Το «Ελιξίριο του Έρωτα» στη Λυρική Σκηνή

Με τη διάσημη ρομαντική, κωμική όπερα του Γκαετάνο Ντονιτσέτι, "Το Ελιξίριο του Έρωτα", σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή και μουσική διεύθυνση του Ισίν Μετίν, ξεκινά η νέα καλλιτεχνική περίοδος για την Εθνική Λυρική Σκηνή, την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου. "Το Ελιξίριο του Έρωτα", μια από τις πιο γοητευτικές και μελωδικές όπερες, αλλά και μια από τις αγαπημένες του κοινού της όπερας παγκοσμίως, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Τheatro della Canobiana του Μιλάνου, στις 12 Μαΐου 1835. Ο Ντονιτσέτι έπλασε μια χαλαρή ατμόσφαιρα, όπου κυριαρχούν τα φωτεινά χρώματα και τα αγνά συναισθήματα. Για την όπερα αυτή ο Ντονιτσέτι έγραψε μελωδίες, όπως το διάσημο χορικό «Una furtiva lagrima». Ο Σταμάτης Φασουλής, στην πρώτη του συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή, μεταφέρει το μελόδραμα του Νεμορίνο και της Αντίνα σ' ένα εργοστάσιο του μεσοπολέμου. Η ασπρόμαυρη καταθλιπτική ατμόσφαιρα που αντικατοπτρίζει την συναισθηματική κατάσταση του Νεμορίνο, ο οποίος διεκδικεί ανεπιτυχώς την πλούσια και όμορφη Αντίνα, δίνει την θέση της στην ευφορία που προκαλεί το ελιξίριο και οι «μαγικές» του ιδιότητες. Η όπερα αυτή, καθιέρωσε τον Ντονιτσέτι, ο οποίος διαδέχεται τον Ροσίνι στο είδος της κωμικής όπερας, διατυπώνοντας μια προσωπική γλώσσα, πολύ διαφορετική από αυτή του διάσημου συναδέλφου του. Η μεγάλη τομή που κατάφερε ο Ντονιτσέτι είναι ότι εισήγαγε το συναισθηματικό στοιχείο, στο είδος αυτό της κωμικής όπερας. Σε αντίθεση με την παράδοση του 18ου αιώνα, οι χαρακτήρες του ελιξιρίου μοιάζουν να έχουν αληθινά συναισθήματα, τα οποία μάλιστα ο συνθέτης προσεγγίζει με το σκεπτικό της σύγχρονης ψυχολογίας. Στο έργο ο φτωχός χωρικός Νεμορίνο ερωτεύεται την όμορφη, πλούσια και φιλάρεσκη Αντίνα. Πιστεύει ότι αν πιεί ένα μαγικό ελιξίριο εκείνη θα τον αγαπήσει. Την αφέλειά του εκμεταλλεύεται ο πλανόδιος αγύρτης Δρ. Ντουλκαμάρα, που τού πουλά αντί για ελιξίριο ένα μπουκάλι κρασί Μπορντώ. Ο Νεμορίνο δεν έχει χρήματα. Έτσι, προκειμένου να το αγοράσει, κατατάσσεται στο στρατό, γεγονός που του αποφέρει άμεσα το επιθυμητό ποσό. Όταν το μαθαίνει η Αντίνα, πείθεται για τη δύναμη των αισθημάτων του, ομολογεί πως και εκείνη τον αγαπά. Το πρώτο ελληνικό θέατρο, που υποδέχτηκε την όπερα ήταν το Σαν Τζάκομο της Κέρκυρας ήδη από το 1839. Αρχές του 1843 το έργο παρουσιάστηκε από περιοδεύοντα ιταλικό θίασο στην Αθήνα, ενώ στο ρεπερτόριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής μπήκε στις 27 Ιανουαρίου 1961, σε μουσική διεύθυνση Αντίοχου Ευαγγελάτου.