Ο Τύπος στον κόσμο

Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών στην Τουρκία αποτελούν βασικό θέμα του διεθνούς Τύπου καθώς ύστερα από 13 χρόνια το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης χάνει την απόλυτη πλειοψηφία. Τα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου για την Ελλάδα επικεντρώνονται στη δυσαρέσκεια του προέδρου της Κομισιόν με την Αθήνα καθώς και στη Σύνοδο των G7 όπου κυριάρχησε το ελληνικό ζήτημα.

Για Ελλάδα:

“Αυστηρή προειδοποίηση Γιούνκερ για την απόρριψη από την Ελλάδα του σχεδίου της Κομισιόν” αναφέρουν οι FT. Ο πρόεδρος της Κομισιόν λέει πως δεν θα προχωρήσουν σε νέο γύρο διαπραγματεύσεων εκτός εάν η Ελλάδα παρουσιάσει αντιπροτάσεις.

Σε άρθρο του Philip Stevens με τίτλο “η Αθήνα δεν θα βρει καλύτερη προσφορά” στους FT επισημαίνονται τα εξής “ ηΑθήνα δεν θα κερδίσει καλύτερους όρους και η εναλλακτική της χρεοκοπίας και της ενδεχόμενης εξόδου από το ευρώ είναι χειρότερη για τον ελληνικό λαό.

Τα σημάδια δεν είναι ενθαρρυντικά. Οι προτάσεις των πιστωτών έκλεισαν σε μια συνάντηση που οργάνωσε η Άγκελα Μέρκελ. Παρά τα πυρά που εκτοξεύονται κατά του Βερολίνου, η Γερμανίδα καγκελάριος έχει μεγαλύτερη αγωνία από πολλούς αξιωματούχους για να κρατήσει την χώρα στο ευρώ. Κατανοεί πως οιγεωπολιτικές επιπτώσεις από την έξοδο της χώρας θα ήταν πολύ μεγαλύτερες από το αναπόφευκτο οικονομικό σοκ. Δεν είναι υπερβολή ότι η κ. Μέρκελ έχει πιέσει στα όρια του δυνατού το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η άμεση αντίδραση της Ελλάδας ήταν να διαμηνύσει ότι ο κ. Τσίπρας θα είναι αυτός που θα παρουσιάσει αυτό που οι αξιωματούχοι περιέγραψαν ως μια «τελική, καλύτερη προσφορά». Μια ερμηνεία μπορεί να είναι ότι ο πρωθυπουργός πρέπει να αντιμετωπίσει τους σκληροπυρηνικούς αντιπάλους του ευρώ στο ίδιο του το κόμμα. Μια πιο σκληρή ερμηνεία είναι πως δεν έχει ακόμα συνειδητοποιήσει ότι βρισκόμαστε στο παρά πέντε. Όταν οι πολιτικοί υπόσχονται τα ανέφικτα, οι πιθανότητες είναι ότι θα το βρουν μπροστά τους. Αυτό συνέβη και στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Προσέφερε στους ψηφοφόρους μια παράκαμψη για την έξοδο από την δυσχερή οικονομική κατάσταση της χώρας. Θα απέφευγε τις οριζόντιες περικοπές και τις δύσκολες οικονομικές μεταρρυθμίσεις και θα κρατούσε το ευρώ. Τώρα είναι ξεκάθαρο ότι ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις. Ακόμα περισσότερο: ο πόνος είναι αφόρητος με ή χωρίς χρεοκοπία, εντός ή εκτός ευρώ. Μια άλλη πλάνη (ή μήπως ήταν ύβρις ;) ήταν η υπόθεση πως η απόφαση που πήρε ο ελληνικός λαός θα δέσμευε τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Ο κ. Τσίπρας έλαβε εντολή να αναζητήσει μια καλύτερη συμφωνία. Κανείς δεν έπρεπε να αναμένει ότι οι ψηφοφόροι της Μαδρίτης και της Λισαβόνας ή του Δουβλίνου και του Βερολίνου θα ένιωθαν την υποχρέωση να συμφωνήσουν. Η δημοκρατική επιλογή της Ελλάδας δεν έχει προτεραιότητα έναντι των άλλων κρατών της ευρωζώνης. Η διαπραγματευτική στρατηγική της ελληνικής κυβέρνησης βασίστηκε στην ανεδαφική υπόθεση ότι η Ελλάδα θα είχε περισσότερες πιθανότητες με τους πιστωτές αν αρνιόταν να υποχωρήσει στις απαιτήσεις τους. Οι οικονομολόγοι μπορούν να μιλούν για τον θεωρητικό αντίκτυπο μιας χρεοκοπίας που θα συνοδευόταν από μια υποτίμηση, αλλά στην περίπτωση της Ελλάδας, οι επιπτώσεις θα είναι πιθανότητα άσχημες. (...) Δεν υπάρχει εγγύηση ότι ακόμα και αν υπάρξει μια συμφωνία θα κρατήσει. Για όσο καιρό ο κ. Τσίπρας και οι σύντροφοι του νιώθουν πιο άνετα να κατηγορούν τους άλλους για τα προβλήματα της Ελλάδας, οι προοπτικές της χώρας παραμένουν δυσοίωνες. Οι επιπτώσεις ενός Grexit για την υπόλοιπη ευρωζώνη θα ήταν τουλάχιστον πολύ επικίνδυνες. Αλλά εδώ, δυστυχώς, οι εταίροι της Ελλάδας είναι εγκλωβισμένοι στην δική τους παράλυση. Γνωρίζουν πως πρέπει να μετατρέψουν μια νομισματική σε μια οικονομική ένωση, αλλά δεν έχουν την βούληση να το κάνουν. Αυτή δεν φαίνεται μια ιστορία με καλό τέλος...

“Γιούνκερ: Ο Τσίπρας απέτυχε να παρουσιάσει το πρόγραμμα, που είχε υποσχεθεί” αναφέρει το BBC. Στην έντονη αντίδραση του προέδρου της Κομισιόν Ζαν Κλωντ Γιούνκερ για το γεγονός ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός απέτυχε να παρουσιάσει ένα εναλλακτικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων, όπως είχε υποσχεθεί επικεντρώνεται το βρετανικό δίκτυο. Όπως σημειώνει “ο κ. Γιούνκερ είχε παροτρύνει τον κ. Τσίπρα να παρουσιάσει εναλλακτικές προτάσεις και μάλιστα άμεσα, προκειμένου οι διαπραγματεύσεις να συνεχιστούν αυτή την εβδομάδα. Την Παρασκευή, ο κ. Τσίπρας απέρριψε ως παράλογες τις προτάσεις μεταρρυθμίσεων της Κομισιόν. Ο κ. Γιούνκερ προχώρησε σε αυτές τις δηλώσεις στο περιθώριο της Συνόδου της G7 στη Βαυαρία. Ο κ. Γιούνκερ ενώ χαρακτήρισε τον κ. Τσίπρα ένα “φίλο” ωστόσο συμπλήρωσε πως “οι φίλοι θα πρέπει να τηρούν τους ελάχιστους κανόνες της φιλίας”. Μια ακόμα ένδειξη ότι οι σχέσεις Ευρώπης και κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ έχουν φτάσει σε οριακό σημείο αποτελούν και οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη που μιλώντας σε ελληνική εφημερίδα για τις τελευταίες μεταρρυθμίσεις είπε ότι “πρόκειται για μια επιθετική κίνηση που έχει σκοπό να τρομοκρατήσει την ελληνική κυβέρνηση. Αυτή η κυβέρνηση δεν τρομοκρατείται”.

Για το ίδιο θέμα ο Guardian αναφέρει πως “ο Γιούνκερ έγινε έξαλλος στις συζητήσεις για την Ελλάδα στη συνάντηση των G7”. Θυμωμένος ο πρόεδρος της Κομισιόν κατηγορεί τον Έλληνα πρωθυπουργό ότι υπονομεύει τις διαπραγματεύσεις.

“Μέρκελ: Δεν είμαστε ακόμα κοντά στον στόχο” αναφέρει η DW. Σε σύντομη συνέντευξη που παραχώρησε από το ΄Ελμαου στο δεύτερο κανάλι ZDF της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης η καγκελάριος υπερασπίστηκε την μέχρι τώρα πολιτική της ΕΕ έναντι της Ελλάδας. Η Μέρκελ είπε ότι ενημέρωσε τους ηγέτες για τις επαφές που είχε από κοινού με τον γάλλο πρόεδρο Ολάντ με τον κ. Τσίπρα, και τη χθεσινή τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του, σημείωσε ότι δεν μπορεί να πει ότι το ζήτημα με την Ελλάδα έχει λυθεί, αλλά μπορεί να πει ότι οι προσπάθειες συνεχίζονται με εντατικό ρυθμό. Επίσης ανέφερε ότι έγινε σαφές ότι στην Ευρώπη πηγαίνουν χέρι με χέρι η αλληλεγγύη από την μια πλευρά, και από την άλλη οι ίδιες οι προσπάθειες μιας χώρας. “Επ αυτού δεν βρισκόμαστε ακόμη στο στόχο”, δήλωσε χαρακτηριστικά στη συνέντευξη η γερμανίδα καγκελάριος. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις που έκανε στο πρώτο δημόσιο κανάλι ΑRD. “Ήμασταν όλοι της γνώμης, ότι έχουμε μπροστά μας πολλή δουλειά. Θα κάνουμε ό,τι δυνατόν, αλλά δεν έχουμε φτάσει ακόμη στον στόχο μας”.

Σε άλλη συνέντευξή της στο πρώτο κανάλι της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ARD, η κ. Μέρκελ είπε, αναφερόμενη στη συζήτηση που έγινε για την Ελλάδα, ότι και οι μη Ευρωπαίοι ηγέτες της G7 συμμερίζονται την άποψη ότι η αλληλεγγύη πηγαίνει μαζί με προϋποθέσεις. “Στο πλαίσιο της συζήτησης για την κατάσταση στην παγκόσμια οικονομία μιλήσαμε και για την Ελλάδα”, δήλωσε η κ. Μέρκελ και παρατήρησε πως μετά από πολλά χρόνια βρισκόμαστε στο σημείο όπου όλες οι χώρες της G7 θα έχουν οικονομική ανάπτυξη, “αυτό είναι μια καλή είδηση”. Εδώ τέθηκε και το θέμα “Ελλάδα”, είπε. “Ο κ. Ολάντ και εγώ ενημερώσαμε για το τελευταίο τηλεφώνημά μας με τον κ. Τσίπρα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε τις δικές της εκτιμήσεις. Ήμασταν όλοι της άποψης ότι έχουμε ακόμη μπροστά μας αρκετό δρόμο. Θέλουμε να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, αλλά δεν βρισκόμαστε ακόμη στο τέλος. Προϋποθέσεις από τη μία πλευρά και αλληλεγγύη από την άλλη, πάνε μαζί. Και αυτό, όπως το βλέπω, βρήκε σήμερα και την υποστήριξη των μη Ευρωπαίων εταίρων”, δήλωσε η Άγκελα Μέρκελ στη συνέντευξή της.

Υπέρ των μεταρρυθμίσεων ο Ομπάμα

Νωρίτερα, σε διμερή συνάντηση της Μέρκελ με τον Μπάρακ Ομπάμα στο περιθώριο της συνόδου κορυφής, ο αμερικανός πρόεδρος εξέφρασε την ευχή να αποφευχθούν οι αναταράξεις στις αγορές. Ο εκπρόσωπός του Λευκού Οίκου Γος Έρνεστ ανέφερε ότι οι δύο ηγέτες συμφώνησαν ότι η Ελλάδα πρέπει να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις και να επιστρέψει στο δρόμο της βιώσιμης ανάπτυξης με τον Ομπάμα να εκφράζει την ελπίδα να γίνει αυτό χωρίς να προκληθούν ανησυχίες στις αγορές. Γερμανοί αναλυτές κρούουν το κώδωνα του κινδύνου σημειώνοντας ότι με τη στάση τους οι Έλληνες κινδυνεύουν να χάσουν και τον τελευταίο υποστηρικτή τους ανάμεσα στους θεσμούς, έναν έμπειρο πολιτικό που ξέρει το ελληνικό πρόβλημα από τα "γεννοφάσκια" του και που μέχρι τώρα προσπαθεί να παίξει ρόλο γεφυροποιού στη σύγκρουση της Ελλάδας με του θεσμούς.

Στην επικείμενη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με την Γερμανίδα καγκελάριο και τον Γάλλο πρόεδρο αναφέρεται η WSJ. Ο Έλληνας πρωθυπουργός πρόκειται να συναντηθεί με την κα Μέρκελ και τον κ. Ολάντ εντός της εβδομάδας, στο περιθώριο της Συνόδου της Ε.Ε. Προχθές ο Έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε ότι οι όροι, που έχουν θέσει οι διεθνείς πιστωτές για νέα βοήθεια ήταν παράλογοι και μια δυσάρεστη έκπληξη, αλλά δήλωσε ότι μια τελική συμφωνία ήταν κοντά.

Από την πλευρά του ο καγκελάριος της Αυστρίας προτείνει “αναβολή των πληρωμών προς την Ελλάδα για πέντε χρόνια”. Για μια ακόμη φορά ο καγκελάριος της Αυστρίας Βέρνερ Φάιμαν διαφοροποιείται στο θέμα της Ελλάδας από τη στάση των άλλων Ευρωπαίων ηγετών και ζητάει «να βρεθεί επιτέλους μια μακροπρόθεσμη λύση», σε συνέντευξη που παραχώρησε στη αυστριακή εφημερίδα Österreich. Παράλληλα επισημαίνει πως ο ίδιος προσωπικά θα καταβάλει μέσα στο επόμενο διάστημα εντατικότερες προσπάθειες για να βρεθεί μαζί με τους Ελληνες μια μόνιμη λύση, όπως είχε επιτευχθεί κατά την τραπεζική κρίση με την “ομπρέλα προστασίας”. Σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα Österreich ο Αυστριακός καγκελάριος τονίζει πως η Ελλάδα με κανέναν τρόπο δεν πρέπει να βγει από το ευρώ, “όμως γι αυτό θα πρέπει οι Ελληνες να βοηθηθούν μακροπρόθεσμα και όχι όπως γίνεται αυτή τη στιγμή μόνον από εβδομάδα σε εβδομάδα”, κάτι που, όπως λέει, “θυμίζει την κατάσταση ενός ο οποίος πνίγεται και βοηθείται μόνον για να ξεπεράσει το επόμενο κύμα, αλλά όχι για να βγει τελείως από το νερό”. Ο ίδιος πιστεύει ότι για μια τέτοια μόνιμη λύση απαιτείται ένα πακέτο μέτρων για τα επόμενα πέντε χρόνια και για αυτό το χρονικό διάστημα χρειάζεται ένα είδος αναβολής πληρωμών - κάτω από αυστηρούς κανόνες και όρους.

Σύμφωνα με το Bloomberg “η κρίση δεν τελειώνει για την Ελλάδα”. Η Ελλάδα χρειάζεται ένα τρίτο πακέτο στήριξης (κοντά στα 30 δισεκατομμύρια ευρώ) – άποψη με την οποία συντάσσονται οι αναλυτές της Nomura, Λευτέρης Φαρμάκης και Δημήτρης Δρακόπουλος. Ο Τσίπρας απαντάει πως αν είναι να υπάρξει νέα ενίσχυση θα γίνει με τους δικούς του όρους και όχι των προηγούμενων κυβερνήσεων που έριξαν τα βάθη στους φορολογούμενους κατά τα τελευταία πέντε χρόνια. “Κάθε εύλογη συμφωνία, σε αυτό το στάδιο, είναι απίθανο να κάνει αρκετά και είναι απίθανο να είναι και το τέλος του ζητήματος”, αναφέρει εν είδει χρησμού ο Σάιμον Τίλφορντ , αναπληρωτής διευθυντής του Κέντρου για την Ευρωπαϊκή Μεταρρύθμιση, με έδρα το Λονδίνο. “Αυτό το έργο θα παίξει ξανά και ξανά”, συμπληρώνει. Το τελευταίο επεισόδιο στο πενταετές έπος έχει επικεντρωθεί στην αποδέσμευση της τελευταίας δόσης του δεύτερου πακέτου διάσωσης. Το επίμαχο ποσό ισοδυναμεί περίπου με τις αποπληρωμές ομολόγων που η Ελλάδα πρέπει να κάνει προς την ΕΚΤ, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Εδώ είναι το πρόβλημα για την πολιτικούς ιθύνοντες που αγωνίζονται να αποφευχθεί τη χρεοκοπία. Ακόμη και αν η Ελλάδα καταφέρει να φτάσει έως τον Αύγουστο, μέσα στο 2016 θα έχει χρηματοδοτικό έλλειμμα που θα φτάσει στα 25 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό είναι πιθανό να επιδεινωθεί, καθώς η οικονομία της πέρασε ξανά στη φάση της ύφεσης και τα φορολογικά έσοδα μειώνονται.

“Σαπέν: Δεν θα ήταν δραματική εξέλιξη ένα Grexit”. Σε δηλώσεις του στο ραδιοφωνικό σταθμό RTL ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας έσπευσε πάντως να σημειώσει ότι πιστεύει πως στο τέλος θα υπάρξει μια συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση.

Σε άρθρο του Paul Mason στον Guardian επισημαίνεται ότι “Οι νέοι ριζοσπάστες στην Ελλάδα δεν θέλουν απλά την εξουσία, θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο”. Για τη νέα γενικά ψηφοφόρων, η ταυτότητα και η αξιοπρέπεια έχουν υποκαταστήσει την ιδεολογία. Έως τώρα έχουν απορρίψει τους παλιούς θεσμούς αλλά γρήγορα θα δημιουργήσουν άλλους καινούργιους. Όπως λέει χαρακτηριστικά: “υπάρχει το ερώτημα, λοιπόν, τι κάνουν οι ριζοσπάστες αυτής της γενιάς όταν κερδίζουν την εξουσία; η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, των Podemos στην Ισπανία και η ραγδαία αύξηση των ριζοσπαστικοποιημένων νέων του Σκωτσέζικου SNP απαντούν τελικά αυτό το ερώτημα. Η πιο προφανής λύση είναι ότι για την γενιά αυτή “η ταυτότητα έχει υποκαταστήσει την ιδεολογία. Αυτό δεν σημαίνει ότι αναφερόμαστε “στην πολιτική ταυτότητα”. “Νομίζω ότι θα ξέρουμε τι νέο έχει φέρει αυτή η νέα Αριστερά όταν θα δούμε τις προτεραιότητες αλλαγών των θεσμών που κληρονόμησαν από τον 20ο αιώνα και τη δημιουργία καινούργιων που θα επικεντρώνονται στην ταυτότητα και στη διατήρηση των νέων αλλαγών”.

Τι τύπου άνθρωπος είναι όμως ο Ελληνας πρωθυπουργός; Διερωτάται σε άρθρο του ο Hugo Dixon στους New York Times, στο οποίο τονίζει ότι οι επόμενες ημέρες είναι καθοριστικές για τον κ. Τσίπρα, καθώς τώρα πρέπει να δώσει απάντηση σε αυτό το ερώτημα και να αποφασίσει τι θα κάνει. Αν θα πετύχει μία «καλούτσικη» συμφωνία, ή αν θα σύρει τη χώρα του στην άβυσσο. “Οι επόμενες λίγες ημέρες θα είναι καθοριστικές για τον Αλέξη Τσίπρα. Θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στο να σώσει τη χώρα του και το να μείνει στη χρεοκοπημένη ακροαριστερή ιδεολογία. Αν είναι έξυπνος, μπορεί να εξασφαλίσει μερικές ακόμη παραχωρήσεις από τους δανειστές και μία καλούτσικη συμφωνία για την Ελλάδα. Αν όχι, θα σύρει τη χώρα στην άβυσσο. Για μήνες, ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να ιππεύσει δύο άλογα ταυτόχρονα. Ηθελε να σταματήσει τη χρεοκοπία της Ελλάδας τη φυγή από το ευρώ, αυξάνοντας τα έξοδα του δημόσιου τομέα και χαλαρώσει μεταρρυθμίσεις που κάνουν τη χώρα πιο ανταγωνιστική. Συνέχισε αυτή τη δύσκολη διπλή τακτική στην ομιλία του στη βουλή την Παρασκευή. Απέρριψε τις προτάσεις από την ευρωζώνη και το ΔΝΤ τις οποίες αποκάλεσε παράλογες, ενώ ταυτόχρονα είπε ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να συμβιβαστεί και ότι βρίσκεται πιο κοντά από κοντά σε μία συμφωνία με τους δανειστές της.

Την ίδια ημέρα, η Αθήνα απέτυχε να πληρώσει 300 εκατ. ευρώ που όφειλε στο ΔΝΤ. Αυτό δεν αποτελεί αθέτηση πληρωμής γιατί η Ελλάδα εκμεταλλεύθηκε κανονισμό του ΔΝΤ που σπάνια χρησιμοποιείται και επιτρέπει στους οφειλέτες να πληρώσουν όλα τα χρήματα που χρωστάνε σε ένα μήνα με μία δόση στο τέλος του. Η νέα διορία της 30ης Ιουνίου για την καταβολή 1,6 εκατ. δολαρίων σημαίνει ότι ο κ. Τσίπρας δεν θα μπορέσει να ιππεύει δύο άλογα για πολύ ακόμη. Σύντομα θα πρέπει να αποφασίσει να έρθει αντιμέτωπος με τους δανειστές του. Μπορεί να βελτιώσει την «παράλογη» προσφορά που είναι στο τραπέζι, αλλά όχι κατά πολύ. Πρώτα, δείτε τις συνέπειες των δύο επιλογών.

Αν πετύχει συμφωνία, μπορεί να χωρίσει το κόμμα του. Αλλά θα μπορεί να προκηρύξει εκλογές, να διώξει τους επαναστάτες και πιθανότατα να πάρει φρέσκια εντολή με αυξημένη πλειοψηφία. Αν και η Ελλάδα θα μπορούσε να επωφεληθεί και ο κ. Τσίπρας να παραμείνει στην εξουσία, μπορεί να κάνει πίσω σε αυτή την επιλογή, γιατί περιλαμβάνει το διαχωρισμό του από το ακροαριστερό πνευματικό «σπίτι» του. Θα έπρεπε να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του ως κεντροαριστερό και να έρθει αντιμέτωπος με το χαρακτηρισμό «προδότης» από τους πρώην συντρόφους του. Από την άλλη, η μη επίτευξη συμφωνίας θα είχε ως αποτέλεσμα τη χρεοκοπία, ακολουθούμενη από ελέγχους κεφαλαίων και πιθανόν έξοδο από το ευρώ. Ο κ. Τσίπρας ίσως να δει τη δημοτικότητά του να πέφτει και να χάσει τη θέση του.

Είναι πιθανό ο ίδιος ο κ. Τσίπρας να μην ξέρει προς ποια πλευρά να πηδήξει. Και οι δύο επιλογές φαίνονται άθλιες και μάλλον είναι ο λόγος που ακόμη αναζητά απεγνωσμένα μία καλύτερη ανταλλαγή. Ισως υπάρχει μία, με βάση την αρχή ότι η Ελλάδα θα δεχθεί διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αρκεί οι δανειστές να χαλαρώσουν τη λιτότητα. Αυτό θα σήμαινε ότι οι δανειστές δεν θα επέμεναν πλέον σε δύο ιδιαίτερα αντιδημοφιλή μέτρα. Την αύξηση του ΦΠΑ στο ηλεκτρικό στο 23% από το 13% και τις περικοπές στους χαμηλοσυνταξιούχους. Σε αντάλλαγμα, η Αθήνα θα δεχόταν τις υπόλοιπες προτάσεις των δανειστών για τον ΦΠΑ και τις αλλαγές στο συνταξιοδοτικό οι οποίες, μεταξύ άλλων, θα μείωναν τη φοροδιαφυγή, θα αύξαναν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και θα έκαναν το ασφαλιστικό οικονομικά βιώσιμο. Μία τέτοια συμφωνία βέβαια θα άφηνε μία τρύπα στον προϋπολογισμό της Ελλάδας. Περίπου η μισή από αυτή θα μπορούσε να καλυφθεί επιτρέποντας στην Αθήνα να στοχεύσει σε ένα πρωτογενές πλεόνασμα 0,6% του ΑΕΠ για φέτος, όπως πρότεινε η κυβέρνηση, και όχι 1% που θέλουν οι δανειστές.

Η Ελλάδα θα έπρεπε να βρει εναλλακτικά μέτρα για να καλύψει το υπόλοιπο κενό, ιδανικά μειώνοντας τα έξοδα ή αλλιώς φορολογώντας λιγότερο ευάλωτους πολίτες.

Η Αθήνα θα έπρεπε να αποδεχθεί τις υπόλοιπες μεταρρυθμίσεις από τη λίστα των δανειστών. Οχι μόνο εκείνες που ο Τσίπρας ήδη υποστηρίζει, όπως η δημιουργία μίας ανεξάρτητης φορολογικής αρχής και η καταπολέμηση της διαφθοράς, αλλά και πράγματα δυσκολότερο να τα ''καταπιεί'', όπως οι ιδιωτικοποιήσεις στην ενέργεια και ένα πιο αποτελεσματικό δημόσιο. Επίσης, ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να αποσύρει το πλάνο του, που ανακοίνωσε την Παρασκευή, για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Αντί για αυτό, θα έπρεπε να συμφωνήσει με την πρόταση των δανειστών για επανεξέταση του υπάρχοντος προγράμματος. Η ευρωζώνη θα έδινε δύο ακόμη «καρότα». Πρώτα, θα δεσμευόταν να ανακουφίσει το χρέος της Αθήνας όταν θα τεθεί υπό διαπραγμάτευση ένα τρίτο πρόγραμμα τους επόμενους μήνες, αρκεί η κυβέρνηση να εμμείνει στη συμφωνία.

Τα πλάνα του κ. Τσίπρα για αναδιάρθρωση χρέους, πολιτικά δεν έχουν ελπίδα να γίνουν αποδεκτά. Αλλά θα ήταν πιθανή η ελάφρυνση του βάρους με επέκταση των πληρωμών της Αθήνας. Δεύτερον, η ΕΚΤ θα πρόσφερε ρευστότητα απευθείας στις ελληνικές τράπεζες, ώστε να μην εξαρτώνται από τον ELA. Δεν είναι σίγουρο ότι ο κ. Τσίπρας μπορεί να διαπραγματευτεί έναν τέτοιο συμβιβασμό. Αλλά η βασική φιλοσοφία των περισσότερων μεταρρυθμίσεων με αντάλλαγμα λιγότερη λιτότητα θα είναι ελκυστική για κάποιους από τους δανειστές, με την προϋπόθεση ότι το μήνυμά του θα είναι πειστικό. Και για να το κάνει αυτό, ο Ελληνας πρωθυπουργός πρέπει να δείξει τι άνθρωπος είναι. Αυτή είναι η καθοριστική του στιγμή”.

Για Τουρκία: “Το κυβερνών κόμμα στην Τουρκία χάνει την πλειοψηφία” αναφέρουν οι NYTimes. Τα αποτελέσματα αποτελούν μια ήττα στην ουσία για τον Ερντογάν, τον ισλαμιστή πολιτικό που σταδιακά αύξησε την εξουσία του. Πολλοί θεωρούν ότι για το εκλογικό αποτέλεσμα ευθύνεται μεταξύ άλλων και η προεκλογική στάση του Ερντογάν, ο οποίος έκανε περιοδεία σε ολόκληρη τη χώρα, στηρίζοντας το AKP. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την αργή ανάπτυξη της οικονομίας, την έλλειψη προόδου στην ειρηνευτική διαδικασία με τους Κούρδους, καθώς και τις ανησυχίες για τις φιλοδοξίες του Ερντογάν να αυξήσει τις εξουσίες του προέδρου φαίνεται πως οδήγησαν στο εκλογικό αποτέλεσμα.

“Οι ψηφοφόροι στην Τουρκία απέρριψαν τις φιλοδοξίες του Ερντογάν” αναφέρει η DW. O Tούρκος πρόεδρος υπέστη μεγάλη ήττα στις βουλευτικές εκλογές καθώς το κυβερνών AKP δεν κατόρθωσε να κερδίσει την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Οι ελπίδες του για συνταγματικές αλλαγές προς το παρόν “παγώνουν”. Οι συνταγματικές αλλαγές θα αφορούσαν την αύξηση των εξουσιών του. Τα χθεσινά αποτελέσματα αποτελούν ένα είδος δημοψηφίσματος γι' αυτές τις φιλοδοξίες. Οι νέες εξουσίες θα άλλαζαν στην ουσία τη δημοκρατική διαδικασία στην Τουρκία και θα έδιναν μια νέα περίοδο απόλυτης εξουσίας στον Ερντογάν. Εάν το AKP κέρδιζε με πλειοψηφία 330 εδρών τότε θα ζητούσε δημοψήφισμα για την αλλαγή του Συντάγματος, εάν είχε κερδίσει 367 έδρες τότε θα άλλαζε το Σύνταγμα χωρίς δημοψήφισμα. Με καταμετρημένο το 99% των ψήφων, το AKP συγκεντρώνει ποσοστό 40,8%, το CHP 25,1%, το MHP 16,4%, ενώ το HDP συγκεντρώνει ποσοστό 12,9%. Ο μεγάλος νικητής των εκλογών, το φιλοκουρδικό Κόμμα της Δημοκρατίας των Λαών (HDP), πέρασε το 10% και εισήλθε στην Εθνοσυνέλευση. Ο συμπροεδρεύων του κόμματος, Σελαχατίν Ντεμίρτας, απέκλεισε το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας με το ΑΚΡ. Το ζητούμενο τώρα είναι η στάση που θα τηρήσει το φιλοκουρδικό κόμμα σε σχέση με την ειρηνευτική διαδικασία με τους αυτονομιστές Κούρδους αντάρτες του ΡΚΚ, που ξεκίνησε επί πρωθυπουργίας του Ερντογάν και παρά τα κάποια, συμβολικά κυρίως, βήματα δεν προχώρησε στην επίλυση της ουσίας του Κουρδικού προβλήματος. Παράλληλα, ο ηγέτης του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP) απέκλεισε -τουλάχιστον σε πρώτη φάση- το ενδεχόμενο συνεργασίας, λέγοντας ότι πρώτα θα πρέπει να εξαντληθούν οι άλλες επιλογές. «Η πρώτη πιθανότητα για κυβέρνηση συνεργασία θα πρέπει να είναι ανάμεσα στο AKP και το φιλοκουρδικό HDP. Το δεύτερο μοντέλο μπορεί να περιλαμβάνει το AKP, το CHP και το HDP» είπε ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί. “Εάν όλα αυτά τα σενάρια αποτύχουν, τότε πρέπει να πραγματοποιηθούν πρόωρες εκλογές” δήλωσε. Εάν δεν καταστεί δυνατό να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας, τότε οι πρόωρες εκλογές αποτελούν μία ρεαλιστική πιθανότητα και σύμφωνα με τον νόμο μπορούν να προκηρυχθούν μετά από 45 ημέρες. Ο Μπαχτσελί κατηγόρησε ευθέως τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν λέγοντας ότι ο σημαντικότερος λόγος της ήττας του Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης “είναι η παραβίαση των νόμων και του συντάγματος εκ μέρους του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος υπέστη βαριά ήττα”. “Ο Ερντογάν ή θα πρέπει να περιοριστεί στο πλαίσιο που ορίζει το σύνταγμα ή θα πρέπει να παραιτηθεί” είπε ο Μπαχτσελί και έκανε λόγο για “αρχή του τέλους για το AKP”.

Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Βουδούρη