Τα Ύμια, ο Σημίτης, ο Πάγκαλος και οι Αμερικανοί

Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Σαν χθες θυμάμαι την τελευταία εμφάνιση του Ανδρέα Παπανδρέου στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης του 1995. Είχε μιλήσει για τους κινδύνους, τις περιπέτειες και όσα επρόκειτο να συμβούν στην Ελλάδα. Η στρατιωτική και η διπλωματική ηγεσία ήταν ενημερωμένες

για όσα ετοίμαζε το τουρκικό πολιτικο-στρατιωτικό κατεστημένο με την έγκριση της τότε πρωθυπουργού κ. Τανσού Τσιλέρ.

Ο τότε αρχηγός του τουρκικού Γενικού Επιτελείου στρατηγός Ισμαήλ Χακί Καρανταγί ήταν ο άνθρωπος – κλειδί πίσω από το μελετημένο σχέδιο ανατροπής του status quo στην περιοχή. Η κ. Τσιλέρ έδινε με την παρουσία της την πολιτική νομιμοποίηση μιας ενέργειας που θα μπορούσε να ξεκινήσει από το Αιγαίο και να προκαλέσει αλλαγές στην ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Η Αθήνα δεν είχε πυγμή και σοβαρότητα να αντιμετωπίσει την κατάσταση.

Η πολιτική ηγεσία της ελληνικής πλευράς απεδείχθη κατώτερη των περιστάσεων. Ας θυμηθούμε λοιπόν ότι ο τότε υπουργός Εξωτερικών και αντιπρόεδρος της σημερινής κυβέρνησης κ. Θεόδωρος Πάγκαλος είχε αναφέρει στον τότε επικεφαλής του Στέιτ Ντηπάρτμεντ κ. Ουώρεν Κρίστοφερ ότι κατά την εξέλιξη της κρίσεως «ισχυροί άνεμοι θα καταστρέψουν τη σημαία» που κυμάτιζε στα Ύμια και ότι «η Ελλάδα δεν θα την αντικαταστήσει».

Αρκεί να θυμίσουμε πως όταν τέθηκε θέμα ευθυγραμμίσεως των χωρικών υδάτων και του εναερίου χώρου, ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ξεκάθαρος: Το διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας δίνει τη δυνατότητα επεκτάσεως των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, πρόνοια την οποία θα υιοθετούσε η Ελλάδα οποθενδήποτε κι αν έκρινε σκόπιμη αυτήν την ενέργεια. Στην αιχμή της κρίσης όμως, καθώς ο Ανδρέας Παπανδρέου νοσηλευόταν στο Ωνάσειο, ο κ. Πάγκαλος ακολούθησε άλλη γραμμή.

Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν επισημάνει ότι χωρίς να προηγηθεί η οποιαδήποτε σχετική απόφαση της κυβέρνησης ή της Βουλής στην κρίσιμη τηλεφωνική επικοινωνία του κ. Πάγκαλου με τον κ. Κρίστοφερ, ο τότε υπουργός Εξωτερικών είπε πως μόλις είχε πληροφορήσει το ελληνικό κοινοβούλιο ότι «η Ελλάδα δεν είχε πρόθεση να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα πέραν των 6 μιλίων». Έφθασε στο σημείο να χαϊδέψει τα αυτιά των Αμερικανών και των Τούρκων! Σ’ αυτήν την «ισχυρή Ελλάδα» οικοδόμησε τον «εκσυγχρονισμό» του ο κ. Κώστας Σημίτης.

Τι γνώριζαν

Από τα Χριστούγεννα του 1995 γνώριζε η ελληνική πλευρά την εξέλιξη των πραγμάτων, μετά την «προσάραξη» του φορτηγού πλοίου «Φιγκέν Ακάτ». Τα σενάρια που είχαν εξετασθεί από τα επιτελεία των Όπλων και οι εκτιμήσεις από το 3ο Επιτελικό Γραφείο του ΓΕΕΘΑ μαρτυρούσαν την εξέλιξη της κατάστασης. Εκείνη την εποχή υπήρχε και τακτικός συντονισμός του υπουργείου Εθνικής Αμύνης με το υπουργείο Εξωτερικών. Μπορεί ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ ναύαρχος ε.α. κ. Χρήστος Λυμπέρης να μην αντιλαμβανόταν τη σημασία της διακλαδικότητας στο Στράτευμα ή να βαυκαλιζόταν τη δόξα του ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, ωστόσο επί της διαδικασίας κινήθηκε αξιοπρεπώς, όπως αρμόζει σε ανώτατο αξιωματικό των Ενόπλων Δυνάμεων.

Από τις 19 Ιανουαρίου 19