«Νιώθω σαν στο σπίτι μου στην Ελλάδα»

Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος πρόσφατα φιλοξένησε ένα μεγάλο αφιέρωμα στον Τουρκικό Κινηματογράφο με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων του.

Στην Εβδομάδα Τουρκικού Κινηματογράφου, το ελληνικό κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει μια επιλογή από τις πιο επίκαιρες και διαχρονικές ταινίες του τουρκικού σινεμά, το οποίο αποτελεί από τις πλέον εξελισσόμενες εθνικές κινηματογραφίες στις μέρες μας. Η έναρξη πραγματοποιήθηκε με την πολυσυζητημένη ταινία, «Δεν είμαι εγώ» («Ben O Değilim»), μια συμπαραγωγή Τουρκίας -Ελλάδας - Γαλλίας. Η προβολή έγινε παρουσία του δημιουργού της, σκηνοθέτη και σεναριογράφου Ταϊφούν Πιρσελίμογλου. Ο ίδιος μίλησε στην Ελευθερία Πάντζιου για την παρουσία του στην Ελλάδα, τις τελευταίες του ταινίες και τα μελλοντικά του σχέδια.

Ερώτηση: Πείτε μας παρακαλώ λίγα λόγια για την τελευταία σας ταινία, «Δεν είμαι εγώ».

Ταϊφούν Πιρσελίμογλου: To "Δεν είμαι εγώ" είναι ένα φιλμ για την αλλαγή ταυτοτήτων. Αυτή είναι μία από τις εμμονές μου και απλώς ήθελα να γράψω ένα σενάριο αποκλειστικά αφιερωμένο σε αυτό το θέμα. Η παγκόσμια πρεμιέρα έγινε στη Ρώμη και μετά ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Αυτή είναι η τελευταία στάση στην Αθήνα, όπου πραγματικά νιώθω μεγάλη τιμή να βρίσκομαι γιατί πραγματικά μου αρέσει αυτό το μέρος.

Ερ.: Πως πιστεύετε ή ελπίζετε ότι θα επηρεάσει το κοινό η ταινία αυτή;

Τ.Π.: Απλά προσπαθώ να δημιουργώ ερωτηματικά. Και νιώθω υπεύθυνος γι' αυτές τις ερωτήσεις. Σας είπα ότι η ταινία ταξίδεψε πολύ στον κόσμο και άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, δεν είναι παράξενο που αντιμετώπισαν σχεδόν τις ίδιες ερωτήσεις. Πρόκειται για παγκόσμιες προβληματικές. Απλά προσπαθώ να θέσω ορισμένα ερωτήματα και ζητώ από το κοινό, τους δίνω την ευκαιρία να ρωτήσουν τους εαυτούς τους: «Ποιος είμαι, ποιοι είναι αυτοί, ποιος είναι εκείνος και ποιος είναι ο άλλος;»

Ερ.: Ανταποκρίνεται ο κόσμος στα ερωτήματά σας;

Τ.Π.: Αυτό είναι που μου αρέσει περισσότερο. Γι' αυτό το σινεμά είναι ένα πραγματικό θαύμα! Διότι μερικές φορές το κοινό δίνει κάποιες διαφορετικές προοπτικές, τις οποίες δεν είχα ποτέ σκεφτεί στο παρελθόν. Πρόκειται για ένα πλαστικό υλικό, που το κοινό μπορεί να του δώσει σχήμα και να βρει τον τρόπο να συνεχίσει.

Ερ.: Δεν είναι η πρώτη φορά που γυρίζετε μία ταινία στην Ελλάδα και που συνεργάζεστε με Έλληνες δημιουργούς. Προφανώς η χώρα είναι μεταξύ των κύριων επιλογών σας. Γιατί;

Τ.Π.: Διότι νιώθω «σαν στο σπίτι μου στην Ελλάδα» και γιατί έχω πολλούς κοντινούς φίλους. Επίσης, μου αρέσει να δουλεύω στην Αθήνα. Οι άνθρωποι που δουλεύω είναι επίσης, καλοί φίλοι. Ο Ανδρέας Σινάνος, ηθοποιός και φοβερή προσωπικότητα και ο Νίκος Μουστάκας με τον οποίο δουλεύουμε μαζί 8 με 10 χρόνια. Και άλλοι καλοί φίλοι στην Αθήνα και τριγύρω.

Ερ. Είστε σκηνοθέτης, σεναριογράφος, ζωγράφος και συγγραφέας. Ποια ιδιότητα υπερισχύει;

Τ.Π.: Αν με ρωτήσει κάποιος για την ιδιότητά μου, θα πω «σκηνοθέτης». Είναι η προτεραιότητά μου. Σαν συγγραφέας προσπαθώ να «γιατρέψω» τον εαυτό μου. Το γράψιμο είναι κάτι που το κάνεις μόνος, αγωνίζεσαι μόνος σου. Η δημιουργία μιας ταινίας είναι κάτι που το κάνεις μαζί με άλλους, είναι επίσης, ένας αγώνας, μία αληθινή μάχη! Σαν ζωγράφος νιώθω αυτοπεποίθηση αλλά είναι κάτι που επίσης, το κάνεις μόνος σου. Είναι πολύ διαφορετικό το να είσαι σκηνοθέτης. Είμαι σκηνοθέτης και ναι, υποφέρω πολύ! (γέλια)

Ερ.: Πως βλέπετε το μέλλον του κινηματογράφου στην Τουρκία;

Τ.Π.: Ο αριθμός των κινηματογραφικών παραγωγών στην Τουρκία ανά έτος έχει αυξηθεί δραματικά. Φέτος έχουν γίνει πάνω από 120 παραγωγές. Όταν ξεκίνησα να κάνω ταινίες ήταν 10 με 15 ανά έτος. Οι περισσότερες παραγωγές δυστυχώς είναι κωμωδίες χαμηλής ποιότητας αλλά ο αριθμός των εισιτηρίων είναι τεράστιος. Υπάρχουν ταινίες που κόβουν 5-6 εκατομμύρια εισιτήρια. Δεν είναι άσχημα αλλά η εξέλιξη της ποιότητας δεν ακολουθεί την αύξηση της ποσότητας.

Ερ.: Δουλεύετε κάποιο νέο σενάριο αυτόν τον καιρό;

Τ.Π.: Μόλις τελείωσα το νέο μου σενάριο, το νέο μου πρότζεκτ. Πρόκειται πάλι για μια ελληνική, τούρκικη και γαλλική συμπαραγωγή. Θα δουλέψουμε πάλι με τον Ανδρέα Σινάνο και το Νικο Μουστάκα. Ωστόσο θα το αναβάλλω για τον επόμενο χειμώνα. Ίσως δουλέψω σε ένα άλλο σενάριο το οποίο θα κινηματογραφήσω την Άνοιξη. Το σενάριο που ανέφερα είναι μεγάλη παραγωγή, οπότε χρειάζεται περισσότερο χρόνο προετοιμασίας και χρήματα.