Μ. Πατσά: H συνέντευξη του μοντέλου που έσβησε από λευχαιμία

Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι η Μαρία Πατσά έφυγε από τη ζωή έτσι ξαφνικά κι ενώ όλα έδειχναν ότι μπορούσε να βγει νικήτρια στη μάχη με τη λευχαιμία! Το μοντέλο είχε παραχωρήσει μία συγκλονιστική συνέντευξη για το πως κατάλαβε την ασθένεια, αλλά και το γολγοθά που ανέβηκε στη συνέχεια...

Η Μαρία είχε μιλήσει τον Ιανουάριο του 2012 στην εφημερίδα "Espresso" λέγοντας όσα είχε βιώσει τον τελευταίο καιρό:

«Ανοιξέ μου το παράθυρο να πέσω για να λυτρωθώ. Δεν αντέχω άλλο. Αυτό δεν είναι ζωή.» Λόγια που δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ η Μαρία Πατσά. Πολύ περισσότερο η μητέρα της, βλέποντας τη νεαρή να πονά και να δίνει τη μεγαλύτερη μάχη της ζωής της. «Ηξερα πως θα γίνω καλά. Θεωρούσα πως ήταν πολύ άδικο να φύγω τόσο νέα και με αυτόν τον τρόπο. Ετσι είπα την εξής φράση μέσα μου και η ψυχολογία μου άλλαξε μεμιάς: "Αφού δεν μπορείς να αλλάξεις τον θάνατο, αγνόησέ τον"» εξομολογείται.

Η Μαρία Πατσά περιγράφει την ιστορία της: «Εβγαλα δύο κοκκινίλες στο σώμα μου, χωρίς κανένα άλλο σύμπτωμα και για δύο ημέρες ένιωθα πολύ κουρασμένη. Ολοι μου έλεγαν, μια και ήταν χειμώνας, ότι σίγουρα είχα κρυολογήσει. Ευτυχώς που πήγα αμέσως για γενικές εξετάσεις αίματος γιατί, απ' ό,τι μου είπαν οι γιατροί, αν αργούσα άλλες δύο μέρες, θα ήταν τόσο δύσκολα τα πράγματα που πιθανόν να κινδύνευε ακόμη και η ζωή μου».

«ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ, ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ»

- Τώρα που ξεπέρασες τη μεγάλη περιπέτεια με την υγεία σου, φαντάζομαι θα είναι πιο εύκολο για σένα να μιλήσεις γι' αυτό.

Δεν ήθελα να βγει το θέμα της υγείας μου προς τα έξω πριν το ξεπεράσω. Υπάρχει και κακός κόσμος, που μπορεί να πει ότι το κάνω απλώς και μόνο για διαφημιστικούς λόγους. Το ήξεραν μόνον κάποιοι φίλοι μου και το κράτησαν εφτασφράγιστο μυστικό.

- Τι ακριβώς συνέβη;

Πριν από περίπου ένναν χρόνο πέρασα ένα μεγάλο στρες. Για δύο ημέρες ένιωθα φοβερή ατονία και έτσι αναγκάστηκα να κάνω γενικές εξετάσεις αίματος. Οι γιατροί μού ανακοίνωσαν πως είχαν ανέβει πολύ τα λευκά αιμοσφαίρια και πως έπασχα από λευχαιμία. Αρνιόμουν να το πιστέψω. Ελεγα «αποκλείεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο, έχετε κάνει λάθος στις εξετάσεις». Εκείνοι μου απάντησαν: «Τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα αλλά, αν το πιστέψεις, θα γίνεις καλά».

- Πώς αντιμετωπίστηκε η ασθένειά σου από τους θεράποντες ιατρούς;

Αμέσως μόλις οι γιατροί διέγνωσαν ότι πάσχω από λευχαιμία, ξεκίνησαν και οι χημειοθεραπείες. Βεβαίως, το σωτήριο ήταν ότι το ανακάλυψα νωρίς. Η θεραπεία διήρκησε επτά μήνες και περιελάμβανε χημειοθεραπείες επί καθημερινής βάσεως και πάρα πολλά φάρμακα: κορτιζόνες, αντιφλεγμονώδη, τα πάντα. Ημουν συνεχώς όλο αυτόν τον καιρό σε ένα κρεβάτι και υπέφερα από τους πόνους. Υπήρχαν στιγμές που έλεγα στη μητέρα μου «άνοιξέ μου το παράθυρο να πέσω για να λυτρωθώ. Δεν αντέχω άλλο. Αυτό δεν είναι ζωή».

- Πώς ήταν η ψυχολογία σου γενικότερα;

Στην αρχή, όταν μου ανακοίνωσαν οι γιατροί τα αποτελέσματα των εξετάσεων, κόντεψα να τρελαθώ. Ομως με τον καιρό βρήκα το κουράγιο να υπομε