Ιστορίες με.. «κακούς»

Το λαϊκό παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας ίσως να μην είχε γαλουχήσει γενεές επί γενεών, σε όλο τον κόσμο, εάν δεν περιείχε το στοιχείο του «κακού λύκου», τη δικαίωση του καλού απέναντι στο κακό. Δεν είναι, όμως, μόνο στα παραμύθια που παραδοσιακά χρησιμοποιείται το πρότυπο αυτό, αλλά κι ενίοτε στα ιστορικά βιβλία, όπου ο «κακός», ακόμη κι όταν η αναφορά είναι για το ίδιο θέμα, μπορεί να διαφέρει, ανάλογα με το ποιος γράφει την ιστορία.
Ήταν οι Οθωμανοί , τύραννοι, όπως απεικονίζονται σε πολλά ιστορικά βιβλία ή γενναιόδωροι και ανεκτικοί κατακτητές απέναντι σε θρησκευτικές και γλωσσικές μειονότητες, όπως παρουσιάζονται σε άλλα; Ήταν ο Αλοΐσιος Στέπινατς, ο πνευματικός ηγέτης των καθολικών της Κροατίας, υποστηρικτής ενός φασιστικού, δολοφονικού καθεστώτος, όπως υποστήριζε η κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία ή μαχητής των θρησκευτικών ελευθεριών, όπως λέει το Βατικανό; Η ιστορία ενίοτε μπορεί να έχει πολλές αναγνώσεις, αλλά το ζητούμενο για ορισμένους επιστήμονες είναι η συμφιλίωση και όχι