ΑΠΟΧΗ από τα blogs: «κρείττον το σιγάν του λαλείν»…

«Αποχαιρετιστήριο» του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου* Πριν μερικά χρόνια, αφού έκατσε κυριαρχικά στο Εθνικό μας σβέρκο» η «τρόικα» των Δανειστών (τώρα πια έχοντας γίνει 4 ονομάζεται «Θεσμοί» ) δήλωσα ΑΠΟΧΗ από ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα και μπαλκόνια μετά από συχνή συμμετοχή 3 δεκαετιών… Είχα διαπιστώσει ότι η συμμετοχή μου ήταν επιθυμητή εφόσον αυτό-περιοριζόμουν «στους νέους κανόνες του παιχνιδιού…» μετά την οικονομική μας κατάρρευση ένα βήμα πριν την ανακήρυξη της ΤΥΠΙΚΗΣ μας ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ… Επέλεξα να δημοσιοποιώ τις απόψεις μου μέσα από τα blogs… Ήδη, όμως, είναι πρωτόγνωρα δραματική η καθημερινότητά μας για την οποία την κύρια και σχεδόν αποκλειστική, ευθύνη έχει το πολιτικό μας σύστημα και οι πολιτικοί που μας κυβέρνησαν μετά το καλοκαίρι του 1974… Θα ήταν, όμως, ανόητο να αρνηθούμε ότι εμμέσως, πέρα από Πολιτικούς και Κόμματα, ευθυνόμαστε εσείς και εγώ για τα σημερινά δεδομένα… ΔΕΝ υπήρχε, ούτε κατά διάνοια, ως στόχος των κειμένων μου στο διαδίκτυο κάποια λανθάνουσα ή κρυφή επιθυμία να χαϊδέψω αυτιά για να κερδίσω την εύνοια της ΕΞΟΥΣΙΑΣ (άντε και κανένα «προνόμιο» ως Βουλευτής, ή Γενικός Γραμματέας ή «σύμβουλος»)… Στα κείμενά μου στα blogs ήταν ειλικρινής η πρόθεσή μου να ακουμπήσω ψυχές, να αναδείξω πραγματικότητες που μας χαρακτηρίζουν κοινωνιολογικά και μας τραυματίζουν ψυχολογικά ως Λαό και Έθνος… Τολμούσα να τα λέω όπως και πολλοί άλλοι αρθρογράφοι στα blogs – εγώ και εξαιτίας επιθέτου - ΠΙΠΕΡΑΤΑ.