Τελικό Deal από τους Αμερικανούς

Οι Αμερικανοί θέλουν την διάλυση της Ευρωζώνης; Καταρχήν όχι. Για τον απλούστατο λόγο ότι υπάρχει σημαντική αλληλεξάρτηση ανάμεσα στις ΗΠΑ και την ελεύθερη ζώνη εμπορίου της Ευρώπης.

Η ηγεμονία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, που στην ουσία είναι η βάση της μετα-ψυχροπολεμικής παγκοσμιοποίησης , δεν είναι μέχρι στιγμής ένα «χαμένο στοίχημα» για την Ουάσιγκτον.

Από την άλλη πλευρά οι ΗΠΑ , θα επέτρεπαν την παντοκρατορία της Γερμανίας στην Ευρώπη , μέσα από ένα ευρω-μάρκο

όπως επιθυμεί το ισχυρό πλέον Βερολίνο και η «βόρεια συμμαχία» του , των ΑΑΑ, απέναντι στο Νότο αλλά και την παγκόσμια γεωοικονομική ισορροπία; Και θα αποδέχονταν ένα νομισματικό «Πέρλ Χαρμπορ», με το ευρώ να λειτουργεί ως παγκόσμιο αποθετικό νόμισμα απέναντι, σε σχέση αμφισβήτησης, με το δολάριο; Προφανώς όχι , αφού με τον τρόπο αυτό θα επαναλαμβανόταν από πλευρά ΗΠΑ το λάθος , που οδήγησε στον πιο αιματηρό παγκόσμιο πόλεμο της ανθρωπότητας. Τον Β’ κατά σειρά.

Για τους Αμερικανούς αλλά και την Γουόλ Στριτ , μια αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη, το φθινόπωρο , όπως ειδικά οι Γερμανοί επιδιώκουν , θα λειτουργούσε , ως ενισχυτικός παράγοντας για τις άλλες χώρες του ευρώ, ή σαν αρχή διάλυσης της ευρωζώνης , όπως την ξέρουμε ; Όλες οι αναλύσεις τόσο κυβερνητικών οργανισμών , όσο και τραπεζικών ιδρυμάτων ,από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού συνάδουν στο δεύτερη εκτίμηση για το μέλλον. Δηλαδή τυχόν αποχώρηση από την ευρωζώνη της Ελλάδας, θα σημάνει την απαρχή του ξηλώματος στο πουλόβερ του ευρώ και θα συμπαρασύρει ολόκληρο τον Νότο και ενδεχομένως την διάσπαση και του γαλλογερμανικού άξονα στη ζώνη του ευρώ.

Με όλα αυτά τα δεδομένα και παρά το γεγονός ότι και για τις ΗΠΑ, όπως και για την Ευρώπη βρισκόμαστε στην κύρια περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών, ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών κ Γκάιτνερ , επιχειρεί μια τελευταία και τελική συνεννόηση με το Βερολίνο και την Φρανκφούρτη, πριν το κρίσιμο , υπαρξιακό σχεδόν , φθινόπωρο για την Ευρώπη, αλλά και την διεθνή οικονομία.

Σπεύδει , χωρίς πολλές υπεκφυγές , να συναντήσει ξεχωριστά αλλά στη συνέχεια τον Γερμανό υπουργό Οικονομίας Σόιμπλε και τον Κεντρικό Ευρωπαίο τραπεζίτη Μάριο Ντράγκι.

Σύμφωνα με απολύτως έγκυρες κι αξιόπιστες πηγές ο Αμερικανός υπουργός πριν τον «κατακλυσμό» θα προτείνει , ένα πολύ σαφές «new deal» στην Ευρώπη . Να συμφωνηθεί και να «κλειδωθεί» ισοτιμία δολαρίου – ευρώ στο 1 προς 1. Τι σημαίνει κάτι τέτοιο ; «Διδυμοποίηση» των νομισμάτων. Πιο πληθωριστικό ευρώ και αποδοχή , μέσω του κανόνα του πληθωρισμού της αμερικανικής θεώρησης πραγμάτων , για την αντιμετώπιση των δημοσίων χρεών και των ελλειμμάτων , σε σχέση με τη Γερμανική της ασφυκτικής δημοσιονομικής πειθαρχίας . Επίσης το τέλος του εξελισσόμενου ανταγωνισμού μεταξύ της Γερμανικής Ευρώπης και των ΗΠΑ, σε επίπεδο στρατηγικής, χειρισμών, δηλώσεων , συσχετισμών.

Αν είχαμε «δίδυμα» νομίσματα ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού, θα είχαμε και εναρμόνιση των νομισματικών πολιτικών μεταξύ των δύο κεντρικών τραπεζών