Ο Π. Ρήγας στον ΑΘΗΝΑ984

Ο γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠαΣοΚ, Παναγιώτης Ρήγας, μίλησε στις 28/1 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τη Νόνη Καραγιάννη.

Μεταξύ άλλων, είπε:

* Για απελευθέρωση μη συνταγογραφημένων φαρμάκων: "Ελπίζουμε ότι η κυβέρνηση δεν θα εμμείνει σε κάτι ατελέσφορο":

«Το θέμα το χειρίζεται, πολιτικά, ο κ. Χατζηδάκης. Εμείς είχαμε κάνει ξεκάθαρο από την αρχή, ότι η πώληση φαρμάκων εκτός φαρμακείων δεν θα πρέπει να έχει ως πρώτο κριτήριο την μείωση της τιμής, αλλά την προστασία της δημόσιας υγείας. Με αυτό, λοιπόν, ως δεδομένο και με στόχο να μειωθεί η τιμή του φαρμάκου, έχουμε κάνει συγκεκριμένη πρόταση, την οποία πιστεύουμε ότι θα συζητήσει η κυβέρνηση και δεν θα εμμείνει σε αυτό που εμείς θεωρούμε ατελέσφορο και πιθανόν, σε ορισμένες περιπτώσεις, ότι δεν είναι και ενδεδειγμένο...
Εμείς δεν είπαμε κάτι διαφορετικό. Είπαμε ότι την λίστα των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων θα πρέπει να την καταρτίσουμε με βάση τις υποδείξεις των πλέον κατάλληλων φορέων του δημοσίου. Δηλαδή, του ΕΟΦ σε συνεργασία με τους άλλους φορείς του υπουργείου Υγείας. Δεύτερον, από την στιγμή που ο στόχος μας είναι η μείωση της τιμής του φαρμάκου, αυτό γίνεται και μέσα από τα φαρμακεία, περιορίζοντας την διατίμηση και περιορίζοντας το εκ των προτέρων καθορισμένο κέρδος των φαρμακοποιών, το οποίο φτάνει σε αυτές τις περιπτώσεις στο 27,5%... Δεν θέλουμε να παίξουμε την κολοκυθιά. Θέλουμε να καταργηθεί η διατίμηση και να μην βγουν φάρμακα, για τα οποία μπορεί να υπάρξει θέμα στο μέλλον, εκτός φαρμακείων. Επειδή, λοιπόν, ο στόχος είναι συγκεκριμένος κι εμείς θέλουμε να τον υπηρετήσουμε, λέμε να μειωθεί η τιμή των φαρμάκων, καταργώντας την διατίμηση και βέβαια, αφού καταργηθεί η διατίμηση, θα περιοριστεί και το υποχρεωτικό κέρδος. Δεν θα υπάρχει, δηλαδή, εκ των προτέρων, δεδομένο ότι ο φαρμακοποιός -σώνει και καλά-, θα πρέπει να κερδίζει από αυτό 27%».

* "Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. χαϊδεύει τα αυτιά των συντεχνιών":

«Έχουμε απέναντί μας μια κοινωνία η οποία έχει δομηθεί στην βάση σκληρών συντεχνιών που θα έλεγα ότι πολλές φορές έχουν πολύ πιο δυνατή φωνή από τον απλό Έλληνα πολίτη καταναλωτή. Για αυτά τα συμφέροντα, δυστυχώς, έχουμε δώσει κατά το παρελθόν μάχες και πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν είναι δυνατόν πια να συνεχίσουμε να τις δίνουμε... Αυτό είναι μια μορφή αυτοκριτικής και μπορεί να πει κάποιος "αργά το σκεφτήκατε". Μπορεί να το σκεφτήκαμε αργά και να υποστούμε σε πολιτικό επίπεδο τις καταστροφικές συνέπειες για το κόμμα μας και το πολιτικό μας μέλλον. Αυτό που βλέπω, όμως, με θλίψη είναι ότι κάποιοι που επαγγέλλονται την αλλαγή νοοτροπίας στο πολιτικό σύστημα, συνεχίζουν στα ίδια βήματα, να χαϊδεύουν τα αυτιά αυτών των συντεχνιών, που πολύ σκληρά, πανίσχυρες, συνεχίζουν να διαπραγματεύονται με όλη την κοινωνία τα πολύ στενά συμφέροντά τους. Αναφέρομαι στην αντιπολίτευση, η οποία πλέον έχει ξεπεράσει κάθε όριο λαϊκισμού και χαϊδέματος αυτιών οποιουδήποτε ζητάει το οτιδήποτε. Αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει. Να μην καταλαβαίνει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κυρίως, ενώ βρίσκεται, υποτίθεται -θα μου επιτρέψετε να έχω μια προσωπική αμφιβολία-, στα πρόθυρα της εξουσίας, ότι όλα αυτά θα τα βρει μπροστά του, όχι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αλλά πάλι το πολιτικό σύστημα. Ακόμα και αν υπήρχε μια περίπτωση να υπάρξει μια αλλαγή, είναι καταδικασμένος με την πολιτική που ακολουθεί, να ζήσει μια από τα ίδια και να βιώσει και η ελληνική κοινωνία μια από τα ίδια».

* Για προβάδισμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στις δημοσκοπήσεις:

«Η δική μου αμφιβολία εστιάζεται στο γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις έχουν διακύμανση στα ποσοστά. Δεύτερον, έχουν και άλλα ευρήματα πολύ ενδιαφέροντα, που δείχνουν ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης τοποθετείται αρνητικά απέναντι σε όλους. Το τρίτο είναι ότι το προβάδισμα κυμαίνεται σε πολύ χαμηλά ποσοστά και δεν μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι εκφράζεις την πλειοψηφία της κοινωνίας, έχοντας 23% - 24%, όταν ο δεύτερος έχει 22%. Κάθε άλλο παρά σημαίνει ότι είσαι αποδεκτός από την κοινωνία. Έχουμε και το γεγονός ότι οι ευρωεκλογές προφανώς θα στείλουν ένα πολιτικό μήνυμα, αλλά οι ευρωεκλογές έχουν την δική τους αξία, την δική τους σημασία, δεν βγάζουν κυβέρνηση».

* Για ενδεχόμενη κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού:

«Θεωρώ ότι είναι το αυτονόητο, αυτό που ο μέσος Έλληνας πολίτης ζητάει, το αυτιστικό πολιτικό σύστημα δεν θέλει ούτε καν να το κουβεντιάσει».

Δημοσιογράφος: Εννοείτε συνεργασία και με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., φυσικά, σε έναν μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό...

Π. Ρήγας: «Αυτή την στιγμή, ο μέσος Έλληνας πολίτης βλέπει τον κύριο εκπρόσωπο των δανειστών του, την πανίσχυρη Γερμανία, να προχωράει σε μια συνεργασία των δύο κύριων πολιτικών δυνάμεων και εδώ, στην χώρα μας, όχι μόνο δεν προχωράμε σε τέτοιες συνεργασίες, αλλά καταδικάζουμε, προβοκάροντας την συνεργασία ΠαΣοΚ - Νέας Δημοκρατίας, διότι δήθεν θίγονται οι ευαισθησίες και τα δημοκρατικά αντανακλαστικά κάποιων, κάνοντας πως δεν καταλαβαίνουν γιατί υπάρχει αυτό. Δεύτερον, θεωρούν αδιανόητο ακόμα και να υπάρξει μια στοιχειώδης σύγκλιση στα μεγάλα εθνικά ζητήματα ανάμεσα στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και την Νέα Δημοκρατία, που αυτή την στιγμή, είναι -ας το πούμε-, οι δύο πιο ισχυροί πόλοι του πολιτικού συστήματος. Αυτό, λοιπόν, που ο Έλληνας πολίτης θεωρεί ως επιβεβλημένο και ζητούμενο, οι πολιτικές δυνάμεις το θεωρούν περίπου ως αδιανόητο και παράλογο».

Δημοσιογράφος: Κατά την γνώμη σας, το ΠαΣοΚ πρέπει να είναι ανοιχτό σε μια τέτοια προοπτική, με την έννοια της δημιουργίας ενός ευρύτερου συνασπισμού την επόμενη ημέρα των εκλογών, όπου μπορεί ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ή η Νέα Δημοκρατία να είναι πρώτο κόμμα, αλλά να μην έχουν την δυνατότητα σχηματισμού αυτοδύναμων κυβερνήσεων;

Π. Ρήγας: «Εμείς, από τον Μάιο του 2012, ζητήσαμε να υπάρξει μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Στην συνέχεια, επιμείναμε με την εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης, όπου θα συμμετείχαν όλοι, διότι αυτό που καταλάβαμε πολύ καλά όλα αυτά τα χρόνια, είναι ότι όχι μόνο δεν φτάνουν ένα δύο ή τρία κόμματα, αλλά απαιτείται η συνέργεια, η σύμπραξη και η συνεννόηση όλων. Δεν είναι λοιπόν, κάτι το οποίο το ΠαΣοΚ ακούει για πρώτη φορά, ούτε το συζητάει για πρώτη φορά. Για εμάς δεν είναι βέβαια ούτε ευκαιριακό, ούτε πυροτέχνημα, διότι κάποιοι θεωρούν ότι είναι ένα πολιτικό πυροτέχνημα αυτό. Για εμάς θα έπρεπε να ήταν η καθημερινή προσπάθεια των πολιτικών δυνάμεων να συνεννοηθούν. Αυτό που βλέπουμε στην υπόλοιπη Ευρώπη και σε όσες χώρες είχαν μνημόνια είναι ότι παρά τις αντιθέσεις τους, παρά την σκληρή ίσως αντιδικία μεταξύ των κομμάτων, ο εθνικός στόχος υπηρετήθηκε από όλους και με συνέπεια και για αυτό δεν διαλύθηκαν αυτές οι χώρες».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ