Εμπρός για το success story

Του Βασίλη Πάικου

«Η Ελλάδα θα γίνει το success story της Ευρώπης», διαβεβαίωσε ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς τους ομόφρονές του, στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Βουκουρέστι. Εννοώντας προφανώς ότι θα τους καταπλήξουμε με τις επιδόσεις μας. Ότι θα τρίβουν τα μάτια τους. Είχαν προηγηθεί άλλες διαπιστωτικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού στην ίδια σύνοδο. Ότι έχουμε σπάσει πολλά

ρεκόρ Guinness τα τελευταία χρόνια. Ως προς την πίεση, την όλο και μεγαλύτερη, που υφίσταται ο λαός μας. Και ως προς την διαρκή, όλο και βαθύτερη, ύφεση, που προκαλεί η συγκεκριμένη πίεση, φαντάζομαι ότι θα πρόσθεσε. Για να κλείσει με την πράγματι δραματική αλλά και ηρωική κορώνα πως «οι Χώρες δεν είναι μηχανές, ούτε οι άνθρωποι ανταλλακτικά».

Και σε ό,τι μεν αφορά στην διαβεβαίωσή του, ελπίζω να ξέρει τι λέει ο Πρωθυπουργός. Να τάχει λογαριάσει τα πράγματα. Να μην μοιάζει η αισιόδοξη περί success story πρόβλεψή του με κείνη την άλλη, την ιστορική του Ζαππείου-1, ότι μέσα σ’ ενάμισι χρόνο θα μηδενίσει το έλλειμμα. Όσο για το πολιτικό μελό για «τις μηχανές και τ’ ανταλλακτικά», να θυμίσουμε στον Αντώνη Σαμαρά –το χιλιοειπωμένο άλλωστε- πως οι πολιτικοί δεν είναι σχολιαστές. Ιδίως οι Πρωθυπουργοί. Είναι οι διαχειριστές των πραγμάτων, οι διαμορφωτές των εξελίξεων. Και εκείνοι που φέρουν την τελική ευθύνη γι αυτές τις εξελίξεις… 

Περί μηχανών και ανταλλακτικών λοιπόν ο λόγος. Κι αυτό το λέει ο Σαμαράς. Ο Πρωθυπουργός που από τον Ιούνιο, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να δικαιώσει τη σχετική θεωρία. Προσχωρώντας αβλεπί (και σχεδόν ασυζητητί) στις μνημονιακές νόρμες. Λησμονώντας στην εντέλεια όλα όσα μας έταξε με τα διάφορα «Ζάππεια». Αγνοώντας  όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις του. Μετατρέποντας σε κουρελόχαρτο ακόμη και την –μετεκλογική- «Προγραμματική Συμφωνία» των τριών κυβερνητικών εταίρων. Ο Πρωθυπουργός που με τη μία προσχώρησε στη θεωρία ότι πρέπει επειγόντως, παντί τρόπω κα πάση θυσία, η Χώρα να ανακτήσει την αξιοπιστία  της έναντι των δανειστών μας. Παραμερίζοντας (προς το παρόν;) την ανάγκη να διατηρηθεί η αξιοπιστία της Κυβέρνησης και έναντι του λαού αυτής της Χώρας. Διά του σεβασμού των επαγγελιών στ’ όνομα των οποίων εξελέγη. Ο Πρωθυπουργός για τον οποίον η λέξη «επαναδιαπραγμάτευση» δεν έχει την παραμικρή επαφή με την μετεκλογική πραγματικότητα. Ο Πρωθυπουργός ο οποίος δεν αξιοποίησε στο ελάχιστο το ίδιο το εκλογικό αποτέλεσμα.

Προκειμένου να το χρησιμοποιήσει ως το κύριο διαπραγματευτικό του χαρτί απέναντι στους εταίρους. 

Τώρα λοιπόν που, όπου νάναι, θα ανακοινωθούν τα νέα μέτρα, αυτά που λίγο-πολύ ξέρουμε ήδη, αυτά δια των οποίων προσδοκάται να «ανακτηθεί η αξιοπιστία της Χώρας», τώρα να δούμε σε τι είδους ανταλλακτικά έχουν μετατραπεί οι άνθρωποι. Όλο και πιο φτηνά ανταλλακτικά. Απολύτως αναλώσιμα δε.
Ας μην κομπάζει ο Αντώνης Σαμαράς με το εύρημα. Το έχουν πει άλλωστε πολύ πριν απ’ αυτόν, ο Κώστας Καρυωτάκης από τη δεκαετία του 1920 ήδη με τον «Δημόσιο Υπάλληλο», αλλά και πρόσφατα η Ελένη Βιτάλη με το «