Ο Ι. Πανάρετος στον ΑΘΗΝΑ984

Ο καθηγητής Πιθανοτήτων και Στατιστικής στο τμήμα Στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην υφυπουργός Παιδείας, δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Ιωάννης Πανάρετος, μίλησε στις 4/8 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τον Σταμάτη Ζαχαρό. Με αφορμή την έκθεση του ΟΟΣΑ και το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για την τριτοβάθμια εκπαίδευσημεταξύ άλλων, είπε:Δημοσιογράφος: Πιστεύετε ότι η ελληνική Παιδεία βρίσκεται σε καλό, κακό δρόμο ή θα πρέπει να κάνουμε κάτι πολύ γρήγορα;Ι. Πανάρετος: «Θα πρέπει να κάνουμε κάτι πολύ γρήγορα και αυτή την αρχική τοποθέτηση, θα μου επιτρέψετε να την κάνω και σε ένα ιστορικό πλαίσιο. Η προηγούμενη συνολική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος της Ελλάδας, για όλες τις βαθμίδες, έγινε το 1995 από τον ΟΟΣΑ. Είχα τότε την ευθύνη της προετοιμασίας και της συνεργασίας από πλευράς της χώρας. Κατέληξε τότε εκείνη η αξιολόγηση σε μια σειρά συμπερασμάτων και προτάσεων, οι οποίες ούτε εφαρμόστηκαν, ούτε μελετήθηκαν καν». Και πρόσθεσε: «Αυτό που η σημερινή έκθεση γράφει, στο κομμάτι που αναφέρεται και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ειδικά, αλλά και στην Παιδεία γενικότερα, δεν αναφέρεται απλώς σε διαπιστώσεις και σε προτάσεις από πλευράς ΟΟΣΑ, αλλά αναφέρεται σε πρακτικές και σε πολιτικές, που προωθεί η κυβέρνηση, σε σχέση με την Παιδεία και τις αναφέρει αυτές ως συνάδουσες με τις καλύτερες πρακτικές των χωρών - μελών του ΟΟΣΑ... Αυτό που θεωρώ σημαντικό είναι ότι αρχίζουμε και κινούμαστε και προβληματιζόμαστε σε ένα διεθνές επίπεδο και όχι, αποκλειστικά, με κριτήριο την εσωστρέφεια και τις δικές μας τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις για το τι είναι πανεπιστήμιο... Όταν, λοιπόν, γίνεται τόσο κοσμογονική αλλαγή, διεθνώς, στα τεκταινόμενα της εκπαίδευσης και στη λειτουργία των πανεπιστημίων, θα ήταν κρίμα για την χώρα μας -που βρίσκεται σε μια φάση μεταβατική, που πρέπει να αφήσει πίσω της ένα όχι ευχάριστο παρελθόν και να πάει σε ένα μέλλον, που θα δώσει στους νέους ανθρώπους, νέες προοπτικές-, να μην κινηθεί μέσα σε αυτό το διεθνές περιβάλλον, αλλά να μείνει στη μιζέρια και στη γκρίνια της εσωτερικής αντιπαράθεσης».Σε άλλο σημείο είπε: «Θεωρώ ότι ένα από τα σημαντικά πράγματα, που αλλάζουν αυτή τη στιγμή στη νοοτροπία και στη λογική των νομοθετικών πρωτοβουλιών για τα πανεπιστήμια, είναι ότι υπάρχει ένας στόχος. Ένας στόχος, ο οποίος είναι η διαμόρφωση ακαδημαϊκής κουλτούρας μέσα στο πανεπιστήμιο. Αυτή τη στιγμή, το πανεπιστήμιο είναι μια δημόσια υπηρεσία. Χρειάζεται ακαδημαϊκή κουλτούρα και η ακαδημαϊκή κουλτούρα δεν χρειάζεται πολύπλοκους και λεπτομερείς νόμους. Χρειάζεται μερικές βασικές κατευθύνσεις, ώστε να επιτρέψει στους πανεπιστημιακούς και στα πανεπιστήμια να λειτουργήσουν και να αποδώσουν το μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους».* Για το πανεπιστημιακό άσυλο: «Θεωρώ ότι το άσυλο, όπως και πολλά άλλα πράγματα τα οποία θεωρούνται προβλήματα στα ελληνικά πανεπιστήμια, όπως οι "αιώνιοι" φοιτητές και διάφορα άλλα, είναι δευτερεύουσες εκφάνσεις ενός βασικού προβλήματος, που είναι ο τρόπος λειτουργίας του πανεπιστήμιου και της