Τελευταίο αντίο

Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης και ανάμεσα σε πλήθος ανθρώπων της πολιτικής των γραμμάτων και των τεχνών, κηδεύτηκε από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών, ο μεγάλος Έλληνας πεζογράφος Μένης Κουμανταρέας.

Εκτός από τον ανιψιό του 83χρονου πολυγραφότατου συγγραφέα και δημοσιογράφου το παρόν έδωσαν μεταξύ άλλων ο υπουργός άμυνας, Νίκος Δένδριας, ο Τηλέμαχος Χυτήρης, ο ΒασίληςΒασιλικός, ο Στάυρος Ξαρχάκος, η Άλκη Ζέη, ο Τίτος Πατρίκιος, η Λήδα Πρωτοψάλτη και η Άννα Νταλάρα.

Τους

επικήδειους λόγους εκφώνησαν ο ποιητής και πρόεδρος του Συλλόγου της Εταιρίας Συγγραφέων, Δημήτρης Καλοκύρης, ο οποίος ανακοίνωσε τη θέσπιση βραβείου «Μένης Κουμανταρέας» για τους ανερχόμενους ιστοριογράφους, ο συγγραφέας και λογοτεχνικό του τέκνο Βαγγέλης Ραπτόπουλος, ο οποίος είπε χαρακτηριστικά ότι “ο Μένης δεν πέθανε, ο Μένης πέρασε στην Αθανασία”, η προσωπική του φίλη Χλόη και ο στενός του φίλος Θάνος Φωσκαρίνης, ο οποίος τον βρήκε νεκρό.

Η κηδεία τελέστηκε με δαπάνη του Δήμου Αθηναίων ως ελάχιστο φόρο τιμής στον πεζογράφο «που έζησε, αγάπησε και έγραψε όπως κανένας άλλος, για την πόλη της Αθήνας».

Ο συγγραφέας βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του στην Κυψέλη τα μεσάνυχτα της Παρασκευής. Σύμφωνα με τους ιατροδικαστές ο θάνατός του οφείλεται σε στραγγαλισμό.

Η αστυνομία εξετάζει τη δικογραφία που είχε σχηματιστεί προ μερικών ετώναπό την Ασφάλεια Αττικής, σύμφωνα με την οποία ο Μένης Κουμανταρέας είχε καταγγείλει ότι είχε πέσει θύμα εκβιασμού από δύο Αλβανούς.

Ο συγγραφέας που ήταν 83 ετών, έφερε σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση τραύματα στο κεφάλι, ενώ το διαμέρισμα είχε σημάδια έρευνας. Πάντως φαίνεται ότι ο ίδιος άνοιξε την πόρτα στον δράστη, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες δεν βρέθηκαν σημάδια παραβίασης.

Ο Μένης Κουμανταρέας ήταν βιωματικός συγγραφέας, ενώ η γραφή του κινείται ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία. Είχε μεγαλώσει στην Αθήνα και ήταν απόφοιτος του Πρότυπου Λυκείου Αθηνών Κάρολος Μπερζάν, ενώ φοίτησε στη Νομική και Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αν και εργαζόταν κατά καιρούς σε ναυτιλιακές και ασφαλιστικές εταιρείες, από το 1982 ζούσε αποκλειστικά από τη συγγραφική του δραστηριότητα.