Αφιέρωµα στην 28η Οκτωβρίου: Άσµα ηρωικό και πένθιµο για τον χαµένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας

του Ο∆ΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ Α΄ Εκεί που πρώτα εκατοικούσε ο ήλιος Που µε τα µάτια µιας παρθένας άνοιγε ο καιρός Καθώς εχιόνιζε απ το σκούντηµα της µυγδαλιάς ο αγέρας Κι άναβαν στις κορφές των χόρτων καβαλάρηδες Εκεί που χτύπαγεν η οπλή ενός πλάτανου λεβέντικου Και µια σηµαία πλατάγιζε ψηλά γη και νερό Που δόλο ποτέ σε πλάτη δεν εβάραινε Μα όλος ο κόπος τ' ουρανού Όλος ο κόσµος έλαµπε σαν µια νεροσταγόνα Πρωί, στα πόδια του βουνού Τώρα, σαν από στεναγµό Θεού ένας ίσκιος µεγαλώνει.