Η παραμυθένια Κέα

Μια φορά κι έναν καιρό, στη Κέα ζούσαν νύμφες μέσα στα δάση και κοντά στις πηγές, γιατί εκείνα τα χρόνια η Υδρούσα (όπως ονομαζόταν) είχε υγρό κλίμα, πυκνή βλάστηση και πολλά νερά που αγαπούσαν οι νύμφες. Μια μέρα, εμφανίστηκε ένα λιοντάρι και άρχισε να τις κυνηγάει.

Οι νύμφες έφυγαν και τότε το λαμπρότερο αστέρι του ουράνιου θόλου, ο Σείριος, κατάκαιε με τις φοβερές ακτίνες του τη γη της Υδρούσας. Αλλά και όλων των Κυκλάδων. Το νησί, μαστιζόταν από την ξηρασία και οι κάτοικοι ζήτησαν

τη βοήθεια του ημίθεου Αρισταίου από τη Θεσσαλία, που ήταν γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Κυρήνης. Ο Αρισταίος επικεφαλής των Αρκάδων ήρθε στην Κέα και πρόσφερε θυσίες προς τιμή του Ικμαίου Διός, θεού της βροχής.

Οι Θεοί εξευμενίστηκαν, και η ξηρασία άρχισε να μειώνεται. Από τότε και κάθε χρόνο πνέουν βόρειοι άνεμοι (μελτέμια), επί 40 μέρες την περίοδο που λάμπει ο αστερισμός Μεγάλος Κυνός στον οποίο ανήκει ο Σείριος. Ο Αρισταίος, εγκαταστάθηκε στην Υδρούσα. Δίδαξε στους κατοίκους την γεωργία, την κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία και έθεσε τις βάσεις των θρησκευτικών δοξασιών. Στην Υδρούσα, ήρθε ο ήρωας Κέως, γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Ροδοέσσης. Από τον Κέως που ήταν επικεφαλής των Λοκρών από τη Ναύπακτο οι οποίοι κατέλαβαν το νησί φαίνεται να πήρε το όνομα της η Κέα.

Στο νησί που φημίζεται για την γιορτή των παραμυθιών βρισκόμαστε σήμερα... Το κοντινότερο σε απόσταση από την Αττική Κυκλαδονήσι, η Κέα, ή Τζιά όπως την ξέρουμε οι περισσότεροι, έχει φανατικούς οπαδούς, που «πίνουν νερό στο όνομά της» και την επισκέπτονται σταθερά αρκετές φορές τον χρόνο. Εάν τους ακούσεις να μιλούν για το νησί δεν μπορείς παρά να συμφωνήσεις ότι η Κέα έχει καταφέρει να γλiτώσει από τη λαίλαπα του μαζικού τουρισμού και των ενοικιαζομένων δωματίων.

Στο πέρασμα των χρόνων έχει καταφέρει να διατηρήσει τον παραδοσιακό χαρακτήρα της, τους όμορφους οικισμούς της, τους αξιόλογους αρχαιολογικούς χώρους της, τις πεντακάθαρες παραλίες της, τα σπάνια για κυκλαδονήσι δάση της Βασιλικής Δρυός (βαλανιδιάς), αλλά κυρίως την καλή διάθεση και φιλοξενία των κατοίκων.

Η Ιουλίδα, η πρωτεύουσα του νησιού, είναι η μεγάλη έκπληξη του επισκέπτη. Είναι ένας παραδοσιακός οικισμός πολύ ιδιαίτερος, χτισμένος αμφιθεατρικά στην πλαγιά του λόφου, με το βενετσιάνικο κάστρο του 13ου αιώνα να δεσπόζει στην κορυφή του.

Το θέαμα των 26 ερειπωμένων πλέον ανεμόμυλων στον λόφο της Ιουλίδας εντυπωσιάζει ακόμα, και μας θυμίζει ότ ι η Τζια διέθετε το μεγαλύτερο συγκρότημα ανεμόμυλων στις Κυκλάδες.

Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσει κανείς τις μυστικές ομορφιές της Κέας, είναι να περπατήσει τα -συνολικού μήκους 65 χιλιομέτρων- μονοπάτια της, που κατά την αρχαιότητα αποτελούσαν μέρος του οδικού δικτύου που συνέδεε τις πόλεις μεταξύ τους.

Η πρόσβαση στο νησί γίνεται ακτοπλοϊκώς από το Λιμάνι της Ραφήνας και όπως επισημαίνει η αρμόδια αντιδήμαρχος για την τουριστική ανάπτυξη, Ειρήνη Βελισσαροπούλου, φέτος οι επιχειρηματίες του νησιού προχωρούν