Πρόκριση για δύο αλλά και για πόσο ακόμη

του Διονύση Δελλή

Πριν από μερικές εβδομάδες ήταν περισσότερο η επιθυμία των «αναλυτών» και λιγότερο οι ίδιες οι πιθανότητες. Δεν έβγαινε το... μέτρημα. Δεν φαίνονταν καλά-καλά εφικτό να συνεχίσουν και οι δύο ελληνικές ομάδες στο μονοπάτι της Ευρωλίγκας.

Οι περισσότεροι λοιπόν είχαν σχεδόν συμβιβαστεί με την ιδέα ότι... ένας στους δύο κερδίζει. Ότι το ματς της τελευταίας αγωνιστικής στο ΣΕΦ ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό θα είχε ως «τρόπαιο» μια θέση στους «8» της κορυφαίας διοργάνωσης.

Η ήττα-αυτοκτονία της Φενέρ όμως την περασμένη εβδομάδα στην Πόλη από την σούπερ αξιόπιστη Μιλάνο, και η νίκη του Ολυμπιακού μέσα στην Μάλαγα κυριολεκτικά άλλαξαν τους «όρους» στον Ε΄ όμιλο του ΤΟΡ 16. Έφεραν τα πάνω-κάτω. Πλέον η οκτάδα τους χωράει και τους δύο. Αρκεί σήμερα και αύριο οι «αιώνιοι» να... τελειώσουν τη δουλειά.

Να επικρατήσει και ο Παναθηναϊκός της Μάλαγα (σήμερα στο ΟΑΚΑ). Και να περάσει αύριο και ο Ολυμπιακός από την έδρα (της αδιάφορης) Εφές του Βαγγέλη Αγγέλου, στην Πόλη. Αν έρθουν αυτές οι δύο νίκες, το ελληνικό μπάσκετ θα έχει για μια ακόμη σεζόν δύο εκπροσώπους στην 8άδα της Ευρωλίγκας. Είναι σχεδόν βέβαιο. Και με βάση τα νέα οικονομικά δεδομένα του μπάσκετ αυτό είναι από μόνο του μεγάλη επιτυχία.

Ναι, επιτυχία. Αληθινή επιτυχία. Πριν από μερικά χρόνια δεν θα το λέγαμε αυτό με τίποτε λιγότερο από την ταυτόχρονη παρουσία των αιωνίων στο φάιναλ φορ. Τώρα; Καλή είναι και η 8άδα. Και τέλος πάντων αντιπροσωπευτική της νέας τάξης πραγμάτων στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Αλλού πλέον... χορεύουν τα δολάρια. Στην Ρωσία, την Τουρκία, την Ισπανία.

Και για να το κάνουμε κατανοητό. Με βάση εκτιμήσεις στην αρχή της σεζόν, καμία από τις δύο ελληνικές ομάδες δεν είχε ένα από τα οκτώ μεγαλύτερα μπάτζετ. Το να αφήνεις λοιπόν εκτός ομάδες που ξοδεύουν, διπλάσια, τριπλάσια ή και τετραπλάσια δεν είναι... λίγο. Να τις αφήνεις να βλέπουν από την τηλεόραση, την κορύφωση του μπασκετικού Τσάμπιονς Λιγκ. Και εσύ να είσαι εκεί. Σε διπλό ρόλο, έστω για... αουτσάιντερ.

Πήρε δύο ευρωπαϊκά στη σειρά ο Ολυμπιακός (΄12, ΄13). Και τα δύο καλοκαίρια όμως αποφάσισε να ρίξει το μπάτζετ του. Το ίδιο έκανε και ο -συνολικά έξι φορές πρωταθλητές Ευρώπης-Παναθηναϊκός αυτά τα δύο χρόνια. Όχι τυχαία. Δεν έχουν έσοδα οι ελληνικές ομάδες, χάνουν πολλά, ήρθε και η κρίση και κάνει τα πάντα δυσκολότερα. Έξω όμως δεν ισχύει το ίδιο. Ίσα-ίσα που το... παιχνίδι ολοένα και ανοίγει. Το μπάσκετ μεγαλώνει το μερίδιο του στην πίτα του Ευρωπαϊκού αθλητισμού. Βάζει στο «κόλπο» νέες αγορές και πανίσχυρα κλαμπ.

Φέτος για πρώτη φορά μπήκε στην Ευρωλίγκα η Μπάγερν Μονάχου. Ένας αληθινός αθλητικός κολοσσός, που έχει βάλει ήδη σε λειτουργία ένα 5ετές πλάνο ως την κατάκτηση της κορυφής. Του χρόνου λέγεται ότι η γαλλική Βιλερμπαν επιστρέφει και αυτή έχοντας ένα από τα μεγαλύτερα μπάτζετ που δόθηκαν ποτέ σε Ευρωπαϊκό κλαμπ. Οι Τούρκοι έχουν πάρει τον Ομπράντοβιτς (Φενέρ), έχουν κλείσει τον Ίβκοβιτς (θα πάει το καλοκαίρι στην Εφές), είναι «φορτωμένοι» στο χρήμα και αποφασισμένοι να πρωταγωνιστήσουν. Οι Ρώσοι το ίδιο. Η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ είναι υπερομάδες που κοστίζουν 35-40 εκατ ευρώ η καθεμία από αυτές.

Δεν είναι εύκολο λοιπόν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός να μείνουν στο υψηλότερο επίπεδου ανταγωνισμού. Μπορεί να έχουμε σαν ελληνικό μπάσκετ την τεχνογνωσία, να υπάρχει παράδοση και μια αληθινή εθνική σχολή, όταν όμως τα μπάτζετ του δεν ξεπερνούν ούτε τα δέκα εκατ ευρώ μάλλον πρέπει να ετοιμάζεσαι για όσα θα ακολουθήσουν. Ας ευχαριστηθούμε λοιπόν αυτό το «δύο στα δύο» που μπορεί να γίνει σήμερα και αύριο γιατί δύσκολα θα το ξαναδούμε πολλές φορές στο μέλλον.