Λάμψη στο 69ο φεστιβάλ της Βενετίας

Με τον ήλιο να δύει μέσα στο κανάλι, ύστερα από μια ζεστή ημέρα, τους εργάτες της Τσινετσιτά να διαδηλώνουν με πανό αλλά και με διάφορα δρώμενα (με τη βοήθεια ενός τοπικού θιάσου), με αφορμή τις δηλώσεις πως το μεγαλύτερο και πιο παλιό στούντιο της Ευρώπης πρόκειται να κλείσει, και με πολλούς από τους επίσημους καλεσμένους να καταφθάνουν στο Λίντο με βαπορέτο, έκανε χθες το βράδυ εντυπωσιακή έναρξη το 69ο φεστιβάλ της Βενετίας. Επικεφαλής στην πασαρέλα ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, Μάικλ Μαν και ο Αμερικανός σκηνοθέτης, Ντάρεν Αρονόφσκι («Μαύρος κύκνος»), ενώ ακολουθούσαν οι ηθοποιοί Κέιτ Χάντσον, Ναόμι Γουότς, Λετίτσια Κάστα και πολλοί άλλοι.

Ημέρα του Μάικλ Τσιμίνο η σημερινή, με τον σκηνοθέτη να παραλαμβάνει το Ειδικό Χρυσό Λιοντάρι για το έργο του, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε η προβολή της αναπαλαιωμένης και ολοκληρωμένης κόπιας της ταινίας του «Η πύλη του Παραδείσου».

Ο παραλογισμός αλλά και τα καταστροφικά αποτελέσματα των μίντια είναι το θέμα της πολύ καλής γαλλικής ταινίας «Σούπερ-σταρ», του Ξαβιέ Τζιανολί, που είδαμε σήμερα στο διαγωνιστικό τμήμα της Μόστρας του κινηματογράφου της Βενετίας. Για τον σκηνοθέτη το πρόβλημα είναι τα μίντια. Όπως τόνισε στη συνέντευξη που έδωσε στο ΑΜΠΕ, «ό,τι αγγίζουν τα μίντια, το καταστρέφουν».

Ο ήρωας του, ο Μαρτέν (μια εξαιρετική ερμηνεία από τον γνωστό κωμικό της τηλεόρασης Κάντ Μεράντ, ερμηνεία που σίγουρα θα είναι στα φαβορί για τα βραβεία), απλός εργάτης σε εργοστάσιο, γίνεται ξαφνικά διάσημος, χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο, όταν κάποια μέρα οι επιβάτες στο λεωφορείο αρχίζουν να τον φωτογραφίζουν με τα κινητά τους. Οι παπαράτσι και τα μίντια τον κυνηγούν καθημερινά, αν και για τον Μαρτέν αυτό μετατρέπεται σε αληθινό εφιάλτη. Ο Μαρτέν γίνεται λαϊκός ήρωας και κάθε του πράξη, ακόμη και οι αρνητικές του απαντήσεις, όπως η τρομερή, απελπιστική κραυγή που βγάζει στην τηλεόραση όταν τον στριμώχνει με τις ερωτήσεις του ένας ψυχολόγος (σκηνή που παραπέμπει στην «Κραυγή» του Μουνκ), γίνεται σύνθημα για τον καθημερινό άνθρωπο.

Η ιστορία θυμίζει εκείνη του σκετς στην ταινία του Γούντι Άλεν, «Ρώμη σ' αγαπώ», αν και στο κωμικό, σατιρικό στιλ της ταινίας του αμερικανού σκηνοθέτη ο Τζιανολί προτίμησε να δημιουργήσει μια εφιαλτική, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα. Πάντως, στη συνέντευξη που έδωσε στο ΑΜΠΕ, ο σκηνοθέτης της ταινίας υποστηρίζει πως ο Γούντι Άλεν του «έκλεψε» την ιδέα ή τουλάχιστον ο ατζέντης του διάσημου Αμερικανού κωμικού, όταν, ενώ σε συνάντηση που είχαν λίγο πριν ο Τζιανολί αρχίσει το γύρισμα της ταινίας του, και πολύ πριν ο Γούντι Άλεν αρχίσει τα γυρίσματα της δικής του, τού αφηγήθηκε την ιστορία του. Υπάρχουν και στις δυο ταινίες σκηνές πολύ όμοιες που τονίζουν τη σχέση των δύο. Ο Γάλλος σκηνοθέτης μάς εκμυστηρεύτηκε πως ο ίδιος σοκαρίστηκε όταν είδε την ταινία του Άλεν, σημειώνοντας όμως ότι «πρέπει να σου τονίσει πως εκτιμώ και θαυμάζω τον Γούντι Άλεν και τον θεωρώ και μέντορά μου, γιατί και εγώ, όπως και πολλοί άλλοι σκηνοθέτες έχουμε μελετήσει το έργο του και επηρεαστεί από