Ακτινογραφία σε λείψανα αρχαίου Έλληνα

Δεν συμβαίνει κάθε μέρα να γίνεται ακτινογραφία στα λείψανα ενός αρχαίου Έλληνα πολεμιστή του 4ου π.Χ. αιώνα, όταν όμως συμβεί, επιφυλάσσει εκπλήξεις.

Την ευκαιρία έδωσε ο Έλληνας καθηγητής και διευθυντής της Σχολής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Adelphi της Νέας Υόρκης Αναγνώστης Αγελαράκης, ο οποίος μετέφερε υπό μορφή δανείου και με άδεια της Ελληνικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας τα λείψανα του αρχαίου πολεμιστή στο Εβραϊκό Ιατρικό Κέντρο του Λονγκ Άϊλαντ προκειμένου να εξετασθούν.

Το ερώτημα ήταν, πώς αυτός ο άνδρας είχε καταφέρει να επιζήσει από ένα σοβαρό τραύμα, που υπέστη κατά τη διάρκεια μιας μάχης.

Συγκεκριμένα ένα χάλκινο βέλος είχε τρυπήσει την αριστερή ωλένη του πολεμιστή και παρέμεινε για πολλά χρόνια αργότερα ως τον θάνατό του. «Οι αρχαίοι Έλληνες χειρουργοί ήταν αδύνατον να αφαιρέσουν το βέλος, επειδή θα προξενούσαν μεγαλύτερη ζημιά στο τραύμα. Κι αυτό, γιατί όπως έδειξε η ακτινογραφία θα έπρεπε να τραβήξουν το αγκυλωτό στοιχείο του βέλους, που είχε παραμείνει στο χέρι του άτυχου πολεμιστή. Αυτό μάλιστα ήταν κάτι, που «θα μπορούσε να μην έχουν παρατηρήσει με γυμνό μάτι», υποστήριξε η δρ. Ελίζ Κούπερσμιθ ακτινολόγος του Ιατρικού Κέντρου.

«Πρόκειται για ένα εύρημα πιο σπάνιο κι από διαμάντι» αναφέρει ο κ. Αγελαράκης. Σύμφωνα με τον ίδιο τα οστά είχαν βρεθεί σε έναν τάφο που ανασκάφηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 στην Βόρεια Ελλάδα και όπως εκτιμούν οι ειδικοί ο πολεμιστής είχε πληγωθεί στα χρόνια του Φιλίππου Β ', πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μετά την ολοκλήρωση της έρευνας τα οστά θα επιστρέψουν στο Μουσείο Καβάλας.

Η εξέταση των οστών όμως προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, καθώς η κ. Αρτζι Αγελαράκη, σύζυγος του καθηγητή και μέλος της πανεπιστημιακής σχολής με την συνεργασία μιας δευτεροετούς φοιτήτριας, της Κίμπερλι Λομπάρντι αποκατέστησαν σχεδιαστικά το πρόσωπο του πολεμιστή με βάση το κρανίο του. Όπως λέει η ίδια ο πολεμιστής έζησε με το βέλος μέχρι την ηλικία των 58 - 62 ετών ενώ ο πόνος που του προκαλούσε ήταν παρόμοιος μιας βλάβης στον καρπιαίο σωλήνα. Η φροντίδα που του δόθηκε και η διατήρηση του τραύματος καθαρού υπήρξαν αποφασιστικοί παράγοντες για την επιβίωσή του.

Πηγή: longislandpress.com