Βαβυλωνία- Ελλάδα, μία κρίση δρόμος

Κατά τη βαβυλώνια αιχμαλωσία, στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ., οι Ιουδαίοι αντιμετώπισαν τα βάσανα της εξορίας και πάλεψαν για να επιβιώσουν. Ήταν τότε που προσπάθησαν να κάνουν "ανοίγματα" στην αρχαία ελληνική σκέψη, βρήκαν "στηρίγματα" σε αυτήν ενώ αναζήτησαν, παράλληλα, νέους εμπορικούς δρόμους και νέα πολιτιστικά πρότυπα στον ευρύτερο κόσμο. "Το σχέδιο του Θεού μπορεί να επιτρέπει οικονομικές κρίσεις, οι οποίες, όμως, δημιουργούν προοπτικές που μέχρι τότε δεν ήταν ορατές. Τα μηνύματα αυτά μπορούν να τα αντιληφθούν οι Έλληνες, εν μέσω οικονομικής κρίσης, καθώς είναι δυνατόν να αποτελέσουν αφορμή για πρόοδο στο μέλλον" δηλώνει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η Θεολόγος Ευανθία Αδαμτζίλογλου, που τονίζει ότι ο παραλληλισμός βιβλικών παραδειγμάτων κοινωνικο-οικονομικής κρίσης με την παρούσα συγκυρία δεν είναι καθόλου τυχαίος!

Σημειώνει, μάλιστα, πως ενδεικτική του ρόλου των γυναικών στην αντιμετώπιση των συνθηκών που δημιουργούν οι καταστάσεις κρίσεις είναι η συνεκτική τους επίδραση μετά την περίοδο της βαβυλώνιας αιχμαλωσίας, όταν οι Ιουδαίοι γνώρισαν τη λατρεία της θεάς Αθηνάς και των μουσών στην αρχαία Ελλάδα, τη σύνδεσή τους με την ανώτερη πνευματική ζωή και τον πολιτισμό και την συμβολή των γυναικών στη διατήρηση της συνοχής του θεσμού της οικογένειας.

Το εν λόγω σκεπτικό θα αναπτύξει η κ. Αδαμτζίλογλου στην επιστημονική ημερίδα "Η γυναίκα μπροστά στις προκλήσεις της κοινωνικο-οικονομικής κρίσης" που διοργανώνει το Διαμητροπολιτικό Δίκτυο Γυναικών της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας αύριο στο Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης. Στο ίδιο μήκος κύματος, μια ιδιαίτερη ψυχαναλυτική προσέγγιση του βιβλικού παραδείγματος της γης της επαγγελίας θα παρουσιάσει η ψυχολόγος Αναστασία Ζαλοκώστα.

"Η γη της επαγγελίας περιγράφεται με το γάλα και το μέλι που ρέουν άφθονα. Η γη θεωρείται κατ εξοχήν μητρικό σύμβολο, το γάλα αντιπροσωπεύει την αγάπη, τη φροντίδα και την ασφάλεια που παρέχει μια μητέρα στο παιδί της, όμως το μέλι συμβολίζει τη γλυκύτητα της ζωής, την αισιοδοξία και την ευτυχία του να είναι κανείς ζωντανός" σχολιάζει η κ. Ζαλοκώστα και διευκρινίζει ότι σε μια κοινωνία κατάθλιψης, απαισιοδοξίας και παραίτησης οι μητέρες καλούνται να παρέχουν στα παιδιά τους, στη νέα γενιά, όχι μόνο την καθημερινή φροντίδα αλλά και το θετικό συναίσθημα που θα τους επιτρέψει να γίνουν ευτυχισμένοι άνθρωποι, άτομα που υπερασπίζονται τη ζωή τους και είναι θετικά οτιδήποτε και αν συμβαίνει. "Είναι σημαντικό να μην κλέβουμε το μέλλον των παιδιών μας, να μην τα εκπαιδεύουμε σε μια ζωή δίχως νόημα και ελπίδα" προσθέτει.

Το "ψυχογράφημα" της κρίσης

Η παραπάνω αισιόδοξη προοπτική εξόδου από την κρίση δεν φαίνεται, προς το παρόν να αποτυπώνεται στην ελληνική κοινωνία καθώς στις δεκαετίες που πέρασαν, οι κοινωνικές αντιλήψεις συσχέτισαν τα χρήματα με την αυτοεκτίμηση, την ασφάλεια, την αυτοπραγμάτωση. "Σήμερα η σχέση οικονομικής ύφεσης και ψυχικής υγείας είναι σαφώς άμεση. Η μείωση των αποδοχών προκαλεί αίσθημα ματαίωσης και ανασφάλεια ενώ η κοινωνική αποσταθεροποίηση οδηγεί σε άσκοπες διαμάχες, ανταγωνισμούς, συγκρίσεις, αίσθηση αδιεξόδου και παραίτηση. Λόγω των υψηλών ποσοστών ανεργίας κυριαρχούν σε μεγάλα ποσοστά του πληθυσμού αισθήματα αποτυχίας, ανικανότητας, απογοήτευσης, παραίτησης, μιζέριας και εξάρτησης. Η εγκληματικότητα στις μέρες μας προέρχεται από απελπισμένους ανθρώπους που συμπεριφέρονται σαν να μην έχουν τίποτε πια να χάσουν και οι αυτοκτονίες αυξάνονται. Το τελικό αποτέλεσμα είναι οι αντιδράσεις πένθους για όσα χάσαμε ή όσα θα χάσουμε" αναφέρει χαρακτηριστικά η κ. Ζαλοκώστα.

Κοιτάξτε τα προβλήματα κατάματα

Απέναντι σε όσους επιλέγουν την παθητική αποδοχή όσων συμβαίνουν και την παραίτηση, υπάρχουν και εκείνοι που ψάχνουν να βρουν ξανά τη δύναμή τους, αυτοί που κατά τους ειδικούς, κινητοποιούν το υπαρξιακό τους άγχος και το μεταμορφώνουν σε εγρήγορση για την παραγωγή μιας λύσης. Οι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται την κρίση με όρους πρόκλησης, δημιουργούν καινοτόμες λύσεις, αναζητούν επικοινωνία με τους διπλανούς τους και αντιμετωπίζουν την αυτοπεποίθηση ως εσωτερική κατάκτηση. Παίρνουν και δίνουν συναισθηματική "τροφή" μέσα από τις σχέσεις τους με τους συγγενείς, τους φίλους, την οικογένεια, τα παιδιά τους. Αντιμετωπίζουν κάθε θέμα που προκύπτει, κοιτώντας το κατάματα, θεωρώντας τις δυσκολίες πραγματικές, όχι όμως και αξεπέραστες.

Ποιός είναι πραγματικά πλούσιος;

"Το να ανακαλύπτει κανείς την ομορφιά των απλών πραγμάτων είναι τελικά ο πλούτος της ζωής. Η αγάπη, η φύση, η ηρεμία, η συζήτηση, η σωματική άσκηση και πλήθος πραγμάτων που δεν κοστίζουν είναι αυτά που πραγματικά αξίζουν στη ζωή" σημειώνει η ψυχολόγος και προτείνει μια βόλτα στην παραλία, μια παρέα φίλων που απολαμβάνει τον ήλιο, μια συναυλία από τον απέναντι βράχο,ένα ηλιοβασίλεμα, μια ανταλλαγή ρούχων ανάμεσα σε μια κοριτσίστικη παρέα ή στα παιδικά ρουχαλάκια...

Πηγή: ΑΠΕ- ΜΠΕ