ΘΑ

του Γιώργου Αποστολίδη

Ίσως η καλύτερη επιλογή για το αύριο να είναι ο υποψήφιος που ήταν κοντάστον συνάνθρωπο και χθες. Δηλαδή εκείνος- του οποιουδήποτε κόμματος- ο οποίος δεν περίμενε την προκήρυξη των εκλογών για να θυμηθεί την περιφέρεια του.
 

Αξίζει να μετρήσει κανείς τα ΘΑ. Αν ανατρέξει σε ομιλίες και  προεκλογικές υποσχέσεις των υποψηφίων πρόκειται να  συναντήσει κατ' επανάληψη τη μικρή αυτή, αλλά παντοδύναμη,  λέξη η οποία κυριαρχεί στην προεκλογική περίοδο σε πόλεις και χωριά.
Από τους κάμπους της αγροτικής Θεσσαλίας μέχρι τα μακρινά ορεινά χωριά των συνόρων και

από τις γειτονιές της Αθήνας έως την νησιωτική Ελλάδα.
Δυο απλά γράμματα, που αντικατοπτρίζουν την ελπίδα και τη δυσπιστία και αποτελούν ίσως την κορωνίδα του πολιτικού λόγου όπως έχουμε συνηθίσει να ακούμε στην Ελλάδα.
«Συχνά είμεθα ακροατές έργων και θεατές λόγων» έλεγαν παλαιότεροι σοφοί.
Το ΘΑ σημαίνει την υπόσχεση, το τάξιμο, την προσδοκία με αντίτιμο την πίστη σε ένα κόμμα και κατ' επέκταση την ψήφο των πολιτών που σαγηνεύονται από όσα ακολουθούν την κάθε υπόσχεση. Έστω και αν πολλοί ενδόμυχα πιστεύουν ότι ελάχιστα εξαγγελθέντα πρόκειται να υλοποιηθούν, είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση η αιώνια ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
 
Μέσα από τα μηνύματα, τα σπότ, τις δημοσκοπήσεις και τη δημιουργία ειδώλων, η ισχυρή αυτή λέξη αναδεικνύεται συνεχώς. Ευτυχώς ο προσεκτικός παρατηρητής θα επισημάνει σε κάθε κόμμα, ότι υπάρχουν και κάποιες φωνές που φείδονται των υποσχέσεων. Εκείνοι που προτιμούν όχι να φωνάζουν στον αντίπαλο αλλά να εξηγούν στον πολίτη, εκείνοι που λένε πριν από την κάλπη τις αντιξοότητες που θα υπάρχουν μετά.
Ίσως η καλύτερη επιλογή για το αύριο να είναι ο υποψήφιος που ήταν κοντά στον συνάνθρωπο και χθες. Δηλαδή εκείνος- του οποιουδήποτε κόμματος- ο οποίος δεν περίμενε την προκήρυξη των εκλογών για να θυμηθεί την περιφέρεια του.

Η χώρα βέβαια έχει αλλάξει πολύ και το «θα σας κάνουμε σχολεία» έχει μετεξελιχθεί. Έχει περάσει η εποχή όπου ο πολίτης περίμενε τις εκλογές για να ζητήσει το «γιοφύρι» και σήμερα οι ειδικοί μιλούν για tweets και like στο facebook ώστε να... επικοινωνήσουν με το κοινό.
Σε πολιτικές εκδηλώσεις η εκάστοτε ομιλία περιλαμβάνει αρκετά «ΘΑ» που αφορούν την κατάσταση της τσέπης μας, την μορφή της κοινωνίας και τον ρόλο του κράτους.  Η ασθενής μνήμη συχνά αδυνατεί να ανατρέξει στην επόμενη ημέρα κάποιων προηγούμενων εκλογών και να ανασύρει πόσα από τα «Θα» έγιναν στην πράξη.
Ένα ακόμα μοντέρνο «Θα» αφορά την περιβόητη ανανέωση , την «ανάπτυξη» (θολή έννοια χωρίς πολλές εξηγήσεις) και τις περίφημες  «διαρθρωτικές αλλαγές» οι οποίες στην συνείδηση του κόσμου έχουν ταυτιστεί με την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους.
Ίσως είναι μια ευκαιρία, εκείνοι που ζητούν την ψήφο μας , να
επιλέξουν λιγότερα «ΘΑ» και να καλλιεργήσουν την αίσθηση στο κοινό ότι μετεκλογικά και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, τα είδωλα στον καθρέφτη δεν θα δείχνουν μεταλλαγμένα.
Μετά τις εκλογές υπάρχ