Αναβολή μιας ήμερας για την «Συντέλεια»

Επειδή και παρά τις περί του αντιθέτου προβλέψεις, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ο κόσμος δεν καταστράφηκε, η «Συντέλεια» θα συνεχίσει και φέτος την προσπάθεια να προετοιμάσει ψυχολογικά τους τηλεθεατές για το επερχόμενο τέλος, αν και η τρόικα σε συνεργασία με την κυβέρνηση και τη βοήθεια της αντιπολίτευσης κάνουν ήδη πολύ καλή δουλειά.
Η καθημερινή σατιρική εκπομπή του Μάνου Βουλαρίνου ξεκινά τον δεύτερο κύκλο της με οριστική και αμετάκλητη ημερομηνία έναρξης την 24η Σεπτεμβρίου …
Λίγο πριν την πρεμιέρα με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο εκφράζουν τους στόχους τους για την εκπομπή, τη σάτιρα γενικότερα αλλά και για την σημερινή κατάσταση :

«Νέα χρονιά νέες ελπίδες
Ο στόχος της εκπoμπής είναι να διαρκέσει πάρα πολλά χρόνια. Είναι ένας απολύτως θεμιτός στόχος αν κανείς σκεφτεί πως οι πραγματικά καλές σατιρικές εκπομπές δεν σταματούν ποτέ με πιο καλό παράδειγμα τα δελτία των ειδήσεων.
Το Τέλος πλησιάζει...
Σκοπός της εκπομπής – και φέτος – θα είναι να προετοιμάσει ψυχολογικά τους τηλεθεατές για το επερχόμενο τέλος του κόσμου, το οποίο είναι πλέον βέβαιο καθώς τα σημάδια έχουν αυξηθεί: Ο Αντώνης ο Σαμαράς έγινε πρωθυπουργός, ο Αλέξης ο Τσίπρας έγινε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Αιμίλιος ο Λιάτσος έγινε διευθυντής ενημέρωσης στην ΕΡΤ, κόπηκε η εκπομπή της Μπήλιως της Τσουκαλά, οι Goin’ οι Through παίζουν στο φεστιβάλ της ΚΝΕ.. μπροστά σε όλα αυτά η Αποκάλυψη του Ιωάννη είναι ένα μάλλον αισιόδοξο κείμενο.
Δεν είναι επάγγελμα είναι λειτούργημα
Δε νομίζω πως υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στη σάτιρα και τη δημοσιογραφία. Αυτό εύκολα κανείς μπορεί να το καταλάβει αν θυμηθεί τη σκηνή που διαδραματίστηκε μπροστά στο μέγαρο Μαξίμου στις 15 Σεπτεμβρίου, όταν ένας ρεπόρτερ της Κυβερνητικής Τηλεόρασης περίμενε τον Αντώνη τον Σαμαρά για να του κάνει την σκληρή και επίκαιρη ερώτηση: «Δουλειά και το Σάββατο κύριε πρόεδρε?»
Μετωπική...
Το αποτέλεσμα της συνεργασίας της Τρόικας με την κυβέρνηση μοιάζει με το αποτέλεσμα που θα είχε η συνάντηση ενός τυφλού οδηγού με έναν τυφλό τροχονόμο. Ενδιαφέρον μεν, πολύ δουλειά για τους γιατρούς του ΚΑΤ δε.
Όνομα βαρύ σαν υστερία
Νομίζω πως το πιο τραγικό πρόσωπο στη σύγχρονη πολιτική σκηνή είναι ο Ευάγγελος ο Βενιζέλος. Ο άνθρωπος που μιλά πιο γρήγορα από τη σκέψη του, κουβαλά το βάρος ενός ονόματος, το οποίο τον κάνει να πιστεύει πως είναι φτιαγμένος για τα μεγάλα και τα σπουδαία. Η μοίρα τον οδήγησε να γίνει αρχηγός ενός κόμματος με μονοψήφιο ποσοστό. Αυτή η σύγκρουση ανάμεσα στο βάρος του ονόματος και την πραγματικότητα τον έχει οδηγήσει στην κατάθλιψη. Όλα θα ήταν καλύτερα γι αυτόν αν άλλαζε το επώνυμο του σε κάτι λιγότερο βαρύ... ας πούμε Πριτσαπίδουλας ή Τζώρτζογλου.
Για την άνοδω της Χρισύς Αβγίς
Η αύξηση των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής είναι εξαιρετικά ανησυχητική... και θα γίνει ακόμα πιο ανησυχητική αν μάθουν να διαβάζουν και να γράφουν.»
Και καταλήγουν:
«Ταχυ