Το ευρώ, η Αμερική και η Ελλάδα

Ελάχιστες μέρες πριν την κορύφωση της εκλογικής διαδικασίας στις ΗΠΑ, ο επικρατέστερος Πρόεδρος για τα επόμενα χρόνια, Μπ. Ομπάμα , δήλωσε ότι είναι αναγκαίο για να επιλυθεί το ζήτημα χρέους της Ελλάδας, να υπάρξει εκ νέου αναδιάρθρωση, αυτή τη φορά στα ομόλογα, του δημόσιου τομέα και όχι σε αυτά που βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών.

Με τον τρόπο αυτό ο Μπ. Ομπάμα συγκλίνει

στην άποψη που έχει διατυπώσει σχετικά το ΔΝΤ και μάλιστα την προσέγγιση αυτή την συγκεκριμενοποιεί. Αφού μέχρι τώρα το ΔΝΤ μιλά για ανάγκη αναδιάρθρωσης, αλλά δεν την ορίζει με σαφήνεια , στα ομόλογα του δημόσιου τομέα.

Εξαιτίας του timing, που έγινε η δήλωση, δημιουργείται η καχυποψία ότι ενδεχομένως ο υποψήφιος πρόεδρος από την πλευρά των Δημοκρατικών , προσπαθεί να προσελκύσει τις ψήφους των Ελληνοαμερικανών. Η μέχρι σήμερα πορεία όμως των παρεμβασεων της Ουάσιγκτον στην ευρωπαϊκή υπερδομή και οι πιέσεις στο Βερολίνο, σε σχέση με το ελληνικό χρέος, προδιαθέτουν για το ότι ο Ομπάμα , αφού επιστρέψει στο Λευκό Οίκο, με ανανεωμένη θητεία, θα επαναλάβει την ίδια θέση.

Είναι στη βάση της εξέλιξης αυτής, ορατή μια σύγκρουση ΗΠΑ- Γερμανίας, επί του ελληνικού ζητήματος, που φοβίζει ή τουλάχιστον αυτό προβάλουν , πολλούς στην Ελλάδα.

Αν θελήσουμε να δούμε με ρεαλισμό, και όχι σε «κρεσέντο» αβάσιμης αισιοδοξίας το ελληνικό ζήτημα, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι: Παρά την οικονομική γενοκτονία των Ελλήνων , με το πακέτο των 18,9 δις ευρώ που επιβάλλεται, σε συνδυασμό μάλιστα με πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, μπροστά υπάρχει αδιέξοδο.

Συγκεκριμένα το 2016 το χρέος της Ελλάδας, εκτιμάται ότι θα είναι στο 184,9% του ΑΕΠ. Το 2013 μετά τα μέτρα θα είναι στο 189,1% , και αν αυτά δεν λαμβάνονταν χαμηλότερα στο 186,5%. Επίσης οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς ιδιώτες ( από την επιστροφή ΦΠΑ κ.λ.π) φθάνει σήμερα στα 9 δις ευρώ. Τέλος χωρίς να μιλάμε για το επίπεδο της ύφεσης και της ανεργίας, θα πρέπει να συγκρατήσουμε τη διαπίστωση του Γάλλου τραπεζίτη της Lazard, σε ομιλία του στην Αθήνα, ότι είναι τρομακτική η μείωση του ΑΕΠ στην Ελλάδα από το 2010 και μετά, που φθάνει στο 25%, όταν στη Μεγάλη Ύφεση του 1929-1931 στις ΗΠΑ, είχα φθάσει στο 24%.

Τι σημαίνουν όλα αυτά. Παρά την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας στην Ευρώπη και ουσιαστικά στους Γερμανούς, την πτωχοποίησης έντασης σε βάρος του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων και του πρώτου PSI, που έγινε μάλιστα με ρήτρες αναγκαστικής συμμετοχής, σε βάρος των ιδιωτών πιστωτών , τίποτα δεν δείχνει ότι η Ελλάδα έχει προοπτική να καλύψει τα χρέη της και να μείνει στο ευρώ ,ακόμη και αν πετύχει στο πρώτο τρίμηνο του 2013, πρωτογενή πλεονάσματα.

Κάτι πρέπει να γίνει ! Αρχικά θα πρέπει από το σύστημα διακυβέρνησης της χώρας, τα κόμματα της συγκυβέρνησης , αλλά και της αντιπολίτευσης , να συνειδητοποιηθεί , ότι από την πλήρη στροφή της Ελλάδας, προς την Γερμανία, που επέλεξαν οι Σαμαράς- Στουρνάρας, δεν προκύπτει ουσιώδες όφελος. Τουναντίον το γερμανικό