Πιέσεις και «χτυπήματα» για την ανακεφαλαιοποίηση

Η υπόθεση της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών, όπως όλα δείχνουν, κρίνεται  μέχρι το τέλος της εβδομάδας. Η ΕΚΤ έχει ζητήσει -και επιμένει σ΄ αυτό- οι προϋποθέσεις για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών να γίνουν με βάση το «δύσκολο» σενάριο όσον αφορά το ελληνικό οικονομικό περιβάλλον στο οποίο θα λειτουργήσουν οι τράπεζες μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας. Με άλλα λόγια, η κεφαλαιοποίηση θα πρέπει να γίνει με όρους που προβλέπουν «καθυστέρηση» εξόδου από την ύφεση και παράλληλα υψηλά ποσοστά μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Στην «λογική» αυτή τα νέα διορθωμένα «capital plans» που θα φτάσουν στην ΤτΕ μέχρι και την Παρασκευή θα πρέπει:

* να είναι «απαλλαγμένα» από προβλέψεις για γρήγορη και υψηλή κερδοφορία τα επόμενα χρόνια και -κατά συνέπεια- πρέπει

* να είναι εφοδιασμένα «με ρεαλιστικότερες προβλέψεις τόσο για το μέγεθος όσο και για τον τρόπο και την ποιότητα των κεφαλαίων» που θα πρέπει να συγκεντρώσουν πριν απευθυνθούν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. 

Παράλληλα τόσο στο επιτελείο του ΥΠΟΙΚ όσο και στο επιτελείο του γραφείου του Πρωθυπουργού αναζητούνται «οι διεθνείς πρακτικές» που θα διασφαλίζουν την ισορροπία μεταξύ των δικαιωμάτων των νυν μετόχων των τραπεζών και των δικαιωμάτων του ΤΧΣ το οποίο θα μετατραπεί σε μεγα-τραπεζίτη του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος για πολλά από τα επόμενα χρόνια.

Για τον λόγο αυτό έχουν δρομολογηθεί δύο διαδικασίες. Η μία προβλέπει την «πρόσληψη» μεγάλου οίκου με εξειδικευμένη εμπειρία στο θέμα αυτό και ταυτόχρονα ετοιμάζεται η στελεχιακή «αναδόμηση» του ΤΧΣ έτσι ώστε να μπορεί να παίξει τον ρόλο του όπως έχει νομικά προβλεφθεί, μετά την «εισβολή» του Ταμείου στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών.

Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες οι σχετικές ρυθμίσεις για το που ακριβώς θα «κάτσει» η ισορροπία αυτή μεταξύ των νυν μετόχων και του ΤΧΣ, δεν θα γίνουν με υπουργική απόφαση, όπως αρχικά είχε αναφερθεί (δηλαδή με την υπογραφή μόνο του Υπ. Οικονομικών) αλλά με υπουργική πράξη η οποία θα πρέπει να έχει την υπογραφή του υπουργικού συμβουλίου.

Μια υπογραφή η οποία κατά τα φαινόμενα δεν είναι απαραίτητο να έχει δοθεί πριν από την ημέρα κήρυξης των εκλογών!

Η διαδικασία αυτή βέβαια είναι φανερό ότι θα απαλλάξει εν μέρη τον υπουργό οικονομίας από το να είναι ο μοναδικός αρμόδιος (για το πως θα διαμορφωθεί δηλαδή τελικά το σημείο ισορροπίας) και κατά συνέπεια από το να είναι ο μοναδικός στόχος των «δυσαρεστημένων»  μετόχων.

Δεν απαλλάσσει όμως την διαδικασία ρύθμισης από τις πρωτοφανείς «πιέσεις» και τα προειδοποιητικά «χτυπήματα» που έχουν ήδη αρχίσει να βλέπουν το φως της δημοσιότητας και τα οποία κατά τα φαινόμενα θα πολλαπλασιασθούν μέχρι την ημέρα της υπουργικής πράξης. 

Πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει από την πλευρά της τρόικα αναφέρουν ότι η πρόθεση «των δανειστών είναι να διασφαλισθεί η σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος και οι βιώσιμες μονάδες». Όσο για τους νυ