Ο Κ. Μπακογιάννης στον ΑΘΗΝΑ984

Ο περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας, Κώστας Μπακογιάννης, μίλησε στις 23/12 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τον Ηλία Κανέλλη.

Μεταξύ άλλων, είπε:

Δημοσιογράφος: Εκτός από την αρμοδιότητά σας στην περιφέρεια της Κεντρικής Ελλάδας, μετά την εκλογή σας, παρακολουθείτε και τη μεγάλη πολιτική σκηνή;

Κ. Μπακογιάννης: «Παρακολουθώ και εγώ, όπως όλοι, με πάρα μεγάλο προβληματισμό αυτά που συμβαίνουν και δεν σας κρύβω ότι αισθάνομαι εξαιρετικά απογοητευμένος με τη συνολική εικόνα που παρουσιάζει το πολιτικό σύστημα, καθώς δεν είναι ότι αποδεικνύεται καθημερινά κατώτερο των περιστάσεων, αλλά το ότι πλέον γίνεται σαφές πως όλοι (σ.σ. οι πολιτικοί) έχουν τεράστια ευθύνη για το πώς έχει γίνει η χώρα και το πού οδηγούμαστε .Δεν γίνεται όλη η χώρα να αλλάζει και εκείνοι να θέλουν να παραμείνουν ίδιοι, προσπαθώντας στην πραγματικότητα να σώσουν το τομάρι τους».

Δημοσιογράφος: Έτσι λέτε; Ο κ. Τσίπρας, για παράδειγμα, ευαγγελίζεται το νέο...

Κ. Μπακογιάννης: «Μα είναι νέο; Ο κ. Τσίπρας και εγώ ανήκουμε στην ίδια γενιά και δεν σας κρύβω πως, προσωπικά, μου είναι συμπαθής. Όμως είναι νέο να τάζεις τα πάντα στους πάντες; Είναι νέο να επιδιώκεις την πόλωση; Είναι νέο να δημιουργείς συνεχώς συνθήκες οξύτητας στο διάλογο και να αποφεύγεις τη συναίνεση, τη συνεργασία και συνεννόηση; Εμένα αυτά μου δείχνουν παλαιά, που ακουμπούν στις δεκαετίες του 1970 και του '80. Μάλλον μου κάνουν σαν να μυρίζουν ναφθαλίνη».

Δημοσιογράφος: Ναι , αλλά με αυτά πηγαίνει. Ο κ. Τσίπρας με μία σειρά υποσχέσεις, τάζοντας σε όλους, προσεγγίζοντας την εκκλησία, παίζοντας λίγο το χαρτί της αντισυστημικής Αριστεράς, ενός κόμματος που θα διαχειριστεί την κρίση επ' ωφελεία των λαϊκών τάξεων κερδίζει -αν μη τι άλλο-, στις δημοσκοπήσεις αυτή τη στιγμή...

Κ. Μπακογιάννης: «Αυτό είναι κάτι το σχετικό και θα δούμε τι θα γίνει μέχρι το τέλος. Προσωπική μου αίσθηση είναι ότι η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη να ακούσει την αλήθεια. Να ακούσει πραγματικές λύσεις σε πραγματικά προβλήματα. Δυστυχώς το πολιτικό σύστημα εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να τάζει, να λέει ψέμματα, να λέει παραμύθια. Αν δεν μιλήσουμε τώρα με όρους αλήθειας, θα έχουμε χάσει μία ιστορική ευκαιρία».

Δημοσιογράφος: Η ελληνική κοινωνία πάντως αρνείται να δεχθεί πως έχει χρεοκοπήσει. Μιλάει για το μνημόνιο λες και είναι μία μεταφυσική επιβολή ενός αυταρχισμού, στον οποίο η χώρα δεν είχε λόγο να υποκύψει, μη δίνοντας ωστόσο απάντηση στο πώς θα χρηματοδοτούνταν η χώρα, πώς δεν θα κατέρρεε. Αυτό δεν λέει πολλά όχι μόνο για τους πολιτικούς, αλλά και για τους πολίτες;

Κ. Μπακογιάννης: «Με όλο τον σεβασμό, αλλά εγώ δεν έχω την ίδια άποψη. Είναι σαφές πως οι πολιτικοί έκαναν ό,τι μπορούσαν για να επιρρίψουν την ευθύνη στην τρόικα, χωρίς οι ίδιοι να αναλάβουν το μερίδιο που τους αναλογεί. Είναι επίσης σαφές ότι πολλές φορές, πολλοί πολιτικοί δεν είπαν τι ήταν αυτό που, ως χώρα, μας οδήγησε έως εδώ, λες και δεν χρεοκοπήσαμε και ήταν το μνημόνιο εκείνο που μας κατέστρεψε. Όμως το ζήτημα τα ξεπερνάει αυτά. Σήμερα ο μέσος Έλληνας -αν του μιλήσει κανείς σοβαρά-, είναι έτοιμος να ακούσει, να πάρει θέση... Γιατί, για παράδειγμα, να πληρώνει διαφορετικό ΦΠΑ η Μύκονος από τη Λαμία; Γιατί να είναι διπλάσιο; Άλλο θέμα είναι οι συντάξεις. Γιατί άλλος να συνταξιοδοτείται στα 45 ή στα 53; Γιατί άραγε να πληρώνει ένας δήμος φόρο για το πετρέλαιο θέρμανσης στα σχολεία και ένας εφοπλιστής να μην πληρώνει φόρο για το πετρέλαιο στα καράβια; Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα, αν μιλήσουμε ουσιαστικά και σοβαρά και θα συμφωνήσουμε σε αυτά. Απλώς είναι μία συζήτηση που οι πολιτικοί την φοβούνται και την αποφεύγουν».

* Για την περίπτωση Π. Χαϊκάλη, τη στάση Τσίπρα και την απόφαση της δικαιοσύνης να θέσει την υπόθεση στο αρχείο:

«Νομίζω πως η δικαιοσύνη σαφώς τοποθετήθηκε επί του θέματος. Θα μου επιτρέψετε να πω όμως ότι δεν είναι αυτή η Ελλάδα. Δεν είναι αυτή η ελληνική κοινωνία και επειδή η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα -κατά τη γνωστή ρήση-, είμαι σίγουρος πως αυτοί οι άνθρωποι θα πάρουν τη θέση που τους αξίζει. Πολύ μακρυά από τη ελληνική βουλή και πολύ μακρυά από την όποια απόφαση λαμβάνεται για το μέλλον της χώρας μας».

Δημοσιογράφος: Θα σας παρακαλούσα να μου σχολιάσετε τον εναγκαλισμό Α. Τσίπρα στη Ρ. Μακρή, την ύπαρξη κάποιων παλαιοπασόκων, λαϊκιστών ή και καιροσκόπων, που εκμεταλλεύονται ένα κόμμα που μεγάλωσε ξαφνικά και βγαίνουν αυτόκλητοι υπερασπιστές του, όπως και της αριστεράς... Κάτι τύποι με τους οποίους δεν θα ανταλλάσσαμε ούτε καλημέρα. Και το λέω δηλώνοντας εκ προοιμίου ότι δεν έχω κανένα απολύτως θέμα με τους ιδεολόγους, τους αγνούς ιδεολόγους στο χώρο αυτό...

Κ. Μπακογιάννης: «Το ζήτημα δεν είναι προσωπικό και δεν έχει νόημα να προσωποποιούμε τη συζήτηση. Πρέπει να δούμε ποιες είναι οι αλλαγές εκείνες, οι οποίες πρέπει να γίνουν σε αυτή τη χώρα, οι θεσμικές αλλαγές, ώστε να μπορούμε όσο γίνεται να έχουμε μια οργανωμένη πολιτεία και η κανονικότητα της ζωής όλων μας να είναι διασφαλισμένη. Γι' αυτό λοιπόν θα πρέπει να μιλήσουμε για τη συνταγματική αναθεώρηση. Ενδεχομένως αυτό να ακούγεται κάπως περίεργο στη συγκεκριμένη συγκυρία, αλλά εάν για παράδειγμα, ο ΠτΔ εκλεγόταν απευθείας από το λαό, εάν υπήρχαν συγκεκριμένες θητείες στην Βουλή, τότε θα υπήρχε πολύ μεγαλύτερη αξιοπιστία και εμπιστοσύνη στους πολιτικούς και το πολιτικό σύστημα και δεν θα είχαμε τέτοιες ακραίες -όπως εσείς τις χαρακτηρίσατε-, συμπεριφορές και τέτοια πρόσωπα, όπως προαναφέρατε...».

Δημοσιογράφος: Μήπως, τελικά, ένα πρόβλημα της ελληνικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας -και μεταφέρω εδώ ένα ερώτημα ακροατή μας-, είναι αυτό που συνδέεται με τα παραδοσιακά πολιτικά τζάκια, δηλαδή με τους γόνους πολιτικών οικογενειών;

Κ. Μπακογιάννης: «Μα και αυτό έχει να κάνει με τους κανόνες του παιχνιδιού. Ένα από τα μεγάλα ζητήματα που έχουμε σήμερα στην Ελλάδα είναι ότι δυστυχώς εκλέγουμε βουλευτές όχι με βάση την αναγνώριση, αλλά την αναγνωρισιμότητα. Αυτό γίνεται γιατί έχουμε αχανείς εκλογικές περιφέρειες, όπου ο ηθοποιός, ο δημοσιογράφος, ο γόνος μιας πολιτικής οικογένειας, οποιοσδήποτε έχει ένα λίγο πιο γνωστό όνομα, έχει ένα πλεονέκτημα σε σχέση με τους άλλους. Προφανώς, πρέπει να αλλάξει το εκλογικό σύστημα και να κοπούν αυτές οι περιφέρειες. Προσωπικά, έχω την τύχη, αν και προέρχομαι από μια πολιτική οικογένεια, να ζω στην τοπική αυτοδιοίκηση, που σημαίνει ότι εγώ κρίνομαι όχι από το ποιος είμαι, αλλά από αυτά που κάνω».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ