«Συνεχίζουμε ακάθεκτοι»

Τα Υπόγεια Ρεύματα στις «Τσαλακωμένες Μέρες» που βιώνουμε, κοιτάζουν πίσω και δίνουν φωνή στα ξεχασμένα αλλά και επίκαιρα κομμάτια της δισκογραφίας τους. Με αφορμή την συναυλία τους στον Σταυρό του Νότου, ο Κώστας Παρίσσης, μίλησε στον Αθήνα 9.84 και στον Αίαντα Αρτεμάκη για την πορεία τους, τα όνειρα τους, την Ελλάδα του σήμερα και του αύριο.

Ερ. Μια σύντομη ιστορική ανασκόπηση. Πώς γεννήθηκαν τα «Υπόγεια Ρεύματα» και πού έχουν φτάσει;
Κ.Π. «Η

μπάντα ξεκίνησε το 1992 και ο πρώτος δίσκος βγήκε το 1994. Έκτοτε έχουν περάσει αισίως κοντά τα είκοσι χρόνια. Έχει περάσει από κύματα, σαράντα έως εξήντα αυτή η μπάντα, και τώρα είμαστε σε μια πολύ ωραία φάση: μια τετράδα και συνεχίζουμε ακάθεκτοι».

Ερ. Οι αλλαγές στα μέλη του συγκροτήματος ανά τα χρόνια, σας κράτησαν στον δρόμο σας;
Κ.Π. «Ναι. Ίσως ήταν και ένας λόγος που μας κρατούσε στον δρόμο μας. Γενικά νομίζω ότι ήταν και ένας τρόπος να ανανεώνεται και ο ήχος του συγκροτήματος».

Ερ. Αυτήν την στιγμή τα «Υπόγεια Ρεύματα» ποιοι είναι;
Κ.Π. «Αυτήν την στιγμή είναι: Ο Γρηγόρη Κλιούμης, που είναι από τα ιδρυτικά στελέχη της μπάντας. Εγώ, ο Κώστας Παρίσσης, που μπήκε το 1996 και η νεότερη γενιά μας που είναι ο Τάσος Πέππας στα τύμπανα και ο Νίκος Γιούσεφ που παίζει μπάσο και μουσικό πριόνι».

Ερ. Το μιούζικαλ τι έχει γίνει; Παραμένει όνειρο;
Κ.Π. (Ξεσπά σε γέλια). «Κοίτα. Αφήνουμε κάποια πράγματα όνειρα για να έχουμε κάτι να σκεφτούμε για το μέλλον. Ένα από αυτά είναι λοιπόν και το μιούζικαλ».

Ερ. Πνευματικά δικαιώματα, τεχνολογία, πειρατεία. Οι σκέψεις σας;
Κ.Π. «Τα πνευματικά δικαιώματα είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. Είναι ένας λόγος για να υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι τόσο μάχιμοι. Δηλαδή δεν ανεβαίνουν στην σκηνή, στιχουργοί, συνθέτες οι οποίοι βρίσκονται κάτω από τα φώτα. Πειρατεία με την έννοια πια του νέου μέσου. Που είναι η ψηφιακή ανταλλαγή, είναι κάτι το οποίο, για εμένα τουλάχιστον, είναι η πραγματικότητα. Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι σωστό ή λάθος. Είναι η σημερινή πραγματικότητα και όλοι πρέπει να προσαρμοστούμε σε αυτήν την λογική. Εμείς ως «Υπόγεια Ρεύματα» το βλέπουμε θετικά. Επειδή στην ουσία βγαίνουν πράγματα τα οποία δεν θα μπορούσαμε να τα ακούσουμε με άλλο τρόπο, οπότε μόνο ως θετικό μπορούμε να το δούμε. Αρκεί κάπως να οριοθετηθούν και να προστατευτούν τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών».

Ερ. Μακριά από όλους, τι ακούτε;
Κ.Π. Στα σπίτια μας δηλαδή;
- Ναι, όταν θέλετε να χαλαρώσετε για παράδειγμα.
- «Τα πάντα. Από ελληνικά παραδοσιακά, ηπειρώτικα, νησιώτικα, καριώτικους χορούς, μέχρι «System of a down» «Radiohead». Δηλαδή προσπαθούμε να ενημερωνόμαστε... Οι «Plug-in» είναι ένα συγκρότημα που ακούσαμε τελευταία και μας άρεσε πολύ. Προσπαθούμε να ενημερωνόμαστε αλλά ακούμε τα πάντα. Και κλασική μουσική».

Ερ. Ξεχωρίζετε κάποιες δημιουργίες σας;
Κ.Π. Κατά καιρούς. Κολλάμε σε κάποιες «αγάπες» που ξέρεις, σε κάτι που προέκυψε μέσα στον χρόνο. Αλλά αυτό το ξεπερνάμε γρήγορα και μετά κολλάμε αλλού. Δηλαδή πάντα υπάρχει ένα κόλλημα. Τώρα τελευταία ακούμε πολύ συχνά, εκείνο τον δίσκο που είχαμε βγάλει το 1997, τις «Τσαλακωμένες Μέρες», τον οποίο εκτιμούμε αφάνταστα. Έχει περάσει και το πλήρωμα του χρόνου και τον κοιτάμε με διαφορετικό μάτι πια.

Ερ. Πάνω σε αυτό, τους «βαρεθήκατε» αλλά δεν έχουν αλλάξει. Πως σας φαίνεται η χώρα μας αυτό το διάστημα;
Κ.Π. «Όπως φαίνεται στην μεγάλη μάζα των Ελλήνων. Τα πράγματα έχουν φτάσει σε έναν απίστευτο πάτο, δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα φτάσουμε πιο χαμηλά αλλά μάλλον θα υπάρχει. Οφείλουμε να αλλάξουμε νοοτροπία, οφείλουμε... καλά δεν νομίζω ότι είμαι ικανός να πω τι οφείλουμε να κάνουμε εμείς, λες και εγώ είμαι απέξω. Απλά λέω ότι όλη αυτή η ιστορία για το πώς κοιτάγαμε ο ένας τον άλλον, η λογική της ατομικής συνείδησης που υπήρχε, οφείλει αυτήν την στιγμή, έστω και τώρα να αλλάξει, να αλλάξουν τα πράγματα».

Ερ. Συνεργασίες που θα θέλατε να κάνετε, ακόμα και με άτομα που μας έχουν «αφήσει».
Κ.Π. «Με πάρα πολλούς. Με τον Τζον Λένον καταρχήν. Με πολλούς. Με τον Τσιτσάνη, με τους «Radiohead» . Είναι τόσοι πολλοί. Αλλά και με ανθρώπους που βρίσκονται εδώ. Εγώ λατρεύω τον Ξαρχάκο. Θα ήθελα πάρα πολύ να γίνει μία συνεργασία με έναν πειραματικό ήχο πάνω σε υλικό του, ή να γίνει το αντίθετο. Δηλαδή να κάνει ο Ξαρχάκος ένα πειραματικό σε υλικό δικό μας. Θα ήθελα πολύ να υπήρχαν πολλές «αθλοπαιδιές» μεταξύ των μουσικών. Μου αρέσει πολύ αυτό. Αισθάνομαι ότι έτσι βγαίνουν, ίσως προκύπτουν νέα πράγματα».

Ερ. Μία ξεχωριστή στιγμή από όλη την πορεία σας. Για παράδειγμα μια αστεία συνάντηση με έναν θαυμαστή - θαυμάστρια. Κάτι που σας έχει μείνει.
Κ.Π. «Όχι. Με αιφνιδιάζεις (γελώντας). Δεν μπορώ να σου πω κάτι. Είναι πολλά μάλλον, τι να πρωτοπώ».

Ερ. Το 1995, μια φίλη μου, μου δάνεισε το CD «Live Θέατρο Βράχων». Η πρώτη μου ατάκα ήταν περίεργο εξώφυλλο. Στο έβδομο κομμάτι είχα πατήσει «Repeat». Θυμάμαι ότι μου κράτησε συντροφιά με έναν ευχάριστο και ταυτόχρονα θλιμμένο τρόπο. Οι στίχοι, η νοοτροπία, η έμπνευση έχει αλλάξει;
Κ.Π. Στην πορεία μας;
- Ναι
- «Όχι. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Και το βλέπω τώρα πιο έντονα, στα καινούργια κομμάτια που γράφουμε. Δεν έχει αλλάξει τίποτα. Αυτό που έχει αλλάξει και όφειλε να αλλάξει είναι η φόρμα μας, ο τρόπος που το «κοιτάμε» μουσικά το θέμα μας. Αλλά οι στίχοι μας, τα κείμενα μας δεν έχουν αλλάξει καθόλου».
- Ισχύει δηλαδή, το «Μ' αρέσει να μην λέω Πολλά»;
- Ναι ισχύει. Ισχύει...
- Λίγα και καλά εννοώ.
- Ναι ισχύει ακόμα.

Ερ. Το τραγούδι «Ξένος» είναι ένα «ξυπνητήρι»; Εννοώ ο ξένος είναι και ο κάτοικος της πόλης;
Κ.Π. «Ναι, ο ξένος είναι ο διπλανός μας. Είμαστε εμείς οι ίδιοι. Προσπαθούμε και εμείς να αρθρώσουμε έναν πολιτικό, με την ευρεία έννοια, λόγο. Αυτό που κάναμε πάντα δηλαδή. Έναν κοινωνικά πολιτικό λόγο μέσα σε αυτήν την εποχή, η οποία το μόνο που κάνει είναι να σε μουδιάζει. Αισθανόμαστε ότι οφείλουμε να υπάρχουμε ως «μαχόμενοι» καλλιτέχνες».

Ερ. Οπότε πολιτική και μουσική ή μουσική και τέχνη; Ή και τα δύο;
Κ.Π. «Κοίτα. Τέχνη ενάντια στην βαρβαρότητα, άρα πολιτική. Τέχνη και μουσική. Τέχνη που έχει κάτι να πει».

Ερ. Οι επαναστάσεις ξεχάστηκαν; Την προσωπική σου άποψη.
Κ.Π. «Οι επαναστάσεις ίσως πλέον πρέπει να γίνονται με άλλους τρόπους. Για εμένα τουλάχιστον. Μία ομάδα ανθρώπων που φεύγει από την πόλη και πάει σε ένα χωριό και φτιάχνει τους δικούς της κανόνες συλλογικής διαχείρισης ενός μικρού τόπου. Αυτό για εμένα είναι μια επαναστατική πράξη. Η επανάσταση λοιπόν δεν πρέπει να είναι παίρνω τα κουμπούρια και κατεβαίνω... Δεν κοιτάω την γενική εικόνα, αλλά φτιάχνω μια μικρή εικόνα που τελικά θα επηρεάσει την κεντρική».

Ερ. Στον «Σταυρό του Νότου» την Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου τι θα ακούσουμε;
Κ.Π. «Αυτό που θα ακούσουμε είναι υλικό από όλη μας την δουλειά. Από το 1994 μέχρι σήμερα, εστιάζοντας στα τραγούδια που αγαπάμε, που έχουμε επιλέξει εμείς αυτήν την στιγμή και θεωρούμε ότι μπορούν να υπάρχουν και να «επιπλέουν» μέσα στο σήμερα. Πειραγμένα, φυσικά, μουσικά. Είναι κάτι που αγαπάμε να το κάνουμε αυτό. Πειράζουμε τα κομμάτια μας πολύ. Εστιάζουμε και στην τελευταία δουλειά που κάναμε με τον Θάνο Μικρούτσικο, πάνω σε πολιτικά τραγούδια. Άρα μία συναυλία εφ' όλης της ύλης».

Ερ. Η ιδέα της συνεργασίας με τους «ZooΛίξολίγο» πως «γεννήθηκε»;
Κ.Π. «Ο Γιώργος Μακρής είναι πολύ αγαπημένος καλλιτέχνης και τον ξέρουμε από πολύ παλιά. Δηλαδή από το 1981 που είχε πάρει μέρος στους αγώνες της Κέρκυρας, τότε του Χατζηδάκη. Και ήταν ο πιο σουρεαλιστής από όλους. Είναι πραγματικά «σουιγκένερις» (ιδιόμορφος) καλλιτέχνης. Είναι ένας εξαιρετικός ζωγράφος και συνεχίζει να είναι ένας εξαιρετικός τραγουδοποιός μουσικός. Εκμεταλλευόμενος το μαύρο χιούμορ που έχει. Ας πούμε ότι είναι ο Φρανκ Ζάππα της Ελλάδας. Τον αγαπάμε πολύ και θέλαμε πολύ να παίξουμε μαζί τους, οπότε τους έχουμε φωνάξει ως «guest» στην παράσταση μας».

Ερ. Οι ευχές πραγματοποιούνται; Έχουν πραγματοποιηθεί κάποιες μικρές δικές σας, ή και μεγάλες, ευχές;
Κ.Π. «Ναι, αλλά ευτυχώς, ξέρεις, μερικές ευχές που έκανες δεν πραγματοποιήθηκαν και ίσως σου βγήκαν σε καλό, γιατί ίσως δεν ήταν και οι σωστές. Κάποιες έχουν πραγματοποιηθεί όμως».

Ερ. Τι θα συμβουλεύατε τους νέους και τις νέες;
Κ.Π. Γενικώς;
- Ναι.
- «Επειδή έχω και κόρες που είναι νέα κορίτσια, αυτό που θα τους έλεγα σήμερα είναι: κουράγιο. Αν δεν αντέχουν αυτή την χώρα και φύγουν, να μην αισθάνονται ότι ηττήθηκαν. Γιατί ποτέ δεν τους αγάπησε, έτσι όπως φτιάχτηκε αυτή η χώρα τα τελευταία χρόνια. Να ξέρουν όμως ότι μπορούν μέσα σε αυτήν να κάνουν πολλά πράγματα. Μπορούν να αλλάξουν πάρα πολλά πράγματα. Μόνο αυτό θα μπορούσα να τους πω».

Ερ. Γυρίζω στην τελευταία σας δουλειά. Ποιος έχει δημιουργήσει τα εικαστικά (στο τραγούδι «Ξένος»)
Κ.Π. «Ο Γρηγόρη Κλιούμης. Τα οποία εγώ τα βρήκα εξαιρετικά. Μου θύμισε λίγο Ταραντίνο η προσέγγιση (γελώντας)».

Ώρα προσέλευσης: 22.30 - Είσοδος: 10€ με μπύρα-κρασί
ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ Club , Φραντζή & Θαρύπου 35-37, Ν. Κόσμος
Τηλ. Κρατήσεων: 2109226975, 2109239031

Βίντεο ο Ξένος: