Η Α. Διαμαντοπούλου στον ΑΘΗΝΑ984

Η υπουργός Παιδείας, δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Άννα Διαμαντοπούλου, μίλησε στις 8/7 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τον Τάσο Παππά. Μεταξύ άλλων, είπε:«Η επιλογή για την αλλαγή στα πανεπιστήμια, στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, ήταν μία από τις προτεραιότητες και προεκλογικά και όταν αναλάβαμε την κυβέρνηση. Έγινε ένα χρονοδιάγραμμα, σύμφωνα με το οποίο θα έπρεπε να είχαμε υπολογίσει, ότι το Μάρτιο του 2011 θα γινόταν η νομοθέτηση αυτής της αλλαγής. Ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα, όπως όλοι ξέρουμε. Ήταν και για την κυβέρνηση και για το Υπουργικό Συμβούλιο πολύ δύσκολο, να δώσει προτεραιότητα σε αυτή την ατζέντα και είχαμε συμφωνήσει, ότι θα προχωρήσουμε μετά το τέλος του Μεσοπρόθεσμου. Καταλαβαίνω, πως είναι δύσκολο το ότι είναι Καλοκαίρι, αλλά να πούμε ότι η χώρα είναι σε κρίση. Η Βουλή δεν κλείνει. Ότι έγινε συζήτηση, ενδελεχής, ένα χρόνο -πέρυσι, τέτοια εποχή, ανακοίνωσα το σχέδιο, στις 25 Ιουλίου- και, εν πάση περιπτώσει, δεν είναι οι αλλαγές στη χώρα μόνο το Μεσοπρόθεσμο και το φορολογικό. Η χώρα έχει ανάγκη από πολύ βαθιές αλλαγές και ποια θα ήταν πιο βαθιά, από αυτή της Παιδείας;».Δημοσιογράφος: Μήπως είναι αντιπερισπασμός, για να προσανατολιστεί αλλού το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης; Μακριά από την οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση;Α. Διαμαντοπούλου: «Δεν είναι κανενός είδους αντιπερισπασμός. Είναι μια μεγάλη προτεραιότητα. Θα έλεγα, με απλά λόγια, ότι η κυβέρνηση του ΠαΣοΚ, όταν θα ολοκληρώσει αυτή τη θητεία, πίσω της δεν μπορεί να έχει μόνο τη φορολογία, το συμμάζεμα ή τις αλλαγές στο δημόσιο τομέα. Πρέπει να έχει το σύνολο των μεγάλων αλλαγών και όπως η σπονδυλική στήλη είναι η Οικονομία, η Παιδεία είναι το μυαλό. Και από εκεί ξεκινάμε...».Σε άλλο σημείο είπε: «Από αυτό που προσλαμβάνουμε, ο μεγαλύτερος σύμμαχος σε αυτή την ανάγκη αλλαγών, είναι η κοινωνία. Είναι οι πολίτες... Θεωρώ, λοιπόν, ότι υπάρχει μεγάλη υποστήριξη από την κοινωνία και θέλω να πιστεύω, ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός καθηγητών, οι οποίοι αναγνωρίζουν ότι δεν γίνεται να πάνε τα πράγματα άλλο, έτσι όπως είναι. Οι αλλαγές δεν μπορεί να είναι απλά μπαλώματα και ότι εδώ που βρισκόμαστε, στην ανώτατη εκπαίδευση, χρειάζεται ένας "βράχος στη θάλασσα", να σηκωθεί ένα "παλιρροϊκό κύμα". Εννοώ, όσον αφορά στις αλλαγές και την ταχύρρυθμη εξέλιξη των πραγμάτων. Δεν γίνεται απλά, με αυτά που προτείνουν, λίγο να μαζέψουμε το ένα, λίγο να βελτιώσουμε το άλλο και να πούμε ότι κάνουμε ένα μικρό βηματάκι ακόμα».Δημοσιογράφος:  Ξέρετε ότι τον τόνο στα πανεπιστήμια δεν το δίνει η κοινωνία, τον δίνουν οι οργανωμένες και δυναμικές μειοψηφίες...Α. Διαμαντοπούλου: «Γι' αυτό και πάρα πολλά χρόνια ήμαστε υπό το άγχος αυτών των μειοψηφιών. Είμαι πολύ πεπεισμένη, ότι η κοινωνία πια απαιτεί να ξεπεράσουμε όλα αυτά, που επί χρόνια μας κρατούν αγκυλωμένους. Υπάρχει πάντα, βεβαίως, ο φόβος των μεγάλων αντιδράσεων. Πουθενά δεν μπορώ να το αρνηθώ αυτό. Όπως και η απειλή, ότι δεν θα ανοίξουν τα πανεπιστήμια. Αυτό ξεφεύγει από τη λογική μιας ευνομούμενης πολιτείας και δεν το έχω ακούσει από επ