Ο Δ. Ρέππας για ταξί και ενιαίο μισθολόγιο

Υπεραμύνεται των επιλογών του στο θέμα της απελευθέρωσης των ταξί, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Δημήτρης Ρέππας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα». Σχετικά με το πλαίσιο, που είχε υιοθετήσει κατά τη θητεία του στο υπουργείο Υποδομών με τη σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών και της τρόικας, λέει ότι απαντούσε στο ερώτημα «τα ταξί σε κάθε πόλη και περιοχή θα κυκλοφορούν σε απεριόριστο αριθμό, ή θα τεθεί μία οροφή με βάση συγκεκριμένους δείκτες, όπως είναι ο πληθυσμός, οι διανυκτερεύσεις τουριστών και γενικότερα ο όγκος του δυνητικού χρήστη αυτών των υπηρεσιών;».    Υπογραμμίζει πως πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα ταξί έχουν σχεδόν μηδενικό αναπτυξιακό βάρος, ενώ για τις σχέσεις του με τον Γιάννη Ραγκούση αναφέρει ότι θα ήταν ο τελευταίος που θα δημιουργούσε πρόβλημα, ειδικά αυτή τη περίοδο. Προσθέτει ότι «ο αρμόδιος υπουργός είναι ικανός πολιτικός. Αυτός έχει την αποκλειστική πρωτοβουλία και ο λόγος του ανήκει». Επισημαίνει πως κάποιοι επιχείρησαν να ενοχοποιήσουν τη συμφωνία του με τους ιδιοκτήτες ταξί, ενώ θεωρεί πως με τη στάση τους εκείνοι «κατάφεραν να καταστρέψουν το πρόσωπο του κλάδου τους και της Ελλάδας».    Σε ό,τι αφορά το ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο, υπογραμμίζει ότι η κυβέρνηση δεν το προσεγγίζει με δημοσιονομικούς όρους και προσθέτει: «Επιδιώκουμε να αξιοποιήσουμε ως κράτος τους καλύτερους στις αντίστοιχες θέσεις, ό,τι θα έκανε δηλαδή ο καθένας στην προσωπική του επιχείρηση. Αυτό σημαίνει αξιολόγηση αντικειμενική, αλλά και αξιοκρατική, με διευκόλυνση της κινητικότητας των υπαλλήλων μέσα στο κράτος και με λειτουργία των υπηρεσιακών μονάδων, βάσει συγκεκριμένης στοχοθεσίας. Το μισθολογικό κόστος, λόγω των περικοπών που έχουν γίνει αλλά και της μείωσης του αριθμού των υπαλλήλων, υποχωρεί..».    Αναφερόμενος στη σύνδεση της παραγωγικότητας με τις αμοιβές, τονίζει πως η αποδοτικότητα πρέπει να ελέγχεται με βάση συγκεκριμένους δείκτες και προσθέτει ότι «η προαγωγική εξέλιξη και οι αμοιβές δεν μπορούν να προκύπτουν αυτομάτως, με τη συμπλήρωση ετών για παράδειγμα, αλλά πρέπει να αποτελούν το αντίκρισμα του μόχθου και της συμβολής ενός υπαλλήλου και μίας υπηρεσίας στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης του πολίτη».