«Δίκαιη η κοινωνική αγανάκτηση»

Η Ελλάδα αποτέλεσε το πειραματόζωο μιας ανέτοιμης και απαράσκευης για παρόμοιες κρίσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν υφίσταται τις συνέπειες μόνο των δικών της ευθυνών, επεσήμανε ο πρόεδρος του ΣΕΒ. Ο κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος χαρακτήρισε, επίσης, δίκαιη την κοινωνική αγανάκτηση, απέδωσε τα νέα φορολογικά μέτρα στην καθυστέρηση των διαρθρωτικών αλλαγών και των ιδιωτικοποιήσεων και ζήτησε την κατανόηση των εταίρων.Μιλώντας την Παρασκευή στη συνάντηση του Συμβουλίου των Προέδρων της BUSINESSEUROPE (ευρωπαϊκός οργανισμός των εργοδοτικών οργανώσεων), ο κ. Δασκαλόπουλος, τόνισε ότι δεν γνωρίζει κανένα κράτος στη σύγχρονη οικονομική ιστορία που να κατάφερε να μειώσει το δημοσιονομικό του έλλειμμα κατά περισσότερο από 5 μονάδες του ΑΕΠ μέσα σ' ένα χρόνο. Το πρόβλημα είναι, πρόσθεσε, ότι το πρόγραμμα «δεν συνοδεύτηκε από μια ευρύτερη μεταρρύθμιση του σπάταλου και υπερτροφικού δημόσιου τομέα και από ταχύρρυθμες ιδιωτικοποιήσεις. Αυτή η καθυστέρηση υποχρεώνει σήμερα την ελληνική κυβέρνηση να προσφεύγει σε νέα, επαχθή αύξηση της φορολογίας, με αποτέλεσμα να προκαλείται δίκαιη κοινωνική αγανάκτηση.»Ο πρόεδρος του ΣΕΒ ανέφερε ότι από εδώ και πέρα οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις θα είναι πιο ριζικές, πιο βαθιές, πιο δομικές και εκ των πραγμάτων, τα αποτελέσματα τους δεν θα είναι άμεσα, οι επιπτώσεις τους όμως θα είναι επώδυνες για ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, που έχει μάθει να ζει με την προστασία ή την εύνοια του πελατειακού κράτους. «Την περίοδο αυτή, είπε, θα πρέπει να επιδείξουμε συνέπεια και προσήλωση στους δύσκολους στόχους μας. Και θα χρειαστούμε την κατανόηση των εταίρων μας».Ο κ. Δασκαλόπουλος τόνισε ότι οι Έλληνες πάσχισαν επίμονα για να γίνουν ισότιμα μέλη της Ε.Ε. και της ευρωζώνης, και εκτίμησε ότι με την ίδια επιμονή θα δώσουν τη μάχη για να παραμείνουν μέρος της ευρωπαϊκής προοπτικής. Χαρακτήρισε δε «βιαστική και αστήριχτη» την κριτική που ασκείται κατά της Ελλάδας καθώς δεν λαμβάνει υπόψη της το σύνολο της εθνικής εικόνας, αλλά ούτε την ευρωπαϊκή εικόνα συνολικά καθώς από τη δημιουργία της, η ζώνη του ευρώ δεν διέθετε μηχανισμούς για να αντιμετωπίσει απρόβλεπτα κρίσιμα γεγονότα και τα μη συμμετρικά οικονομικά σοκ.Υπογράμμισε τέλος, ότι κάθε φορά που τα ευρωπαϊκά κράτη επέλεξαν το μοναχικό δρόμο της εθνικής κυριαρχίας, το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό και ότι η επιλογή για την Ε.Ε. είναι είτε να μεταλλαχθεί δημιουργικά, είτε να αντιμετωπίσει την αποτυχία του πειράματος του ευρώ και μια βαθειά υπαρξιακή κρίση.