Ο Χ. Στεφανάδης στον ΑΘΗΝΑ984

Ο καθηγητής καρδιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σύμβουλος του πρωθυπουργού για θέματα υγείας και παιδείας, Χριστόδουλος Στεφανάδης, μίλησε στις 17/6 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τη Νόνη Καραγιάννη.

Μεταξύ άλλων είπε:

* Για το θέμα των διοικητικών υπαλλήλων στα πανεπιστήμια:

«Ευελπιστώ ότι θα έχουμε ανοιχτά πανεπιστήμια. Από ό,τι φαίνεται η όποια διαφωνία ή οποιοδήποτε πρόβλημα βαίνει στη λύση του. Αυτό προέκυψε και από τις δηλώσεις των αρμοδίων. Το πρόβλημα με τους διοικητικούς υπαλλήλους δεν είναι τωρινό. Υφέρπει τους τελευταίους μήνες και προκύπτει από τις υποχρεώσεις της χώρας... Ήταν κάπως απότομη αυτή η προσπάθεια ή η υλοποίηση της υποχρέωσης της χώρας. Δηλαδή, εάν υπήρχε ένα χρονικό περιθώριο για να γίνει αξιολόγηση, για να γίνει ορθολογιστική -ενδεχομένως- επανακατανομή και αξιοποίηση των υπαλλήλων, δεν θα είχαμε αυτά τα προβλήματα. Αλλά προέκυψε εξ' ανάγκης, από την υποχρέωση που έχουμε προς τους δανειστές μας, να γίνει άμεση μείωση των υπαλλήλων κατά ορισμένες χιλιάδες. Κάθε υπουργείο σε αυτή την ιστορία δήλωσε και έδωσε ορισμένο αριθμό υπαλλήλων. Οι άνθρωποι βέβαια δεν είναι αριθμοί, αλλά εν πάση περιπτώσει από εκεί προέκυψε. Δηλαδή, από την ανάγκη άμεσης εφαρμογής του μέτρου».

* Για την Τράπεζα Θεμάτων και τη βάση του 10:

«Κάθε υπουργός θέλει να υλοποιήσει την δική του πολιτική, πάντα υπό την αίρεση του πρωθυπουργού, δηλαδή, σε θέματα μεγάλης σημασίας για την κυβερνητική πολιτική. Με το ίδιο σκεπτικό κάθε νέος ή εν προκειμένω ο νέος υπουργός Υγείας θέλει να κάνει τις βελτιώσεις που πιστεύει εκείνος, ότι θα ευοδώσουν το έργο του. Από εκεί και πέρα, πράγματι θα πρέπει να υπάρχει μία σταθερότητα και ένα αίσθημα ασφάλειας στα παιδιά τα οποία θα προσέλθουν στις εξετάσεις σε κάθε χρόνο. Δεν πιστεύω ότι μιλάμε για μεγάλες ανατρεπτικές αλλαγές απ' ό,τι φαίνεται από τις πρώτες δηλώσεις, αλλά διορθωτικές αλλαγές δεν είναι κακό να γίνουν, όταν είναι πάντα για τη βελτίωση του συστήματος. Παραδείγματος χάριν, όσον αφορά τα αναρτημένα θέματα και τον πίνακα θεμάτων -ενδεχομένως- να χρειάζεται ορισμένες αλλαγές αυτό το σύστημα. Ήταν η πρώτη φορά που εφαρμόστηκε η Τράπεζα Θεμάτων, οπότε είναι επόμενο να υπάρχουν ατέλειες ή δυσλειτουργίες...
Κάθε απόφαση έχει κάποιο αίτιο. Υπήρξε μία περίοδος που δεν μπόρεσαν να συγκεντρωθούν οι υποψήφιοι με βάση το 10, επομένως υπήρχε κίνδυνος να μείνουν κλειστά πολλά τμήματα, ειδικά στην περιφέρεια».

Δημοσιογράφος: Από την άλλη πλευρά όμως και φοιτητές που βαπτίζονται φοιτητές, χωρίς να μπορούν;

Χ. Στεφανάδης: «Αυτό ακριβώς. Ίσως χρειάζεται μία ενδιάμεση λύση. Δηλαδή, να δοθούν τα εχέγγυα της ποιότητας των εισαγομένων, χωρίς να υπάρχει το άκαμπτο 10 ή 9 ή 12. Γι' αυτό ίσως η εκπαιδευτική διαδικασία πρέπει ν' αρχίζει πολύ νωρίτερα -εννοώ η αξιολόγηση της εκπαίδευσης-, από το γυμνάσιο και πιο μπροστά, από το λύκειο. Δηλαδή, να φτιάξουμε μαθητές, στους οποίους, το προαπαιτούμενο 10 θα είναι τελείως εφικτό».

* Για τις καταγγελίες για πανεπιστημιακούς γιατρούς που έχουν στήσει δικά τους ιατρεία μέσα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας:

«Αναφερθήκατε σε πανεπιστημιακούς γιατρούς. Αυτό θα μπορούσε να πει κανείς ότι ενδεχομένως να ισχύει για όλους τους γιατρούς που λειτουργούν στο σύστημα υγείας. Οι πανεπιστημιακοί δεν είναι κάτι ξένο προς το σύστημα υγείας. Αυτός ο τεχνητός διαχωρισμός, πανεπιστημιακοί και γιατροί του ΕΣΥ, δεν μπορεί να ισχύει. Δεν είναι λειτουργικός, ούτε δεοντολογικός μέσα στα νοσοκομεία... Θα μπορούσε να συμβεί για οποιοδήποτε γιατρό, όχι μόνο για τον πανεπιστημιακό. Είναι λάθος να μιλάμε μόνο για πανεπιστημιακούς και δεν πρέπει να στοχοποιούνται μόνο αυτοί. Μιλάω αντικειμενικά τώρα, ασχέτως εάν είμαι πανεπιστημιακός, γιατί έχω εργαστεί και σαν γιατρός του ΕΣΥ, επιμελητής του ΕΣΥ και δεν θέλω να διαχωρίζω γιατρούς. Στο ίδιο πλοίο είναι και οι πανεπιστημιακοί και οι ιατροί του ΕΣΥ και αν το πλοίο δυσκολευτεί στην πορεία ή ναυαγήσει, όλοι θα ναυαγήσουν. Υπάρχει η νομοθεσία, υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των νοσοκομείων, υπάρχουν τρόποι ελέγχου. Εάν υπάρχουν τέτοιου είδους στρεβλώσεις, ώστε κάποιος να χρησιμοποιεί τον τίτλο του, το βαθμό του, το γραφείο του, για ιδιωτική του υπόθεση, αυτό είναι στα εκτός νόμου πλαίσια. Δεν μπορεί να συζητάμε για κάτι το οποίο θεωρείται παράνομο...».

* Για τη φαρμακευτική δαπάνη:

«Είχαμε φτάσει σε ένα σημείο, κατά ένα τελείως ανορθόδοξο τρόπο, να είμαστε πρώτοι σε φαρμακευτική δαπάνη στην Ευρώπη, ενώ οικονομικά δεν βρισκόμασταν σε αυτό το επίπεδο. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι κάτι ήταν στραβό. Δεν υπάρχει ένα γεγονός, χωρίς να υπάρχει αίτιο. Δεν μπορεί η δαπάνη της Ελλάδας, αναλογικά με τον πληθυσμό, να είναι πολύ πιο πάνω από τις βόρειες χώρες. Εγώ πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή, εάν φτάσουμε σ' ένα σημείο και γίνεται ορθολογιστική χρήση των φαρμάκων... Το φάρμακο είναι αγαθό, αλλά παύει να είναι αγαθό για τον ασθενή, όταν γίνεται κατάχρηση και αυτή η κατάχρηση μπορεί ν' αποβεί και σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Αυτό μπορεί ν' αντιμετωπιστεί μ' ένα άμεσο μέτρο, το οποίο προωθείται από την πολιτική ηγεσία, δηλαδή να γίνουν τα θεραπευτικά πρωτόκολλα. Τι σημαίνει; Ότι εγώ σαν γιατρός δεν μπορώ να γράφω ό,τι θέλω, όπως γινόταν μέχρι πρότινος... Όταν τεθεί αυτό σε εφαρμογή, δεν θα μπορούν να υπάρχουν αυτά τα φαινόμενα που παρατηρούνται, δηλαδή γιατροί να γράφουν φάρμακα πολύ υψηλής δαπάνης... Μπορεί αυτό να μπει σ' ένα πλαίσιο. Δεν μπορεί βέβαια ο γιατρός να χαλιναγωγηθεί ή να χειραγωγηθεί απόλυτα. Έχει την ελευθερία της σκέψης και της επιστημοσύνης του. Αλλά μπορεί να μπει σ' ένα πλαίσιο. Αυτό που λέω είναι να υπάρχει ένα πρωτόκολλο περίπου που θα λέει "ο κάθε ασθενής για την τάδε πάθηση, θα πάρει αυτά για τόσο χρόνο". Αυτό είναι το πρώτο από το οποίο θα προκύψει οικονομία. Το δεύτερο είναι τα γενόσημα, που έχει γίνει τόσος μεγάλος θόρυβος. Τι σημαίνει γενόσημα; Σημαίνει το ίδιο πράγμα, αρκεί να είναι ελεγμένο. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους, του υπουργείου εν προκειμένω -και ειδικότερα ο ΕΟΦ-, να λειτουργούν και να υπάρχει εγγύηση ότι αυτό το οποίο χορηγείται ως παρόμοιο φάρμακο είναι το ίδιο...».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ