Η Μ. Ρεπούση στον ΑΘΗΝΑ984

Η βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς, Μαρία Ρεπούση, μίλησε στις 10/9 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τον Άρη Τόλιο.

Μεταξύ άλλων, είπε:

* Για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και την διαφοροποίησή της:

«Είναι άλλο ένα δείγμα για το πώς ένα νομοσχέδιο προοδευτικού χαρακτήρα -το οποίο εντάσσεται σε ένα γενικό ευρωπαϊκό αίτημα για την καταπολέμηση του ρατσισμού-, μετατρέπεται από την ελληνική πολιτεία σε κάτι άλλο. Διότι, δεν μπορεί κανείς και δεν απάντησε κανείς στο ερώτημα, γιατί ένα νομοσχέδιο που στρέφεται κατά του λόγου του μίσους εναντίον των ομάδων που υφίστανται αυτή την στιγμή ρατσιστική βία στη χώρα μας -όπως είναι οι μετανάστες, οι ομοφυλόφιλοι, τέτοιες περιθωριακές ομάδες-, ποινικοποιεί την αντίθετη άποψη για τις γενοκτονίες, για παράδειγμα των Αρμενίων, των Ελλήνων της Μικράς Ασίας ή των Ελλήνων του Πόντου. Γενοκτονίες που έχουν ψηφιστεί από την ελληνική Βουλή. Έχουμε, λοιπόν, έναν νόμο του κράτους που στοχεύει στην καταπολέμηση του ρατσισμού, που θεωρεί ως εν δυνάμει θύματα του ρατσισμού αυτές τις κατηγορίες του πληθυσμού. Αλλιώς, γιατί τις εντάσσει; Κατά την άποψή μου, το συγκεκριμένο άρθρο δύο αποτελεί παραβίαση του άρθρου του Συντάγματος που θεσπίζει και προστατεύει την ελευθερία της έκφρασης, καθώς δίνει τη δυνατότητα δίωξης μιας αντίθετης άποψης, είτε αυτή είναι ιστορική, είτε πολιτική. Έχουν διαμαρτυρηθεί 150 ιστορικοί, από όλα τα πανεπιστήμια της χώρας, έχουν εκφράσει την αντίρρησή τους, με μία επιστολή, για την ποινικοποίηση οποιασδήποτε αρνητικής άποψης. Ακόμα και αν αυτή -λένε οι ιστορικοί-, είναι για την άρνηση του ολοκαυτώματος... Τα εθνικά κοινοβούλια δεν έχουν καμία δουλειά να γράφουν ιστορία και να λένε τι έγινε και τι δεν έγινε στο παρελθόν. Αυτό είναι δουλειά της επιστήμης της ιστορίας».

Δημοσιογράφος: Δεν σας δημιουργεί μια αίσθηση το γεγονός ότι η ανανεωτική αριστερά -που πάντα σε αυτά τα ζητήματα ήταν πολύ πιο ανοιχτή σε συζητήσεις-, ψήφισε υπέρ;

Μ. Ρεπούση: «Μου έκανε τεράστια αρνητική εντύπωση. Δεν περίμενα ποτέ ότι το κόμμα μου, η Δημοκρατική Αριστερά, που είναι η συνέχεια των παραδόσεων της ανανεωτικής αριστεράς και που θεμέλιος λίθος είναι η προστασία της ελευθερίας της έκφρασης, θα έφτανε να υπερψηφίσει το άρθρο δύο... Προσπάθησα να πείσω για τη θέση αυτή, διότι έχει απασχολήσει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη το ζήτημα, δεν είναι καινούριο. Λυπάμαι πάρα πολύ για τη θέση που πήρε η Δημοκρατική Αριστερά για το άρθρο δύο του σχεδίου νόμου. Νομίζω ότι αναιρεί τις ίδιες τις καταβολές της...
Οι νόμοι είναι βάλσαμο; Οι νόμοι ρυθμίζουν το κοινώς ζην. Αυτό που όλοι μαζί, ως πολιτεία, είμαστε. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν επιστημονικά πεδία, υπάρχει διάλογος μέσα στα επιστημονικά πεδία. Για παράδειγμα, στην ιστορία. Συγκροτητικό στοιχείο της ιστορίας είναι το μη τελεσίδικο. Είναι, δηλαδή, αυτό που κάθε φορά ξαναπροβληματίζει την ιστορική κοινότητα και ξανααποφαίνεται γι' αυτό».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ