Πόσες αυτοκτονίες έχουν υπάρξει τα τελευταία χρόνια; Πόσες απόπειρες αυτοκτονίας; Πόσες διαδηλώσεις, πόσες πορείες, πόσες πονεμένες ιστορίες ανθρώπων κατεστραμμένων από τη λιτότητα και τη φτώχεια; Ίδρωσε το αφτί κανενός; Άλλαξε κάποιος νόμος; Έφυγε κάποιο μέτρο; Κανείς δεν κατόρθωσε τίποτα ποτέ. Ο Ρωμανός είναι η μοναδική περίπτωση τα τελευταία χρόνια επιτυχημένης αντίδρασης και αντίστασης απέναντι στην κυβέρνηση. Κατάφερε να τους λυγίσει, κάτι που δεν κατάφερε κανένας από μας στο πρόσφατο παρελθόν. Ο Ρωμανός και η απεργία πείνας του, θα περάσουν στην ιστορία ως το πιο διαδραστικό όπλο που πυροβόλησε στην καρδιά του συστήματος, άλλαξε νόμους και έκανε τους μεγάλους να μοιάζουν για πρώτη φορά μικροί απέναντί του.http://www.tvnea.com