Μπαλτάκος ... με εντολή Σαμαρά

του Βασίλη Πάικου

Ποιο θα μπορούσε να είναι το χειρότερο σενάριο εξελίξεων, ως συνέπεια των πρόσφατων περί τον Μπαλτάκο αποκαλύψεων; Μα, να εξωραϊστεί η Χρυσή Αυγή στη συνείδηση μερίδας του λαού. Να θεωρηθεί θύμα πολιτικής δίωξης. Να αμβλυνθούν οι εντυπώσεις από τον χαρακτήρα της ως εγκληματικής οργάνωσης. Και, ως εκ τούτου, να ανακάμψει δημοσκοπικά και, κατ' επέκταση, εκλογικά. Αυτό πράγματι θα ήταν το χειρότερο. Είναι εκεί που η Χώρα θα πληρώσει πολύ ακριβά τον Μπαλτάκο, τις σχέσεις του,

Προσφέρουν, ως εκ τούτου, άθλια υπηρεσία στη Χώρα, στο λαό και στη Δημοκρατία όλοι όσοι αξιοποιούν, με τον όποιο τρόπο, τις κουβέντες του Μπαλτάκου και του Κασιδιάρη για τη ΧΑ και για τη δίωξή της. Τα στελέχη της ΝΔ πρώτα-πρώτα, ακόμη και Υπουργοί της που, προκειμένου να απαλύνουν τις βαριές ευθύνες του Σαμαρά για τον στενό του συνεργάτη, ανοηταίνουν υποστηρίζοντας πως «με εντολή Σαμαρά» μπήκαν οι χρυσαυγίτες στη φυλακή. Υιοθετούν δηλαδή (δίχως να το καταλαβαίνουν άραγε;) τη θεωρία της πολιτικής δίωξης. Αλλά και κόμματα ή στελέχη κομμάτων της αντιπολίτευσης, που ενστερνίζονται τους ισχυρισμούς Μπαλτάκου-Κασιδιάρη, σύμφωνα με τους οποίους η Κυβέρνηση δια των Αθανασίου και Δένδια, έστησε τη δίωξη. Καταλήγοντας στο ίδιο ακριβώς σενάριο. Στο άκρως επικίνδυνο σενάριο. Προκειμένου, για να μην ξεχνιόμαστε, για το ναζιστικό μόρφωμα, το κατάδηλα και αυταπόδεικτα ακραία εγκληματικό...

Αλλά το ζήτημα, φυσικά, δεν είναι ο Μπαλτάκος. Αυτόν ποιος τον ήξερε, ποιος τον επέλεξε, ποιόν ενδιαφέρει και ποιόν αφορά; Το ζήτημα είναι ο Σαμαράς προσωπικά. Εκείνος επέβαλε τον Μπαλτάκο στον δημόσιο βίο. Εκείνος του παραχώρησε υπερεξουσίες και πολύ πέραν του θεσμικού του ρόλου. Εκείνος τον χρησιμοποιούσε ως φορέα «ειδικών αποστολών», όπως καλή ώρα. Δεδομένου ότι, όπως οίκοθεν ομολογείται, είναι με «εντολή Σαμαρά» που ο Μπαλτάκος κρατούσε διαύλους ανοιχτής επικοινωνίας με τους χρυσαυγίτες. Ε, ο Μπαλτάκος κάποια στιγμή αυτονομήθηκε, υπερέβη τα όρια του ανατεθέντος έργου, και έγινε ό,τι έγινε. Η ουσία του πράγματος όμως δεν αλλάζει. Το ζήτημα είναι ο Σαμαράς λοιπόν, επειδή επέλεξε ως στενούς του συνεργάτες περιπτώσεις τύπου Μπαλτάκου, των δεδομένων φρονημάτων. Των φρονημάτων τα οποία, ας μην κοροϊδευόμαστε, δεν διαφέρουν και πολύ από κείνα της ΧΑ. Και επειδή ο Μπαλτάκος δεν είναι βέβαια ο μόνος, δεν είναι η εξαίρεση εν προκειμένω στην «παρέα Σαμαρά», ε δεν θέλει και πολύ μυαλό για να καταλάβεις ότι, εντέλει, αυτός είναι ο Σαμαράς, ίδιος κι απαράλλαχτος με τους άλλους. Ο Σαμαράς ο οποίος όλ' αυτά τα χρόνια ανέχτηκε τις δημοσίως εκδηλωθείσες πολιτικές «ιδιαιτερότητες» του στενού του συνεργάτη. Από την ακύρωση του αντιρατσιστικού ως τη δήλωση πως τον αφήνουν αδιάφορο τα -πλην ελλήνων- ανθρώπινα δικαιώματα. Και από την ...λαμπρή ιδέα της κυβερνητικής συνεργασίας της ΝΔ με την ΧΑ, ως την εισαγωγή της γνωστής τροπολογίας, σύμφωνα με την οποία θα απελαύνονται οι μετανάστες που καταγγέλλουν βία εναντίον τους. Ενώ, όπως είναι γνωστό, ήταν ο εμπνευστής της ακύρωσης του νόμου Ραγκούση για την ιθαγένεια. Την επί της ουσίας και της πράξης δηλαδή κατάργηση κάθε δυνατότητας απόδοσης ιθαγένειας σε οποιονδήποτε δεν ρέει στις φλέβες του ελληνικό αίμα πάππου προς πάππον. Όλ' αυτά που δεν τα είδε ο Σαμαράς, με τα οποία δεν συγκινήθηκε ο Σαμαράς, τα οποία δεν ενόχλησαν τον Σαμαρά. Επειδή, απλούστατα, αυτός είναι ο Σαμαράς, ένας Μπαλτάκος με περίτεχνο εξωτερικό λούστρο.

Είναι γι αυτό που μοιάζει κωμική αλλά και εξοργιστική, η συστηματική προσπάθεια που καταβάλλεται τα τελευταία εικοσιτετράωρα, από κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες, να βγει λάδι ο Σαμαράς. Ότι για όλα φταίει ο Μπαλτάκος και μόνο, θύμα του οποίου είναι εντέλει ο Πρωθυπουργός.

Το ζήτημα λοιπόν είναι ο Σαμαράς αυτοπροσώπως. Αλλά είναι κι ο Βενιζέλος. Που συγκυβερνά με τον Σαμαρά. Που ήξερε για τον Μπαλτάκο, όσα ξέραμε όλοι μας. Που έβλεπε τι κάνει και πως πολιτεύεται ο Μπαλτάκος, όπως βλέπαμε όλοι μας. Και τον ανεχόταν. Οι «κόκκινες γραμμές» του δεν έφτασαν ποτέ ως εκείνον. Το να υποστηρίζει -δια διαρροών- σήμερα πως «ο Μπαλτάκος είναι παλιό πρόβλημα», δεν σημαίνει τίποτα. Και δεν τον απαλλάσσει από καμιά ευθύνη. Στο κάτω-κάτω δεν ήταν εκπρόσωπος της ΝΔ ο Μπαλτάκος, αλλά Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου, Γραμματέας δηλαδή της Κυβέρνησης, δηλαδή της συγκυβέρνησης, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ. Κοινές και αδιαίρετες όθεν οι ευθύνες. Απολύτως. Είναι εκεί ακριβώς που, γι άλλη μια φορά, φαίνεται πεντακάθαρα πόσο δίκιο έχουν όσοι υποστηρίζουν πως επί Βενιζέλου το ΠΑΣΟΚ έχει καταντήσει «συνιστώσα» της ΝΔ. Της δεξιάς, στη χειρότερη μάλιστα εκδοχή της...